Η ομιλία της Τερέζας Μέι για τις βασικές γραμμές που θα ακολουθήσει η Βρετανία κατά τις συζητήσεις για το Brexit συνοδεύτηκε από μια σειρά από απειλές και προειδοποιήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε μια εποχή με ιδιαίτερα οξυμένα τα προβλήματα στη Μέση Ανατολή, με τρομοκρατικές επιθέσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών, τα «καμπανάκι» χτυπά κυρίως για τη χώρα που έχει αποφασίσει πως θέλει να ηγηθεί της πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την Γερμανία.
Το Βερολίνο τις τελευταίες ημέρες δέχεται τα πυρά από κάθε πλευρά. Την πιο σκληρή επίθεση δέχθηκε από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση «όχημα» που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας και για τον λόγο αυτό η απόφαση της Βρετανίας υπέρ του Brexit ήταν μια σωστή επιλογή.
Κατά τον Τραμπ, η σταγόνα που «ξεχείλισε το ποτήρι» και οδήγησε στο Brexit ήταν η πολιτική της Άνγκελα Μέρκελ πάνω στο προσφυγικό. Άλλωστε, ο ίδιος στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία πάνω στο θέμα των παράνομων μεταναστών που βρίσκονται στις ΗΠΑ. Πράγματι, το μεταναστευτικό ήταν ένα από τα κύρια πεδία αντιπαράθεσης κατά την περίοδο πριν από το δημοψήφισμα στη Βρετανία. Το συγκεκριμένο θέμα απασχολεί άλλωστε όλη την Ευρώπη, με την Γερμανία να έχει δεχθεί τα πυρά από χώρες όπως η Αυστρία και η Βουλγαρία, ειδικά μετά τις μεγάλες τρομοκρατικές επιθέσεις με δράστες Ισλαμιστές.
Ωστόσο, δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα.
Η σκληρή εποπτεία της Γερμανίας πάνω στις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές της Ευρώπης δεν μπορούσε παρά να προκαλεί απέχθεια σε έναν λαό με ιδιαίτερα αυξημένο το αίσθημα υπεροχής και εθνικής υπερηφάνειας, έστω και αν η σημερινή Βρετανία δεν έχει καμία σχέση με την υπερδύναμη του μακρινού παρελθόντος. Το ίδιο και η υπερβολικά απρόσωπη και γραφειοκρατική δομή των Βρυξελλών, που «θέλει να επιβάλει στη Βρετανία τους όρους της για κάθε θέμα».
Το οικονομικό επιτελείο της Βρετανικής κυβέρνησης εκτιμά πως η Βρετανία θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί την έξοδό της από την Ευρώπη, καθώς θα έχει ακόμα μεγαλύτερες δυνατότητες ελιγμών. Οι σημερινές απειλές της Τερέζα Μέι ήταν χαρακτηριστικές του τι επιδιώκει το Λονδίνο, το οποίο είναι παράλληλα έτοιμο να συνάψει μια νέα εμπορική συμφωνία με την Ουάσιγκτον.
Την ίδια ώρα η νέα ηγεσία των ΗΠΑ απειλεί τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες πως θα επιβάλει τεράστιους δασμούς, ύψους 35%, εάν προτιμήσουν να δημιουργήσουν νέα εργοστάσια στο Μεξικό και όχι στα εδάφη της. Παράλληλα, ετοιμάζεται να άρει τις κυρώσεις με την Ρωσία, την ώρα που το εμπάργκο της χώρας του Β. Πουτιν προς τα Ευρωπαϊκά προϊόντα συνεχίζεται.
Και μπορεί η Γερμανία να υποδέχθηκε θετικά τις δηλώσεις της Τερέζας Μέι, τονίζοντας με νόημα πως για πρώτη φορά το Λονδίνο μιλά με σαφήνεια για το Brexit, δεν έκανε όμως το ίδιο και με τις ΗΠΑ. Ιδίως όσον αφορά τις απόψεις του Τραμπ για το ΝΑΤΟ, οι οποίες έγιναν δεκτές με οργή και ανησυχία.
Τα χτυπήματα που δέχεται η ΕΕ τόσο από το εξωτερικό (ΗΠΑ) όσο και από το εσωτερικό της (Βρετανία, Ιταλία) είναι συνεχόμενα. Οι εκλογές στη Γαλλία απειλούν να δώσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο, ιδίως αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις που θέλουν τους ευρωσκεπτικιστές της Λεπέν να αποκτούν μια μεγάλη δύναμη στη νέα βουλή. Τότε η κριτική προς αυτή που ηγείται το «καράβι» της Ευρώπης θα γίνει ακόμα πιο σφοδρή, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για το ίδιο το «καράβι».
Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει αρκετές χώρες να επιλέξουν μεταξύ των νέων στρατοπέδων που διαμορφώνονται. Και, δυστυχώς για την Γερμανία, μια από αυτές μπορεί να είναι και η Γαλλία.
Όποιος παρακολουθούσε τις συζητήσεις πριν την περίοδο του δημοψηφίσματος, θα παρατηρούσε πως τα επιχειρήματα των υποστηρικτών της παραμονής της Βρετανίας βασίζονταν στην λογική του «τι θα χάσουμε αν βγούμε από την ΕΕ». Αντίθετα, απουσίαζαν πλήρως τα επιχειρήματα του «τι έχουμε να κερδίσουμε αν παραμείνουμε…»
Η Βρετανία αποφάσισε να φύγει, αλλά οι ερωτήσεις παραμένουν. Είναι οι Γερμανοί, ένας λαός που ενώθηκε σε κράτος από τον Μπίσμαρκ πάνω στην λογική της εχθρότητας με την Γαλλία, ικανοί να εγγυηθούν την ενότητα της Ευρώπης; Υπάρχει κάτι που μπορούμε να προσμένουμε αφήνοντας τη Γερμανία στον ρόλο του μοναδικού καθοδηγητή;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ράλι ανόδου για τη στερλίνα δια…χειρός May
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οριστικά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης η Βρετανία