Ο «θείος Τζο», ο «Σου ο Σούμο» και τα 30 εκατ.: Ο Βλαστός, ο Στεφανάκος και ο Σκαφτούρος

ΤΡΕΙΣ «στρατηγοί», ο «κύριος Παναγιώτης», ο «θείος Τζο» και ο «Σου ο Σούμο», οι κατά κόσμον (και φυλακή) βαρυποινίτες Παναγιώτης Βλαστός, Γιάννης Σκαφτούρος και Βασίλης Στεφανάκος κινούσαν έως το 2009 έναν πραγματικό στρατό μισθοφόρων οι οποίοι είχαν αναλάβει να σκοτώνουν, να απάγουν, να  τοποθετούν εκρηκτικούς μηχανισμούς, να εκβιάζουν. Η οργάνωση του αίματος έμοιαζε να μη φοβάται τίποτε.

Ένιωθαν θεοί και μετά τα ατέλειωτα εγκλήματα, με την απαγωγή του εφοπλιστή κ. Περικλή Παναγόπουλου, πίστεψαν πως θα την έβγαζαν καθαρή και με τη μεγάλη «μπίζνα».

Πήραν τα λύτρα- 30.000.000 ευρώ. Έπειτα αποκαλύφθηκαν όλα.

Η οργάνωσή τους είχε δομή, ιεραρχία, καθήκοντα, εταιρείες και πολύ χρήμα.

Είχε και κάθε είδους συνεργάτες και συμβούλους-εργολάβους, επιχειρηματίες, αστυνομικούς, διευθυντές φυλακών, σωφρονιστικούς υπαλλήλους, δικηγόρους, γιατρούς, ίσως και δικαστές και άλλους παράγοντες του κράτους, όπως συνάγεται από κάποιες από τις υποκλαπείσες από την ΕΥΠ συνομιλίες, οι οποίες αποκάλυψαν το κύκλωμα.

Μετά την αποκάλυψη του κυκλώματος, τίποτε δεν μπορούσε πια να τους σώσει, ούτε τα κακόγουστα συνθηματικά και οι κώδικες. Τα είχαν μάθει όλοι.

Ο «Τόλης» ή «Αποστόλης», ή «Τόνι», ή «Τόνια», ή «Το» ήταν ο Απόστολος Πετράκης. Η «Μεταγραφή» ο Χαράλαμπος Μουστάκας. Ο «Γιγαντάκιας» Γ. Τ.. Ο «Νίκος» ή «Νικόλας» Γ. Κ.. «Πέτρος» ή «Ταβέρνας» ή «Δικαννάκιας» ο Αριστομένης Κλεφτογιάννης. «Σοϊλέ» αποκαλούσαν τον Παναγιώτη Σοϊλέδη, «Τικ» τον Εμμανουήλ Θεοδωράκη.

Ο «Γιαννάκης» ήταν ο Ιωάννης Θώδης, «Βρωμού» ή «Βρωμοσκυλιάκα» ή «απατεώ» τον Εμμανουήλ Σκαρλάτο, «Μαγκίτης» ή «μαγκιτάκος» ή «βασανάκι» ή «κοντός» ο Χριστόφορος Λασιθιωτάκης και «Μανώλος» ή «Μανωλιός» ο αδελφός του Μανώλης Λασιθιωτάκης.

Οι δύο γυναίκες της παρέας, η σύζυγος του Παναγιώτη Βλαστού Ιωάννα Χήρα και η φίλη του Γιάννη Σκαφτούρου Πολυτίμη Γεωργά ήταν η «Τζιτζίκα μου» η πρώτη και «Πολ» ή «Μανωλάκη» η δεύτερη. «Κινέζος Σουν Τσουν» ο Ι. Κ., ο μοναδικός που δεν αντιμετωπίζει κατηγορία για συμμετοχή στη συμμορία.

