Εξόχως καυστικά ήταν τα σχόλια από το Μέγαρο Μαξίμου για την συνολική πολιτική εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Κάποιος θα πει ότι, προφανώς, ήταν απολύτως αναμενόμενο η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού, αφενός να μην συγκινήσει  κανένα στέλεχος της ΝΔ, αφετέρου να αποτελέσει αφορμή για να διατυπωθούν επικριτικά σχόλια. Λίγο-πολύ είναι σωστή αυτή η προσέγγιση. Υπήρχαν τρία συν ένα σημεία, γύρω από τα οποία θα κρινόταν η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από το στενό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

 Το πρώτο ήταν το επικοινωνιακό το οποίο έτσι κι αλλιώς έχει υιοθετήσει η ΝΔ και με κάθε ευκαιρία επαναφέρει στο προσκήνιο: τη σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με το «πολιτικά αμαρτωλό» κυβερνητικό παρελθόν του. Οι ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και τα επεισόδια που σημειώθηκαν στο Συνέδριο, έδωσαν αρκετό υλικό που θα αξιοποιηθεί από την κυβερνητική παράταξη προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το δεύτερο στοιχείο ήταν οι «πολιτικές προτάσεις» που θα διατύπωνε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν κυβερνητικά στελέχη που ανέμεναν ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να τους «έβαζε δύσκολα». Αντ’ αυτού άκουσαν συνθήματα που απλά αποσκοπούσαν στην άσκηση πίεσης προς το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) και στην καλλιέργεια της εντύπωσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυβερνήσει μαζί του. Οι διαπιστώσεις και οι προτάσεις στις οποίες προχώρησε, αξιολογήθηκαν ως  «κατώτερες των περιστάσεων και του ρόλου του», ενώ οι υποσχέσεις που έδωσε θεωρούνται από το Μέγαρο Μαξίμου… «αφελείς». Ο δε λόγος του, «διχαστικός».

«Τάζει στους πάντες, τα πάντα, πάλι» λένε στην κυβέρνηση , θεωρώντας ότι αυτό το αφήγημα δεν μπορεί να πείσει πλέον τους πολίτες, καθώς εντάσσεται σε ξεπερασμένες λογικές του 2015.

Να σημειωθεί πάντως -κι εδώ βρίσκεται το τρίτο και σοβαρότερο κριτήριο βάσει του οποίου αναλύουν στην κυβέρνηση την συνολική εμφάνιση του Τσίπρα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ- ότι μετά τον έκρηξη της πολυεπίπεδης κρίσης, η κυβερνητική ανησυχία είναι διπλή: αφενός να μην μεταβληθεί η οικονομική κρίση σε πολιτική, αφετέρου το κύμα της δυσφορίας να μην κεφαλαιοποιηθεί από κόμματα και πρωτίστως τον ΣΥΡΙΖΑ, ή κάποιους ακραίους και δημαγωγικούς πολιτικούς σχηματισμούς.

Για να αποφύγει την «κεφαλαιοποίηση» της δυσαρέσκειας από την αξιωματική αντιπολίτευση, η ΝΔ θα εντείνει την επικοινωνιακή της στρατηγική να συνδέει το «κακό 2015» με τη στρατηγική σκέψη του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα, επισημαίνοντας ότι είναι «παρωχημένης πολιτικής αισθητικής» με πρωταγωνιστές που είναι «ξεπερασμένες φιγούρες».

Φυσικά, η επικοινωνιακή, ή πολιτική αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ, κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν λύνει το πρόβλημα του λαϊκισμού και της δημαγωγίας για την κυβέρνηση. Κάτι το οποίο αναγνωρίζουν στο Μέγαρο Μαξίμου και γι’ αυτό και στη δημόσια ρητορική του, τις τελευταίες ημέρες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αρχίσει να αναδεικνύει τη δημαγωγία ως μείζονα κίνδυνο για την Ευρώπη.

 Η πολιτική «βεντάλια» της κυβέρνησης – ενόψει και των Γαλλικών προεδρικών εκλογών- θα ανοίξει παρουσιάζοντας το «φάσμα των λαϊκίστικων και δημαγωγικών πολιτικών, ως πανευρωπαϊκό πρόβλημα». Είναι σαφές ότι κανένα κράτος-μέλος της ΕΕ δεν θέλει να ξαναζήσει πλατείες αγανακτισμένων σε μια συγκυρία ιδιαιτέρως κρίσιμη: με τρίδυμη κρίση (ενεργειακή-ακρίβειας, πολέμου, πανδημίας) και με την Ευρώπη να αναζητά νέες πολιτικές ισορροπίες.

Ο κίνδυνος για κοινωνικές εντάσεις υπάρχει και όλες οι κυβερνήσεις θέλουν να αποφύγουν την επανεμφάνιση κινημάτων αμφισβήτησης και αποσταθεροποίησης. Πόσο μάλλον η Ελληνική, αφού ως χώρα αντιμετωπίζουμε το βασικότερο και αμιγώς δικό μας πρόβλημα. Αυτό της οικονομικής ευστάθειας, μετά από τη δεκαετή κρίση των μνημονίων.

Έτσι, στην κυβέρνηση «η δημαγωγία» και «ο λαϊκισμός» θα είναι οι δυο εχθροί απέναντι στους οποίους θα στηθεί σκληρό τείχος προστασίας. Κι όποιος αντέξει…

Διαβάστε επίσης:

Κυριάκος Μητσοτάκης: Την 1η Μαΐου θα αυξηθεί σημαντικά ο κατώτατος μισθός

Δεν έκλεισαν οι λογαριασμοί στον ΣΥΡΙΖΑ – Το Συνέδριο επισημοποίησε τη ρήξη – Ξεκάθαρα μηνύματα στον Τσίπρα

Χατζηδάκης: Δεν διεκδικούμε το μονοπώλιο ευαισθησίας, αλλά δεν το χαρίζουμε και σε κανέναν