Δεν είναι η πρώτη φορά που μια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής θα καταλήξει χωρίς αποτέλεσμα όπου το κάθε κόμμα θα παρουσιάζει το δικό του πόρισμα και η ουσία της υπόθεσης “θα έχει πάει περίπατο”.

Προφανώς δεν θα είναι και η τελευταία  Αυτή τη φορά όμως το αντικείμενο της εξεταστικής επιτροπής έχει να κάνει με την διαλεύκανση μιας υπόθεσης που αγγίζει τον πυρήνα των αναφαίρετων δημοκρατικών και συνταγματικών μας δικαιωμάτων.

1

Όταν ένας απλός πολίτης βλέπει ότι παρακολουθείται το τηλέφωνο του αρχηγού του τρίτου πολιτικού κόμματος της χώρας,  ότι οι “κοριοί” πολιορκούν βουλευτές και πρώην υπουργούς  και τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας δεν μπορούν να ανακαλύψουν τις αιτίες που οδήγησαν την ΕΥΠ  για να τους βάλει στο στόχαστρο της   καταλήγει σε δυο σκέψεις :

ότι αυτοί που έχουν αναλάβει αυτό το έργο είτε δεν μπορούν -άρα δεν κάνουν γι΄αυτή τη δουλειά-είτε δεν θέλουν.

Όλες αυτές τις μέρες που εξελίσσεται η διαδικασία της Εξεταστικής Επιτροπής παρακολουθούμε ένα παιχνίδι υπόγειας πολιτικής αντιπαράθεσης με διαρροές ένθεν κακείθεν που αλληλοδιαψεύδονται.

“Πολύτιμη” αρωγή σε αυτό το παιχνίδι προσφέρει το “απόρρητο” που περιβάλει τη διαδικασία.

Η κάθε πλευρά  διαρρέει αυτά που θέλει με τον τρόπο που θέλει.  Αλλά από ουσία  “μηδέν”. Βαρύγδουπες δηλώσεις όπου  ως συνήθως ο  ένας καταγγέλλει τον άλλο  και όλοι μαζί απαξιώνουν τη διαδικασία. Ήδη έχει αρχίσει να εξαντλείται ο κατάλογος των μαρτύρων και θα αρχίσει η διαδικασία σύνταξης πορίσματος.

Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι με αυτούς τους ρυθμούς τα πορίσματα θα είναι πολλά.  Από τη μια πλευρά θα βρίσκεται   το πόρισμα της πλειοψηφίας που θα εκπέμπει μηνύματα ικανοποίησης και από την άλλη τα πορίσματα της αντιπολίτευσης που θα καταγγέλλουν την πλειοψηφία για συγκάλυψη και προσπάθεια συμψηφισμού.

Αλλά για την επίμαχη υπόθεση όχι φως δεν θα βγει αλλά με τη κατάσταση που επικρατεί δεν αναμένεται ούτε ηλιαχτίδα. Ωστόσο το εν λόγω ζήτημα ξεπερνά κατά πολύ πια τα στενά όρια της πολιτικής αντιπαλότητας.

Έχει να κάνει με την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος που για ακόμη μια φορά φαντάζει ευάλωτο και ανίκανο να θεραπεύσει τα τρωτά του σημεία.

Η ισοπεδωτική λογική “του στιλ όλοι τα ίδια κάνουν” οδηγεί στην απαξίωση της πολιτικής. Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι η κοινή γνώμη δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις υποκλοπές.

Έχει όμως μια σημασία να δει κάποιος  το πως αντιμετωπίζουν αυτό το γεγονός   οι πολίτες στις ιδιωτικές συζητήσεις τους. Οι πιο πολλοί  σχολιάζουν με κυνισμό ή με μια πικρή ειρωνεία … και κάποιοι άλλοι με χαβαλέ … Και αυτό είναι το χειρότερο σημείο στην ιστορία …Διότι για να πάρουν κάποιον “στο ψιλό γαζί” έχει δώσει το δικαίωμα!

*Το γαζί είναι το πολύ πυκνό ράψιμο με την ραπτομηχανή, το δε ψιλό γαζί ίσα ίσα που γίνεται αντιληπτό.

Διαβάστε επίσης

«Οπερετικές» στιγμές στην Εξεταστική