Τελικά ο Θύμιος Λυμπερόπουλος δεν αποστρατεύεται.

Δύο χρόνια μετά από την επεισοδιακή απομάκρυνσή του, τον Οκτώβριο του 2020, όταν ο ίδιος έκανε λόγο για «πραξικοπηματική απομάκρυνση» και κατηγορούσε την κυβέρνηση της ΝΔ ότι «δεν θέλει ισχυρά συνδικάτα», ξανακάθισε στο «τιμόνι» του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ).

1

Ο Θύμιος Λυμπερόπουλος είχε αρχικώς αποχωρήσει από την Πανελλήνια Ομοσπονδία (ΠΟΕΙΑΤΑ), στην ηγεσία της οποίας ήταν από το 2002, ενώ στη συνέχεια ήρθη και η εμπιστοσύνη του διοικητικού συμβουλίου του ΣΑΤΑ προς το πρόσωπό του (έπειτα από 13 συναπτά χρόνια κυριαρχίας του).

Ανακοινώνοντας τότε την απόφασή του να μην είναι ξανά υποψήφιος στη συνεδρίαση των συμβούλων της (συνδικαλιστικής παράταξης) ΔΑΚΜΜΕ, διεμήνυε στο τέλος της δήλωσής του ότι … «θα υπερασπίζομαι πάντα το Ταξί και θα είμαι εδώ για ό,τι χρειαστεί ο κλάδος μας».

Και στις εκλογές του κλάδου των αυτοκινητιστών ταξί που πραγματοποιήθηκαν στις 8-10 Απριλίου στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου, κατάφερε να κερδίσει, εξασφαλίζοντας εννέα έδρες, έναντι πέντε του απερχόμενου προέδρου του ΣΑΤΑ, Βασίλη Μαραγκάκη.

Επί σειρά ετών μέλος της ΝΔ, αναπληρωτής τομεάρχης Μεταφορών και εκλεγμένο μέλος της Πολιτικής Επιτροπής, ο Θύμιος Λυμπερόπουλος είχε πάντα ιδιαίτερο ρόλο στο κόμμα, μέχρι τη ρήξη και τη διαγραφή του από τη ΝΔ το 2011, οπότε και εξελίχθηκε σε έναν από τους πολύτιμους συμμάχους του Αλέξη Τσίπρα –σε τέτοιον βαθμό που στις εκλογές του 2019 αποκρίθηκε θετικά σε δημόσια προτροπή του υπουργού Μεταφορών , Σπίρτζη , να … μετατραπούν τα ταξί σε εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο … «αριστεροδεξιός» Θύμιος

Το mononews.gr θυμίζει την πορεία του Λυμπερόπουλου και περιγράφει πώς το φαινόμενο Θύμιος έφθασε μέχρι στο σημείο να απευθύνει στις τελευταίες ευρωεκλογές … «συστάσεις» στη ΝΔ στην περίπτωση που κέρδιζε τις εκλογές …

Τότε, μετά την παταγώδη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ , εξέδωσε μια ανακοίνωση που κουνούσε το δάχτυλο στον Κυριάκο Μητσοτάκη μη τυχόν και ως πρωθυπουργός άλλαζε το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ που «διόρθωνε τις αδικίες των μνημονιακών πολιτικών».

 Εκείνη η ανακοίνωση έμεινε αναρτημένη στο site του ΣΑΤΑ πολλές ημέρες, αλλά από τα 16.500 μέλη του συνδικάτου εκείνη την περίοδο, λάϊκ έκαναν μόλις τρία … Έτσι, ο Θύμιος Λυμπερόπουλος, ενώ δημοσίως στρεφόταν κατά της ΝΔ όπου στεκόταν και βρισκόταν, παρασκηνιακά, ζητούσε  συνάντηση με την ηγεσία της.

Στις αρχές του 2000, ο Λυμπερόπουλος δεν χρειαζόταν να μπει σε τέτοιες διαδικασίες. Είχε το «ελευθέρας» στη δεξιά παράταξη ως κεντρικό στέλεχός της – μάλιστα ο Σαμαράς είχε διακόψει δημόσια ομιλία του για να τον υποδεχθεί λέγοντας: «Καλώς τον Θύμιο»…

Όμως, ο αναπληρωτής γραμματέας παραγωγικών τάξεων υπό τον Σουφλιά και εκλεγμένο μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ, Θύμιος Λυμπερόπουλος, θεωρήθηκε ότι υπερέβη τα επιτρεπτά όρια δημόσιας έκφρασης και τον Οκτώβριο του 2011 διεγράφη από το κόμμα του λόγω των υβριστικών χαρακτηρισμών του κατά του τότε διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτου Σπυρόπουλου, που ζητούσε εισφορές από τους αυτοκινητιστές την περίοδο που έκαναν απεργίες.

