Οι πρακτικές των Ευρωπαίων καταστρέφουν την Ευρώπη και εμάς!

Όσο τα κοινωνικό-πολιτικά δρώμενα αλλάζουν συνεχώς, τόσο ολόκληρο το φάσμα των προβλημάτων της χώρας θα διευρύνεται. Και φυσικά αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, ειδικά όταν οι ενδείξεις είναι πολλές και τα παραδείγματα που έχουμε ακόμα περισσότερα.

Το μεγαλύτερο μέρος όμως των προβλημάτων οφείλεται στην άπλετη κοροϊδία που δέχεται η ελληνική κοινωνία από τους Ευρωπαίους, και όχι μόνο. Το κρίσιμο και καίριο, λοιπόν, ερώτημα είναι το εξής:

«Υπάρχει κάποιος που δεν πιστεύει ακόμα ότι η Ελλάδα είναι θύμα των αποφάσεων των Ευρωπαίων; ».Το προσφυγικό ζήτημα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη αυτής της κοροϊδίας.

Το προσφυγικό ζήτημα έχει κλονίσει την Ευρώπη και ταυτόχρονα τη δοκιμάζει, προκειμένου να εξεταστούν και να επιβεβαιωθούν οι αξίες που συνεχώς προβάλλονται από Ευρωπαίους αξιωματούχους-προφανώς για λόγους επικοινωνιακούς και τίποτε περισσότερο. Και παρά τις συνεχείς υποσχέσεις ότι το βάρος θα μοιραστεί ίσα σε όλα τα κράτη της Ευρώπης, δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο πραγματικότητα. Με τους Ευρωπαίους να προσπαθούν με ολοένα περισσότερο σθένος να αποφύγουν κάτι τέτοιο καθιστώντας ταυτόχρονα την Ελλάδα ένα απέραντο Hot Spot.

Αντ’ αυτού οι τελευταίοι παρουσιάζονται μάλιστα κατά καιρούς ως «επιβραβευτές» αυτών των οποίων κλείνουν τα σύνορα. Όπως για παράδειγμα όταν ο Πρόεδρος των Σκοπίων, Gjorge Ivanov, έκλεισε τα σύνορα και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Donald Tusk, τον ευχαρίστησε όπως και τα υπόλοιπα Βαλκάνια λέγοντας ότι εφάρμοσαν τμήμα της περιεκτικής πολιτικής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης!

Και για να μην βιαστούν μερικοί να τους υποστηρίξουν λέγοντας ότι το έκαναν λόγω ειλημμένης απόφασης από την Σύνοδο Κορυφής, θέτω το εξής ερώτημα:

Είναι δυνατόν να λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις στην ΕΕ, ενώ υπάρχουν στη Συνθήκη της Λισαβόνας οι θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ, δηλαδή: «Ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα, κράτος δικαίου και σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ;

Είναι επίσης δυνατόν, σύμφωνα και με τα προαναφερθέντα, να δέχονται οι Ευρωπαίοι να ζουν οι πρόσφυγες σε τέτοιες συνθήκες; Και εδώ απάντηση υπάρχει και είναι «ναι».

Ναι, γιατί δεν θα περίμενε κανείς να είχαν διαφορετική αντιμετώπιση οι πρόσφυγες όταν ο ελληνικός λαός και όχι μόνο ζει χρόνια τώρα σε τέτοιες συνθήκες. Τουλάχιστον εδώ, η ισότητα διαφαίνεται. Παρόλο που η Ευρώπη έχει θεωρηθεί σύμφυτη με το όραμα της ισότητας και κυρίως την παροχή πραγματικών δικαιωμάτων προς τους λαούς της.

Εδώ, πάντως πρέπει να σημειωθεί και κάτι ακόμα. Οι πρόσφυγες είναι ευθύνη μας. Και η προσφυγιά τους αποτέλεσμα των αποφάσεων της Ευρώπης. Ή καλύτερα η εμπλοκή της Ευρώπης στη Συρία, με τις επιδρομές -χρόνια τώρα- του ΝΑΤΟ, του οποίου της ηγεσία στη Συρία είχαν και έχουν οι Γάλλοι και οι Αμερικάνοι, με τους πρώτους να πληρώνουν το τίμημα με τις τροποκρατικές επιθέσεις του ISIS.

Το μόνο που χαρακτηρίζει την Ευρώπη πλέον είναι η «απολυταρχία του Λόγου».

Καθημερινά η Δημοκρατία καταστρέφεται όλο και πιο πολύ. Τα ανθρώπινα δικαιώματα λιγοστεύουν ενώ η ισότητα, τόσο μεταξύ των ανθρώπων όσο και μεταξύ των κρατών -μελών της Ευρώπης, είναι εκ των πραγμάτων ανύπαρκτη.

Η Δημοκρατία, ωστόσο, είναι χρήσιμη για να νομιμοποιήσει την κτηνοβασία (κυρίως στη Γερμανία) και κόμματα που προωθούν την παιδοφιλία (στην Ολλανδία). Παράλληλα, είναι χρήσιμη για να θρέψει φασιστικές ιδεολογίες, οι οποίες προοικονομούν το γεγονός της οπισθοδρόμησης της κοινωνίας προς την περίφημη εποχή του Χίτλερ.

Την εποχή της κατοχής. Κατοχή που έχουμε και σήμερα, με τη μόνη διαφορά να είναι ο χαρακτήρας της που είναι πιο εκλεπτυσμένη. Γιατί, δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς το αντίθετο, όταν οι αποφάσεις της Γερμανίας γίνονται πράξη, περιορίζοντας έτσι την εθνική κυριαρχία ενός κράτους – πχ. την Ελλάδα.

Οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν το ακαταλόγιστο.

Η κοροϊδία βεβαίως, έρχεται και από το εσωτερικό. Με τους Έλληνες πολιτικούς όχι μόνο να δρουν βάσει των εντολών των Ευρωπαίων αλλά να προσπαθούν να φανούν άμοιροι των ευθυνών τους. Ο κ. Τσίπρας εξαπάτησε τους Έλληνες πολίτες με τις υποσχέσεις που έδωσε προεκλογικά και τώρα συνεχίζει στο ίδιο τροπάριο, έχοντας ως μοναδικό -πλέον- όπλο του την «αριστερή επικοινωνιολογία».

Οι πολίτες τώρα όμως ξέρουν. και οφείλουν να αποφασίσουν την στάση που θα κρατήσουν και πρωτίστως να μην ξεχάσουν.