Τσίπρας – Καμμένος: Ο Ερντογάν προελαύνει και αυτοί άδουν | Ρεπορτάζ και ειδήσεις για την Οικονομία, τις Επιχειρήσεις, το Χρηματιστήριο, την Πολιτική

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Πρόεδρος της Τουρκίας

Ο “σουλτάνος” Ταγίπ Ερντογάν προελαύνει στη Συρία, έχοντας ήδη κατακτήσει τη ματωμένη Αφρίν, και ονειρεύεται να μπει και στο Ιράκ. Παράλληλα, προαναγγέλλει με θράσος τουρκικές γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στην Αδριανούπολη, μία υπόθεση που κανονικά θα έπρεπε να έχει λήξει μέσα σε μερικές ώρες, παραμένει σε εκκρεμότητα εδώ και δύο εβδομάδες.

Και μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος συναντήθηκαν χθες στο Μαξίμου, όχι για να συζητήσουν το πώς θα αντιδράσουν στην τουρκική επιθετικότητα, αλλά για να μας πουν τι καλά που τα πάνε μεταξύ τους και πόσο αγαπημένοι είναι στη συγκυβέρνησή τους, διαψεύδοντας τις πληροφορίες περί καβγάδων και “ψύχρανσης”. Γιατί αυτό είναι που τους καίει: το πώς θα παραμείνουν στην εξουσία.

Αν το σκεφτεί κανείς, είναι εφιαλτικό: ο Ταγίπ Ερντογάν έχει “απασφαλίσει” και απειλεί θεούς και δαίμονες, και η ελληνική κυβέρνηση αντί να εξετάζει τρόπους να απαντήσει σε ένα ενδεχόμενο “θερμό” επεισόδιο (που πλέον μοιάζει πιο πιθανό από ποτέ), αναλώνεται σε ανούσιες συναντήσεις για επικοινωνιακούς λόγους. Και παράλληλα ρίχνει όλο το βάρος στην υπόθεση της Novartis, αποσκοπώντας σε μικροπολιτικά οφέλη και αφήνοντας εν τω μεταξύ τον Τούρκο πρόεδρο να αλωνίζει ανενόχλητος.

Έχει μάλιστα ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Πάνος Καμμένος, μακριά από τον παλιό “άγριο” εαυτό του, μετά από μία μακρά περίοδο σιωπής μίλησε χθες για την υπόθεση των δύο στρατιωτικών, κάνοντας λόγο για “λογική του Εξπρές του Μεσονυκτίου”, μία δήλωση που αν μη τι άλλο δεν… τρομάζει την Άγκυρα. Ή μήπως εκείνη η ακατανόητη δήλωσή του ότι
“δεν μπορεί η Ευρώπη να δίνει στην Τουρκία 4 δισ. και να αντιμετωπίζονται οι Έλληνες στρατιωτικοί ως τριτοκοσμικοί”, συνδέοντας τα χρήματα που δίνει η ΕΕ στην Άγκυρα με το ζήτημα των Ελλήνων στρατιωτικών, δύο εντελώς άσχετα θέματα;

Είναι φόβος απέναντι στον ανεξέλεγκτο Ερντογάν; Είναι άγνοια κινδύνου; Είναι απλή, αγνή ανευθυνότητα και επιπολαιότητα στην οποία μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Ό,τι κι αν είναι, είναι επικίνδυνο για τα συμφέροντα της χώρας μας. Γιατί ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι… Κιμ Γιονγκ Ουν. Δεν ηγείται μίας χώρας στα βάθη της Ασίας, αλλά μίας χώρας που γειτονεύει με τη δική μας. Και οι όποιες “τρέλες” του έχουν άμεσο αντίκτυπο και στην Ελλάδα. Δεν μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να κάνει την… πάπια την ώρα που ο Ερντογάν προελαύνει. Γιατί ποιος μας λέει ότι ο Ερντογάν δεν θα αποφασίσει κάποια στιγμή να αφήσει την επέλαση προς Ανατολάς και να στραφεί προς το μέρος μας; Και ποιος μας λέει ότι η Ελλάδα είναι προετοιμασμένη για ένα τέτοιο απευκταίο ενδεχόμενο;