ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ψηφίζεται το βράδυ της Κυριακής ο επεκτατικός προϋπολογισμός του 2025 με βασικό κωδικό τη «Μεσαία Τάξη» από την οποία η ΝΔ προσδοκά ανάταξη των ποσοστών της την προσεχή διετία και ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης το 2027, χωρίς όμως να σπάει τη λεπτή ισορροπία με τις αγορές οι οποίες στο πρώτο στραβοπάτημα και σημάδι για δημοσιονομική απόκλιση θα «φουσκώσουν» το κόστος δανεισμού για την οικονομία, καθυστερώντας τις αναβαθμίσεις του 2025.
Στη συζήτηση της Κυριακής κατά την κορυφαία ετήσια κοινοβουλευτική διαδικασία της ψήφισης του Προϋπολογισμού του Κράτους το ενδιαφέρον επικεντρώνεται – δικαίως δημοσιογραφικά – στη δέσμη μέτρων που θα ανακοινώσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός για τις τράπεζες μετά από αρκετές εβδομάδες διαρροών, πληροφοριών, δημοσίων τοποθετήσεων και διαπραγματεύσεων.
Όμως αυτό το πεδίο είναι μέρος της μεγάλης εικόνας του οικονομικού και πολιτικού σχεδιασμού για το 2025, με Κωδικό Μεσαία Τάξη, ο οποίος μπορεί να δράσει καταλυτικά και καθοριστικά για τους συσχετισμούς της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης.
Πρόκειται για το τελευταίο μη – καθαρά – προεκλογικό έτος, στο οποίο υπάρχει πολιτικός χρόνος να επιτευχθούν στόχοι που μπορούν να βελτιώσουν το πλαίσιο για την κυβέρνηση με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Με ορίζοντα το Σεπτέμβριο του 2025 – και τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ – και την ανάγκη για επιτάχυνση της μείωσης των άμεσων φόρων αλλά και της βελτίωσης των εισοδημάτων, ο νέος προϋπολογισμός για το 2025 θέτει τις βάσεις για επιταχυνόμενη επιστροφή μερίσματος ανάπτυξης στην κοινωνία.
Αυτό είναι λογικό ζητούμενο και για την κοινωνία που από το 2010 πληρώνει αλλά και για την κυβέρνηση που αναζητά ισχυροποίηση σε μια περίοδο που η φυσιολογική της φθορά, μετά από διακυβέρνηση εν μέσω κρίσεων εδώ και πέντε χρόνια, επιβαρύνεται από ένα ασταθές και επιδεινούμενο διεθνές περιβάλλον, με σταθερά αυξημένο το ενεργειακό κόστος και την αβεβαιότητα, με την ελληνική οικονομία να πηγαίνει μεν καλά, αλλά να μην «καλπάζει».
Σε αυτό το πλαίσιο το βράδυ της Κυριακής ο Πρωθυπουργός αναμένεται να επιμείνει στη σταθερή βελτίωση των εισοδημάτων – με την κυβέρνηση να στοχεύει σε σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ, ίσως και λίγο υψηλότερα εάν οι συνθήκες το επιτρέψουν κατά το εκλογικό 2027 από 830 σήμερα παράλληλα μα αυξήσεις σε συντάξεις – και στη σταθερή μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης.
Εξίσου όμως μεγάλη επιμονή αναμένεται να δείξει η κυβέρνηση στο μεγάλο κεφάλαιο της ανταποδοτικότητας των φόρων που με συνέπεια πληρώνει – ειδικά η μισθωτή – Μεσαία Τάξη.
Δεν είναι τυχαίο πως ο Πρωθυπουργός το τελευταίο διάστημα επιμένει στη γραμμή της επιστροφής μερίσματος ανάπτυξης με κοινωνικό έργο στους πολίτες. Πλαίσιο που φέρνει τον άξονα Παιδεία, Υγεία, Ασφάλεια – Άμυνα στην πρώτη γραμμή.
Στόχος όπως όλα δείχνουν είναι με την ψήφιση του Κρατικού Προϋπολογισμού το βράδυ της Κυριακής, με το όλο πλαίσιο των παρεμβάσεων που τον συνοδεύουν, να σηματοδοτηθεί η είσοδος της οικονομίας σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό οικονομικό έτος που θα πρέπει να επιτευχθούν τρεις στόχοι.
Πρώτον, η ανάκαμψη των ποσοστών της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις εφόσον η μεσαία τάξη αισθανθεί στην τσέπη της ουσιαστική βελτίωση καθώς σήμερα οι βελτιώσεις δεν αντισταθμίζουν για πολλά νοικοκυριά την πραγματική αύξηση των τιμών σε υπηρεσίες και προϊόντα ενώ ξεκαθαρίζει σταδιακά το πεδίο στην Αντιπολίτευση με ισχυροποίηση του ΠΑΣΟΚ, ως δεύτερου πόλου.
