Το φιάσκο λόγω της πρωτοφανούς, ομολογουμένως, κακοκαιρίας και το πώς η μισή Ελλάδα παρέλυσε μέσα σε λίγες ώρες, είναι διαπιστωμένο από το πρωί της Τρίτης κι έπειτα από το πέρασμα της «Ελπίδας».

Στο ερώτημα «ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει», η απάντηση είναι εύκολη κι απλή: Φταίνε όλοι και δικαιολογίες δεν υπάρχουν για τίποτε.

Ο αρμόδιος υπουργός Κλιματικής Αλλαγής, κ. Χρήστος Στυλιανίδης, περιμένοντας τον χιονιά, είχε θέσει τρία στοιχήματα: Να παραμείνει ανοιχτό το οδικό δίκτυο, να μην υπάρξουν προβλήματα ηλεκτροδότησης, να λειτουργήσει η τηλεκπαίδευση στα κλειστά σχολεία.

Ως προς το πρώτο, η αποτυχία ήταν παταγώδης. Παρέλυσαν όλες οι κεντρικές αρτηρίες της περιοχής της πρωτεύουσας, από Κηφισίας, Μεσογείων, Κατεχάκη έως Μαραθώνος, για πρώτη φορά στην ιστορία, ενώ, και κυρίως, κατέρρευσε ο πιο σύγχρονος δρόμος της πόλης, αυτός της Αττικής οδού.

Αυτοκίνητα βρέθηκαν εγκλωβισμένα για ατέλειωτες ώρες σε έναν κλειστό αυτοκινητόδρομο, επιτηρούμενο με κάμερες και πέρασαν πολλές ώρες (γιατί άραγε;) πριν ζητηθεί, τελικά, η συνδρομή του στρατού ώστε να αρχίσει μια διαδικασία απεγκλωβισμού.

Ο κ. Στυλιανίδης έψεξε την εταιρεία, διότι ενώ είχε διαβεβαιώσει την κυβέρνηση για επιχειρησιακή ετοιμότητα και επάρκεια, πνίγηκε στο χιόνι. Αν υπήρχαν τα επιχειρησιακά σχέδια, γιατί δεν εφαρμόστηκαν; Αν πάλι δεν υπήρχαν και αντ’ αυτών, δόθηκαν μόνο λεκτικές διαβεβαιώσεις, ποιος ευθύνεται για την έλλειψή τους;

Ως προς το δεύτερο στοίχημα, μπορεί να μην είχαμε προβλήματα τύπου Μήδειας, αλλά αρκετές περιοχές αντιμετώπισαν πολύωρες διακοπές ρεύματος.

Ως προς το τρίτο, είναι χαρακτηριστικό ότι την Τρίτη δεν έγινε και την Τετάρτη δεν θα γίνει τηλεκπαίδευση στα σχολεία που μένουν κλειστά.

Στοιχειώδη ερωτήματα χωρίς απάντηση

Αρκεί η συγγνώμη ενός υπουργού – όσο ασυνήθιστη κι αν είναι για τα πολιτικά δεδομένα – για να εκλείψουν οι ευθύνες για το γεγονός ότι έκλεισαν και οι δρόμοι πέριξ των Στηλών του Ολυμπίου Διός, μερικές δεκάδες μέτρα από την Ακρόπολη; Πρόκειται για μία απλή αστοχία;

Είναι πολλά τα ερωτήματα που μένουν, προς το παρόν, χωρίς απάντηση και για τα οποία πρέπει να απολογηθεί η κυβέρνηση.

Τα υπουργεία Υποδομών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, ποια σχέδια είχαν καταρτίσει; Τι παρεμβάσεις έκαναν; Πώς μετείχαν στον «συντονισμό»;

Είναι δυνατόν να βγαίνουν εκτός λειτουργίας ακόμα και τα Μέσα Σταθερής Τροχιάς στο ξεκίνημα, σχεδόν, του χιονιά;

Δηλαδή, το ότι κάποιες από αυτές τις υποδομές υπόκεινται στην αρμοδιότητα των εταιρειών που τις διαχειρίζονται, απαλλάσσει το κράτος από την ευθύνη της διασφάλισης παροχής κρίσιμων υπηρεσιών για τους πολίτες ;

Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που ήταν; Πότε εμφανίσθηκαν συντεταγμένα και με σχέδιο οι αστυνομικές δυνάμεις;

Και, τέλος, το κεντρικό ερώτημα: Η ένταση της κακοκαιρίας και της χιονόπτωσης -που ήταν πράγματι πρωτοφανής και δίχως προηγούμενο- υποτιμήθηκε, υπερέβαινε τα διαθέσιμα μέσα αντιμετώπισής της ή, απλώς, είχαμε μια ακραία αδυναμία συντονισμού;

Η κυβέρνηση αναζητά ευθύνες στην εταιρεία, οι οποίες προφανώς υπάρχουν, αλλά δεν είναι τόσες που να καλύπτουν την αδράνεια του κρατικού μηχανισμού. Ούτε της Περιφέρειας Αττικής και των δήμων.

Για ό,τι αφορά στον Περιφερειάρχη , κ. Πατούλη, απ’ όσα είδαμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα, είναι σαφές ότι είναι, όχι απλά ανίκανος να επιτελέσει το έργο του, αλλά και επικίνδυνος να βρίσκεται σε μια τόσο κρίσιμη θέση. Ας το έχουν αυτό κατά νου, όσοι από τα κόμματα τον προτείνουν ξανά, αλλά και οι πολίτες να το σκεφτούν καλά πριν του δώσουν την ευκαιρία να ξαναβρεθεί σε αυτή τη θέση.

Για ό,τι αφορά στους δήμους δε… πού ήταν τα εκχιονιστικά μηχανήματα και οι αλατιέρες; Οι επίσημες ανακοινώσεις δείχνουν μια μεγάλη κινητοποίηση, την οποία κανένας κάτοικος της Αττικής δεν είδε στη γειτονιά του.

Πάντως, όπως και αν εξελιχθεί το θέμα με την ανεπάρκεια που αποδείχθηκε, η κακοκαιρία «Ελπίδα» έφερε νέο κύκλο προβλημάτων για την κυβέρνηση. Κι εδώ έχει σημασία να σημειωθεί ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά έως τώρα και η αντίληψη που διαπνέει τις αποφάσεις της.

Η είδηση της Τρίτης, την ώρα που παρέμεναν εγκλωβισμένοι εκατοντάδες οδηγοί και παρατημένα οχήματα στους δρόμους του Λεκανοπεδίου, ήταν ότι, με παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα δοθούν από την εταιρεία διαχείρισης της Αττικής Οδού αποζημιώσεις 2.000 ευρώ ανά όχημα, σε όσους παγιδεύτηκαν στην παγωμένη Αττική οδό τη Δευτέρα.

«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι», που λένε. Αλλά μάλλον το διχίλιαρο δεν φτάνει για να ξεχαστεί το φιάσκο…

Διαβάστε επίσης

Σκέρτσος: Οφείλουμε ένα μεγάλο συγγνώμη, χρειάζεται βελτίωση του μηχανισμού

Καραμανλής: Όπου πρέπει θα αποδοθούν ευθύνες

Χρήστος Στυλιανίδης: Η διαχείριση κρίσεων δεν είναι τόσο έτοιμη όσο νομίζουμε