ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Για μία ακόμα φορά, και μάλιστα εμφατικά, αποδείχθηκε ότι το “ηθικό πλεονέκτημα” της Αριστεράς δεν είναι απλώς διάτρητο, αλλά… παραμύθι για μικρά παιδιά. Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση επέλεξε τον άνθρωπο που θα προωθούσε στο πόστο του διοικητή του ΕΦΚΑ είναι βγαλμένος από τους χειρότερους εφιάλτες της διαφάνειας και της δημοκρατίας.
Ο Ευστάθιος Μαρίνος, πρώην σύμβουλος στο γραφείο του γραμματέα της Ζωής Κωνσταντοπούλου (όταν ήταν πρόεδρος της Βουλής) και πρώην ειδικός συνεργάτης στην ΗΔΙΚΑ, ένα πόστο από το οποίο εξασφάλιζε δημόσια έργα για την εταιρεία του, μεταβίβασε την εταιρεία μια μέρα προτού περάσει από ακρόαση στη Βουλή ως προτεινόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ νέος διοικητής του ΕΦΚΑ. Κάτι βέβαια που το μάθαμε χάρη στο πείσμα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, που αντέδρασαν στην επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου, αναγκάζοντας ακόμα και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσουν επιφυλάξεις για την επιλογή αυτή. Και χθες, μία μέρα μετά τις αποκαλύψεις, ο Ευστάθιος Μαρίνος ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την “κούρσα” για το πόστο του διοικητή του ΕΦΚΑ. Όπως σχολίασε και η Νέα Δημοκρατία, “ήταν δίκαιο και έγινε πράξη”…
Πρόκειται για άλλο ένα παράδειγμα του πώς αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία: σαν ευκαιρία να “ταΐσει” τα δικά του παιδιά. Για να μην είμαστε άδικοι, την ίδια λογική πάνω-κάτω είχαν και οι περισσότερες κυβερνήσεις από το 1981 και μετά, και είναι πλέον κοινά αποδεκτό ότι είναι αυτή η λογική, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα, που μας οδήγησε στα μνημόνια, στην επιτροπεία και στον διεθνή διασυρμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως άλλα είχε υποσχεθεί. Ότι είναι το “νέο”, το “διαφορετικό”, το “ηθικό”. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο παλιός όσο ο λαϊκισμός, όσο το ρουσφέτι, όσο το “βόλεμα”. Είναι τόσο παλιός που μυρίζει ναφθαλίνη, όσο φρέσκος κι αν θέλει να δείχνει.
Η υπόθεση του Ευστάθιου Μαρίνου έχει τη σημασία της, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά πιάστηκε στα πράσα. Δεν πρόκειται για μία υπόθεση που αποκαλύφθηκε κατόπιν εορτής, αφού δηλαδή είχε γίνει το “έγκλημα”, αλλά πριν αυτό τελεστεί. Και πάλι καλά, δηλαδή. Ό,τι μπορεί κανείς να σώσει σε αυτήν την πολύπαθη χώρα, καλό είναι. Όμως είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση δεν θα μάθει από το πάθημά της και θα συνεχίσει στην ίδια λογική, τη λογική του “βολέματος”. Γιατί, τελικά, αυτό έχει στο DNA της. Όχι το “ηθικό πλεονέκτημα” που ευαγγελιζόταν.