ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ειδικότερα, η Ελλάδα, πέρα από τα 509 εκατομμύρια ευρώ που δικαιούται για το προσφυγικό στο πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων για την επταετία 2014-2020, έχει λάβει από το 2015 μία έκτακτη επιχορήγηση ύψους 352 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να διατεθεί σε υπουργεία, στην αστυνομία, στο Λιμενικό και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Έχει επίσης λάβει προχρηματοδοτήσεις ύψους σχεδόν 300 εκατομμυρίων ευρώ για διάφορα έργα και άλλα 200 εκατ. ευρώ περίπου από το Ταμείο Στήριξης Εκτακτης Ανάγκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κονδύλια έχουν επίσης κατευθυνθεί στα υπουργεία Άμυνας (89 εκατ. ευρώ), Υγείας (25 εκατ. ευρώ) και Μεταναστευτικής Πολιτικής (12 εκατ. ευρώ), ενώ χρήματα έχουν εισρεύσει και για βελτιώσεις υποδομών και υγειονομική περίθαλψη των προσφύγων. Το συνολικό ποσό, όπως είπαμε, ανέρχεται περίπου στα 1μ6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το ποσό αυτό δεν είναι μικρό. Είναι πάνω από το μισό αυτού που έχει λάβει η γειτονική Τουρκία, η οποία όμως έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλάσια μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων στο έδαφός της. Καταλαβαίνει κανείς επομένως ότι με τόσα χρήματα σίγουρα θα μπορούσε μία κυβέρνηση, αν τα διαχειριζόταν σωστά, να αποφύγει καταστάσεις τύπου Μόριας, με άθλιες συνθήκες διαβίωσης και εστίες κινδύνου για τους ίδιους τους πρόσφυγες, αλλά και για τις τοπικές κοινωνίες.
Τι πήγε στραβά λοιπόν;
Μία εξήγηση είναι αυτή που έδωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης, αλλά και παλαιότερα ο πρώην υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας: στη συντριπτική πλειοψηφία τους τα κονδύλια δεν πήγαν απευθείας στην κυβέρνηση, αλλά σε μη κυβερνητικές οργανώσεις που κωλυσιεργούν.
Ποιος όμως ευθύνεται για το γεγονός ότι οι ΜΚΟ έχουν αφεθεί να λειτουργούν σχεδόν ανεξέλεγκτες και να κάνουν ό,τι θέλουν με αυτούς τους πόρους;
Μα φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία έχει αμελήσει να δημιουργήσει μία εποπτική αρχή που να ελέγχει αποτελεσματικά τις δραστηριότητες των ΜΚΟ, αφήνοντάς τους το πεδίο ελεύθερο.
Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι τα χρήματα που έχουν λάβει οι ΜΚΟ έχουν δαπανηθεί για τους κατάλληλους σκοπούς; Και ποιος θα το ελέγξει αυτό;
Ένα άλλο ζήτημα είναι το πρόβλημα απορρόφησης ευρωπαϊκών πόρων που προκύπτει από την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπουργείων και των υπηρεσιών του κράτους – είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι η Υπηρεσία Διαχείρισης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, Ασύλου, Υποδοχής και Ένταξης, που υποτίθεται ότι θα διαχειριζόταν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, δεν έχει όχι απλά εγκαταστάσεις, αλλά ούτε καν προσωπικό!
Όμως το μπάχαλο επιτείνει το γεγονός ότι, σύμφωνα με διατάξεις νόμων που έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή, τα συμβόλαια που σχετίζονται με την αντιμετώπιση του προσφυγικού δεν υπόκεινται σε λογιστικό έλεγχο, ανοίγοντας… πορτοπαράθυρα για “ύποπτες” συμφωνίες.
Είναι ενδεικτικό αυτό που συνέβη στο Ωραιόκαστρο, όπου ενώ επισήμως οι διαμένοντες στον καταυλισμό φιλοξενίας ήταν πάνω από 600, στην πραγματικότητα δεν ξεπερνούσαν τους 150, και οι διαχειριστές του καταυλισμού συνέχιζαν να λαμβάνουν κανονικά χρηματοδοτήσεις για 600 πρόσφυγες (5,5 ευρώ ανά άτομο), με το επιπλέον ποσό να… αγνοείται.
Αντίστοιχες καταστάσεις έχουν καταγραφεί σε Λέσβο και Έβρο, με Ευρωπαίους αξιωματούχους μάλιστα να επισημαίνουν, μετά από επίσκεψή τους στον Έβρο, ότι οι ελληνικές αρχές δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να καταγράφουν απλώς αυτούς που έρχονται, χωρίς καμία μέριμνα για τη φροντίδα τους – κι όλα αυτά, ενώ η Ελλάδα έχει λάβει ένα ποσό που, διαιρούμενο με τον αριθμό των προσφύγων, ισοδυναμεί με 13.000 ευρώ ανά πρόσφυγα!
Στις Βρυξέλλες είναι έντονες οι υποψίες ότι κάτι… τρέχει εδώ, με Ευρωπαίους αξιωματούχους να εκτιμούν πως περίπου τα τρία τέταρτα των χρημάτων που έχουν δοθεί στην Ελλάδα για το προσφυγικό πήγαν… άκλαφτα, χάθηκαν στο δρόμο ή κρύφτηκαν σε “άγνωστες” τσέπες. Δεν είναι λοιπόν μόνο η αντιπολίτευση στην οποία καλείται να απαντήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το πώς διαχειρίστηκε τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Είναι και οι Ευρωπαίοι που ανησυχούν ότι για μία ακόμα φορά πέταξαν τα λεφτά τους σε ένα πηγάδι δίχως πάτο.
Αλλά κυρίως, καλείται να απαντήσει στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι μέσω του Προϋπολογισμού έχουν επίσης επιβαρυνθεί με δαπάνες για το προσφυγικό, και στους πρόσφυγες που αντί να βρουν στην Ελλάδα ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, βρήκαν μία κόλαση που είναι εντελώς αναντίστοιχη με τα ποσά που έχουν δοθεί για τον σκοπό αυτό…