Οικογένεια εγκληματιών

Το 2009 ο 38χρονος Παναγιώτης Βλαστός, που εθεωρείτο εγκέφαλος του κυκλώματος, βρισκόταν έγκλειστος στις φυλακές Τρικάλων. Το 1994 μαζί με τον αδερφό του Κώστα δολοφόνησαν έξω από το νυχτερινό κέντρο «Κόλετζ» στο Χαϊδάρι τον Γεράσιμο Ναστούλη, αδερφό του έγκλειστου στις φυλακές Μαλανδρίνου, αντίπαλον δέος της συμμορίας, Κώστα Ναστούλη, το συμβόλαιο θανάτου του οποίου άξιζε για τον Βλαστό 400.000 ευρώ.

Μαζί με τον Ναστούλη οι Βλαστοί είχαν σκοτώσει και τον Δημήτρη Σπίνο. Τον Μάιο του 1998 σημειώθηκε η μοιραία ένοπλη συμπλοκή των αδελφών Βλαστού με αστυνομικούς. Κινούνταν με μοτοσικλέτα στη λεωφόρο Θησέως στην Καλλιθέα και δεν σταμάτησαν σε σήμα αστυνομικών. Τότε σκοτώθηκε ο Κώστας.

Θύμα έπεσε και ένας αστυνομικός. Τον Σεπτέμβριο του 1998 δολοφονείται ο άλλος αδερφός, Μάρκος Βλαστός, έξω από το ξυλουργικό κατάστημά του στη Μεταμόρφωση.

Δύο χρόνια μετά συλλαμβάνεται ο Παναγιώτης, αλλά δεν σταματά την εγκληματική του δράση. Το αντίθετο. Μέσα από τη φυλακή την οργανώνει καλύτερα, την ελέγχει αυστηρότερα και επαυξάνει τους φόνους και τα κέρδη.

Οι αστυνομικοί του «χρεώνουν» δολοφονίες, απόπειρες ανθρωποκτονιών, εκβιασμούς, εκρήξεις και άλλα αδικήματα, ων ουκ έστιν αριθμός.

Οι «μεγαλοκατάδικοι»

Το δεύτερο «μεγάλο όνομα» στη λίστα των εμπλεκομένων ήταν κατάδικος τότε στις φυλακές Διαβατών, ο 42χρονος Γιάννης Σκαφτούρος.

Ο Σκαφτούρος εθεωρείτο «ταμίας» στο Συνδικάτο του εγκλήματος που εξαρθρώθηκε τον Ιούλιο του 2002. Αναπτύσσει στενές φιλικές σχέσεις με τον Β. Στεφανάκο, επίσης έγκλειστο τότε στις φυλακές Λάρισας.

Το όνομα του Σκαφτούρου ενεπλάκη και στην πρώτη απόδραση του Βασίλη Παλαιοκώστα, με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού, ωστόσο αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιώς.

Ο 42χρονος έπεσε στα χέρια των αστυνομικών έπειτα από καταδίωξη τον Αύγουστο του 2007 στον Ασπρόπυργο.

Το δίδυμο βρήκε τον άνθρωπό του στο πρόσωπο του Βασίλη Στεφανάκου ο οποίος συνεργαζόταν στενά με τους Βλαστό και Σκαφτούρο και μάλιστα φαίνεται πως είχε ρόλο «συμβούλου».

Σύμφωνα με τους αστυνομικούς εμπλεκόταν σε σειρά εγκληματικών ενεργειών όπως εκβιάσεις, απειλές, «προστασίες» σε νυχτερινά κέντρα, έχοντας ως «βιτρίνα» μια επιχείρηση με μεταχειρισμένα αυτοκίνητα στο Χαϊδάρι.

Είχε αντιμετωπίσει κατηγορίες για πλαστογραφία, παράνομη κατοχή όπλων, ναρκωτικών και πυρομαχικών.

Κατάφερε με τη συνδρομή αστυνομικών να αποκτήσει νόμιμη ταυτότητα αν και ήταν καταζητούμενος, μετά την απόδρασή του από το δικαστήριο και τελικά συνελήφθη τον Ιανουάριο του 2008 στο Χαϊδάρι.

Από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά καταδικάστηκε σε ισόβια και κάθειρξη 29 χρόνων και τριών μηνών καθώς κατηγορείτο, μεταξύ άλλων, πως είχε οργανώσει την εναέρια απόδραση των Ριζάι- Παλαιοκώστα το 2006.