Γιατί κατέρρευσε η σκανδαλολογία με την Novartis

Νίκος Μανιαδάκης

Από προστατευόμενος μάρτυρας… κατηγορούμενος! Πρέπει να είναι πραγματικά παγκόσμια πρωτοτυπία αυτό που συνέβη με τον προστατευόμενο μάρτυρα για την υπόθεση της Novartis, ο οποίος ξαφνικά, εκεί που ετοιμαζόταν να φύγει στο εξωτερικό με την οικογένειά του, ενημερώθηκε ότι… του απαγορεύεται η έξοδος από τη χώρα, γιατί είναι κατηγορούμενος.

Ο συγκεκριμένος προστατευόμενος μάρτυρας, (είναι ο Νίκος Μανιαδάκης) ένας από τους τρεις της υπόθεσης, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι εκείνος που, ως πρώην σύμβουλος υπουργών Υγείας στον τομέα του φαρμάκου, κρίθηκε πως θα μπορούσε να βοηθήσει με την κατάθεσή του στο να αναπτυχθεί το κυβερνητικό αφήγημα περί “πολιτικού σκανδάλου” στην υπόθεση της Novartis. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελαν στο Μαξίμου, καθώς ο μάρτυρας αρνήθηκε να δηλώσει πως λειτούργησε ως ενδιάμεσος μεταξύ της Novartis και πολιτικών προσώπων προκειμένου τα τελευταία να χρηματιστούν, παρά τις πιέσεις που του ασκήθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Και απ’ ό,τι φαίνεται, αυτήν τη στάση του την πληρώνει τώρα, που εν μία νυκτί μετατράπηκε από προστατευόμενος μάρτυρας σε… απροστάτευτο κατηγορούμενο.

Είναι προφανές ότι η εξέλιξη αυτή εγείρει κάποια πολύ σοβαρά ερωτήματα. Και το σοβαρότερο αυτών είναι: πόσο ανεξάρτητη είναι η ελληνική Δικαιοσύνη από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις; Πώς εξηγείται αυτή η ξαφνική μεταστροφή της Δικαιοσύνης απέναντι στο συγκεκριμένο πρόσωπο; Είναι αλήθεια ότι ο μάρτυρας πιέστηκε να κατονομάσει συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα; Και αν ναι, έχει γίνει το ίδιο και με τους άλλους προστατευόμενους μάρτυρες; Και πώς σχετίζονται όλα αυτά με τις συνεχείς δηλώσεις του Παύλου Πολάκη (με στήριξη από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα) περί “επιτάχυνσης” των διαδικασιών, που αποτελούν προφανή παρέμβαση της κυβέρνησης στο έργο της Δικαιοσύνης; Πώς σχετίζονται με δημοσιεύματα εφημερίδων προσκείμενων στην κυβέρνηση που ουσιαστικά προαναγγέλλουν τις κινήσεις της Δικαιοσύνης πριν αυτές γίνουν πράξη;

Αυτό που ήταν φανερό από την αρχή, και γίνεται ακόμα πιο φανερό τώρα, είναι ότι στο Μαξίμου είχαν ποντάρει τα… ρέστα τους σε μία υπόθεση η οποία αποδεικνύεται ότι ήταν “κουτσό άλογο”. Θέλησαν να στήσουν ένα ολόκληρο αφήγημα περί διαπλοκής από τους “προηγούμενους”, με προφανή στόχο να πλήξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, και όχι φυσικά να αποδοθεί δικαιοσύνη, δημιουργώντας, με τη βοήθεια και των προσκείμενων σε αυτούς ΜΜΕ, την εικόνα ενός τεράστιου σκανδάλου – μας έλεγαν μάλιστα ότι είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της μεταπολίτευσης.

Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν επιβεβαιώνεται. Ακόμα και άνθρωποι που πίστεψαν στις κυβερνητικές “κορώνες” γύρω από την υπόθεση της Novartis, πλέον δυσπιστούν και αρχίζουν να βλέπουν τι κρυβόταν πίσω από αυτές.

Γιατί κανένας καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν μπορεί να μην μπει σε σκέψεις βλέποντας πώς εξελίσσεται η υπόθεση και πώς από προνομιακό πεδίο αντιπαράθεσης της κυβέρνησης μετατρέπεται σε μπούμερανγκ επικών διαστάσεων.

Αλγεινή εντύπωση αποτελεί μάλιστα το γεγονός ότι ο Παύλος Πολάκης έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφία του προστατευόμενου μάρτυρα, βγάζοντάς τον στη “σέντρα” (αφού προφανώς δεν τους είναι πια χρήσιμος…), δίνοντας την αίσθηση ότι όλα αυτά αποτελούν ένα παιχνίδι που παίζεται στην ανελέητη αρένα του προεκλογικού αγώνα, με τελικό στόχο τις ψήφους των πολιτών που έχουν απομακρυνθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι αν καταρρεύσει η σκανδαλολογία γύρω από την υπόθεση της Novartis, καταρρέει ουσιαστικά και η κυβέρνηση, αλλά και οι όποιες ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ για ένα όχι καταστροφικό εκλογικό αποτέλεσμα…

Το μπαλάκι τώρα είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης, που όχι μόνο πρέπει να ρίξει φως στην υπόθεση, αλλά πρέπει να εξακριβώσει και το πώς έχει γίνει η διαχείριση της υπόθεσης και αν υπάρχουν πολιτικές πιέσεις που επηρεάζουν τις διεργασίες της. Σε αντίθετη περίπτωση, οι “σκιές” που θα μείνουν πάνω από τη λειτουργία της απονομής δικαιοσύνης θα είναι βαριές και ασήκωτες…