Δεύτερον, η εδραίωση της αίσθησης στην κοινωνία πως όλες οι θυσίες των πολιτών τα τελευταία 15 χρόνια κάποια στιγμή επιστρέφουν με μέρισμα ανάπτυξης το οποίο όμως θα πρέπει να έχει στόχευση στην καθημερινότητα.
Τι σημαίνει αυτό; Πέραν της βελτίωσης των εισοδημάτων, καλύτερες υποδομές σε καίρια πεδία όπως είναι η Υγεία, η Παιδεία αλλά και οι υποδομές ευρύτερα ειδικά σε μία χώρα που για πολλά χρόνια η συντήρηση και η αναβάθμιση τους ήταν μηδενική ελέω κρίσης.
Τρίτον αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, να σταλεί μήνυμα στις αγορές πως η κυβέρνηση ακόμη και σε περιβάλλον μεγαλύτερης πολιτικής πίεσης θα εξακολουθήσει να σέβεται τα λεπτά όρια μεταξύ αξιοποίησης των δημοσιονομικών περιθωρίων για να κάνει περισσότερες ελαφρύνσεις και παροχές και τα όρια του λαϊκισμού.
Αυτό σημαίνει πως πρέπει να επιτευχθούν και το 2025 οι φιλόδοξοι δημοσιονομικοί στόχοι του νέου προϋπολογισμού, ο οποίος για πρώτη φορά «βλέπει» σχεδόν μηδενικά δημοσιονομικά πλεονάσματα, σε περιβάλλον υψηλής ανάπτυξης με ρυθμό άνω του 2% στη διετία 2025 – 2026.
Αυτή η παράμετρος είναι εξαιρετικά σημαντική, θεμελιώδης, καθώς για να μπορέσει να πάει η κυβέρνηση σε εκλογές το 2027 σε περιβάλλον οικονομική σταθερότητας, φέτος πρέπει η χώρα να αναβαθμιστεί από τους μεγάλούς οίκους, όπως επίσης και το Χρηματιστήριο, προσελκύοντας περισσότερους και πιο ποιοτικούς, μακροπρόθεσμους επενδυτές.
Αυτή είναι η μεγάλη συνθήκη που φυσικά θα αναζητηθεί σε περιβάλλον σταθερά επιδεινούμενο διεθνώς με τις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες σε πολιτική και οικονομική περιδίνηση και ανάπτυξη κάτω του 1% για αυτές τον επόμενο χρόνο, με ότι αυτό σημάνει για την επίπτωση στην ανάπτυξη και στη χώρα μας τους επόμενους μήνες.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως στο κλείσιμο της εβδομάδας το spread των επιτοκίων με τα αντίστοιχα γερμανικά υποχώρησε σε νέο χαμηλό, έναντι των αντίστοιχων γερμανικών, στις 77 μονάδες έναντι 47 του αντίστοιχου πορτογαλικού, αν και οι αποδόσεις κινήθηκαν ελαφρώς ανοδικά πέριξ του 3% με την αντίστοιχη στο γερμανικό να κινείται επίσης ανοδικά στο 2,24%.
Διαβάστε επίσης:
Άδωνις Γεωργιάδης: Το 2025 το ποσό που δίνεται για τα νοσοκομεία είναι 100% πάνω απ’ ό,τι επί ΣΥΡΙΖΑ
Κικίλιας: Μέχρι τον Φεβρουάριο θα έχουν συμβασιοποιηθεί συνολικά έργα ύψους 1,25 δισ. ευρώ του ΑΙΓΙΣ
Σκέρτσος: Tο 2025 θα καταφέρουμε να δούμε το εθνικό μας εισόδημα λίγο πάνω από όσο πριν την κρίση
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Το χριστουγεννιάτικο δείπνο των Coustas, η πρεμιέρα της ταινίας «Υπάρχω», η γλύπτρια Μάρα Καρέτσου, το γεύμα της Μεγάλης Βρετανίας για τους ανθρώπους του Τύπου και ένα εορταστικό δείπνο για το POP UP PROJECT
- Γαστρεντερίτιδα – Γιατί είναι τόσο συχνή τελευταία; Ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ εξηγεί
- Ισχυροποιείται η Intermodal του Κυριάκου Δερμάτη μετά την ενσωμάτωση της Golden Destiny
- Η δημογραφική κατάρρευση της Ελλάδας: Οι «πόλεις – φαντάσματα» και οι επιπτώσεις στην κοινωνία και την οικονομία