«Ένα μήνα έψαχνα να σε βρω και οι γραμματικοί σου λέγανε ότι είσαι σε ραντεβού. Για να πίνεις ούζα στην παραλία έχεις χρόνο αλλά για να μας δεις δεν έχεις… Είσαι φασισταριό, ρε. Να σηκωθείτε να φύγετε μπας και ξεβρωμίσει ο τόπος», είχε εκστομίσει ο Λυμπερόπουλος στον αέρα του Alter και μέσα σε λίγη ώρα ο τότε εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης ανακοίνωσε τη διαγραφή του.

Ο ρόλος του Σπίρτζη

Λίγα χρόνια μετά, επί κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, ο Λυμπερόπουλος θα ένωνε τις δυνάμεις του με έναν άνθρωπο που προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ (για το οποίο είχε πει να φύγουν «μπας και ξεβρωμίσει ο τόπος») και που είχε στηρίξει τον Γιώργο Παπανδρέου μέχρι τα χρόνια των μνημονίων: τον Χρήστο Σπίρτζη.

Στο πλευρό του υπουργού Μεταφορών των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ο Λυμπερόπουλος πήρε μέρος στη μάχη κατά των πλατφορμών διαμεσολάβησης ταξί, όπως η Beat – μάλιστα ο πρώτος εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του δεύτερου τον Νοέμβριο του 2018, ύστερα από αγωγή της εταιρείας για συκοφάντηση καθώς είχε δηλώσει ότι φοροδιαφεύγουν, ενώ ο φορολογικός έλεγχος δεν έδειξε κάτι τέτοιο.

Οι σχέσεις των δύο ανδρών δεν ήταν κάτι κρυφό: Δύο εβδομάδες πριν από τις τελευταίες ευρωεκλογές, σε συγκέντρωση αυτοκινητιστών στη Θεσσαλονίκη, ο Λυμπερόπουλος δήλωνε: «Θα στηρίξουμε αυτούς που μάς στήριξαν, που μας κράτησαν όρθιους, που στάθηκαν στο πλευρό μας απέναντι στις πολυεθνικές και την UBER, θα στηρίξουμε τον Αλέξη Τσίπρα, τον Χρήστο Σπίρτζη και την Κατερίνα Νοτοπούλου να γίνει δήμαρχος Θεσσαλονίκης».

Ο Λυμπερόπουλος –πέρα από τη μάχη που δόθηκε κατά των πλατφορμών ταξί- εξασφάλισε πληθώρα ωφελημάτων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για τον ίδιο επίσης, έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά περί της τεράστιας περιουσίας που έχει αποκτήσει. Ο Λυμπερόπουλος απορρίπτει μετά βδελυγμίας τους ισχυρισμούς αυτούς, έχει διαψεύσει ότι έχει δεκάδες ταξί στην ιδιοκτησία του, έχει βγάλει τρελούς όσους τον θέλουν να ζει πλουσιοπάροχα.

Πριν από έντεκα χρόνια, έλεγε ότι ζει στα Σεπόλια, σε διαμέρισμα που το πήρε με γραμμάτιο το 1993, και μόλις είχε καταφέρει να το ξεχρεώσει. Παντρεμένος από τα 22 του με τη «Λίτσα», με δύο θυγατέρες που κατάφερε και τις σπούδασε «με δάνεια», κατά τα λεγόμενα του… δεν φανταζόταν ότι θα εξελιχθεί σε ΣΑΤΑρχη και θρύλο των ταξί. Ποδοσφαιριστής ήθελε να γίνει, διότι ήταν άσος όταν έπαιζε στα 14 του στον Ηρακλή Ξυλοκάστρου,  αλλά  … «ας όψονται το μεροκάματο και η βιοπάλη»…

Όταν το 2020 κατευθύνθηκε στον «πάγκο», ο ίδιος κατηγορούσε τη ΝΔ ότι «τον έφαγε», αλλά οι περισσότεροι είδαν την απομάκρυνση του ως κάτι πολύ θετικό , καθώς θεώρησαν ότι μαζί του, συμβολικά αποχωρούσε και μια ολόκληρη γενιά, εκείνη του «ταρίφα» με το Mάλμπορο και τη φραπεδιά, η γενιά του «πού πας, φιλαράκι; Γλυφάδα; αφήνουμε την κυρία Κηφισιά, και κατεβαίνουμε μετά, έμπα». Και ασφαλώς, η λούμπεν εκδοχή του πελατειακού κράτους.

Φαίνεται όμως πως δεν είναι έτσι τελικά… ο Θύμιος επανέρχεται δριμύτερος και μένει να δούμε πώς θα κινηθεί στη νέα θητεία του ο πρόεδρος των οδηγών ταξί.

Διαβάστε επίσης:

Μελανσόν – Τσίπρας: Πόσο (ιστορικά) διαφορετικοί!

Άρθρο παρέμβαση: Εκλογές – Το θέμα δεν είναι τα διλήμματα, αλλά η πολιτική ατζέντα