Βγαλμένες από το… εγχειρίδιο του παλιού ΠΑΣΟΚ (του ορθόδοξου, που λέμε) μοιάζουν οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο Δημόσιο, με συνεχείς προσλήψεις ημετέρων (συγγενών, “κολλητών”, ή απλώς πιστών στο κόμμα) που προφανώς έχουν έναν και μόνο στόχο: την άλωση του Δημοσίου από ανθρώπους “δικούς μας”, που θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να διατηρήσουν στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ, και αν δεν τα καταφέρουν, τότε θα αποσταθεροποιήσουν την επόμενη, “εχθρική” κυβέρνηση, προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αποκαλύψεις είναι πλέον καθημερινές για συγγενείς και φίλους στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που διορίζονται σε διάφορες θέσεις στο Δημόσιο, που έχει μετατραπεί σε… τσιφλίκι της Κουμουνδούρου, θυμίζοντας εκείνες τις ωραίες εποχές που το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου διόριζε ό,τι ανέπνεε. Πρόκειται φυσικά για μία ανεύθυνη πολιτική, στη λογική του “ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε”, που είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που χρειάζεται η χώρα μας για να σταθεί ξανά στα πόδια της.
Όμως το μεγάλο “έγκλημα” δεν έχει γίνει ακόμα. Είναι στα σκαριά. Ήδη το ΑΣΕΠ δέχεται αφόρητες κυβερνητικές πιέσεις που αποσκοπούν στον πλήρη έλεγχό του από το Μαξίμου, ώστε να λαμβάνει τις αποφάσεις που βολεύουν τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ποιες είναι αυτές; Οι μονιμοποιήσεις συμβασιούχων στους δήμους, που μπορεί να είναι αντίθετες στο Σύνταγμα, αλλά φέρνουν πολλά… ψηφαλάκια.
Και μάλιστα, τα ψηφαλάκια αυτά δεν θα πάνε μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στους δημάρχους που θα επωφεληθούν από αυτές τις μονιμοποιήσεις, πλασάροντάς τις ως δικά τους επιτεύγματα…
Φυσικά, είναι προφανές ότι το να βρίσκει κανείς δουλειά είναι κάτι όχι απλά επιθυμητό, αλλά και αναγκαίο στις μέρες μας που η ανεργία θερίζει. Όμως θα πρέπει όλοι να καταλάβουν, και ιδιαίτερα αυτοί που κατέχουν δημόσια αξιώματα, ότι το Δημόσιο δεν έχει απεριόριστες θέσεις εργασίας και ότι το πλεονάζον προσωπικό απορροφά πόρους οι οποίοι θα μπορούσαν να δαπανηθούν σε κρίσιμους τομείς της καθημερινότητας. Δηλαδή ναι, να δώσουμε δουλειές στον κόσμο. Αλλά όχι εις βάρος ολόκληρης της κοινωνίας. Και όχι δουλειές που είναι απατηλές, δηλαδή βόλεμα με βιτρίνα δουλειάς.
Για μία ακόμα φορά, οι συμβασιούχοι βρίσκονται παγιδευμένοι στα γρανάζια ενός πολιτικού συστήματος που τους εκμεταλλεύεται για τις δικές του ανάγκες και τους κρατά ομήρους. Είναι να αναρωτιέται κανείς αν θα σοβαρευτεί ποτέ αυτή η χώρα, όσα μνημόνια κι αν περάσουν…