Σε δεσμούς του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με ισλαμιστές αναφέρεται δημοσίευμα του περιοδικού Manager Magazin, το οποίο γράφει:

«Εν τω μεταξύ, η γερμανική κυβέρνηση επιβεβαίωσε στενούς δεσμούς μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του κυβερνώντος κόμματος, του AKP, με τους ισλαμιστές. Σε απάντηση, μετά από  επερώτηση της Σεβίμ Νταγκντελέν από το κόμμα Η Αριστερά, η οποία έχει δοθεί στο πρακτορείο ειδήσεων AFP στο Βερολίνο τη Δευτέρα, γίνεται αναφορά σε όλο και πιο ανοιχτές επαφές με το κίνημα Milli-Görus (IGMG), το οποίο βρίσκεται υπό παρακολούθηση από την Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος στη Γερμανία. Ο Ερντογάν έχει ‘τις ιδεολογικές και πολιτικές του ρίζες’ στο κίνημα Milli-Görus, ανέφερε η κυβερνητική απάντηση. Μετά την ίδρυση του AKP αρχικά θεωρήθηκε προδότης και για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρχαν μόνο μεμονωμένες επαφές. Αυτές όμως εντάθηκαν, ειδικά μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία το 2016. Γίνεται επίσης αναφορά σε διασυνδέσεις μεταξύ αξιωματούχων του IGMG και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με την τουρκική θρησκευτική αρχή Diyanet και την ένωση Ditib, την ομοσπονδία των περισσοτέρων τουρκικών ενώσεων τζαμιών στη Γερμανία».

Καιρός για αλληλεγγύη …

Η TAZ του Βερολίνου σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της αναφέρεται στο μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων που έχουν κηρύξει πολλές ισλαμικές χώρες εξαιτίας της τοποθέτησης του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν σχετικά με τις γελοιογραφίες του Μωάμεθ.

«Η ισλαμοφοβία είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στη Γαλλία όπως και σε άλλες χώρες. Μετά τη δολοφονία του Σαμουέλ Πατί όμως ο Μακρόν μίλησε κατά του ριζοσπαστισμού και υπερασπίστηκε την ελευθερία της έκφρασης, στην οποία βλέπει επίσης ότι ανήκουν και οι γελοιογραφίες του Μωάμεθ. Τίποτα περισσότερο. …Μετά την τρομοκρατία των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους που έκοψε την ανάσα για χρόνια σε όλο τον κόσμο και μετά τον αποκεφαλισμό ενός δασκάλου από οπαδό τους, θα έπρεπε να είναι σε όλους σαφές πως το μποϊκοτάζ είναι λάθος. Μετά τη δολοφονία του Πατί είναι καιρός για αλληλεγγύη, για τίποτα άλλο».

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt και σημειώνει: «Γαλλικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν πως αλυσίδες σούπερ μάρκετ σε πολλά κράτη του Κόλπου έχουν αρχίσει να αποσύρουν γαλλικά προϊόντα. Οι φωτογραφίες δείχνουν πώς βγάζουν από τα ράφια τυρί, μαρμελάδα, ακόμα και σαμπουάν. Οι εκκλήσεις για μποϊκοτάζ δεν τρομάζουν κανέναν στο Παρίσι, αλλά η κυβέρνηση ανησυχεί πολύ για την πολιτική του Ερντογάν. Ενόψει της αποδυνάμωσης του Ιράν, ο Ερντογάν θέλει να γίνει ηγέτης των μουσουλμάνων, είναι η ερμηνεία. Την Κυριακή, ο Τούρκος Πρόεδρος επιτέθηκε και στη Γερμανία επειδή ερευνήθηκε ένα τζαμί λόγω υποψίας υπεξαίρεσης.»

Και η εφημερίδα συνεχίζει: «Το Παρίσι βλέπει τον Ερντογάν οικονομικά και πολιτικά εξασθενημένο. Οι επιθέσεις του στη Γαλλία και τη Γερμανία και οι επιθετικές του ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν στόχο να αποσπάσουν την προσοχή από το γεγονός ότι η χώρα παρακμάζει οικονομικά εξαιτίας της πολιτικής του Ερντογάν. Η Γαλλία, η Γερμανία και η ΕΕ θα έπρεπε να αντιταχθούν σθεναρά στη συστηματική προσπάθεια του Ερντογάν να εκφοβίσει την ΕΕ και να αποκτήσει επιρροή στους μουσουλμάνους στα κράτη-μέλη».

Οι υπολογισμοί του Ερντογάν

Τέλος, η  FAZ γράφει για το ίδιο θέμα: «Οι προκλήσεις του Ερντογάν δεν είναι τυχαίες, είναι υπολογισμένες. Γνωρίζει ότι μπορεί να επιτύχει πιο πολλά στο εσωτερικό με τη Γαλλία παρά με τη Γερμανία. Επειδή πολλοί Τούρκοι έχουν αρνητική εικόνα για τη Γαλλία, όπου υπάρχει ισχυρό λόμπι των Αρμενίων και ζουν εκεί πολλοί Κούρδοι. Ο Ερντογάν λοιπόν προχωρά τώρα σε παρατεταμένη κρίση με την Ευρώπη. Η τουρκική οικονομία από την άλλη χρειάζεται εκσυγχρονισμό της Τελωνειακής Ένωσης με την ΕΕ που χρονολογείται από το 1996.

Κανονικά χωρίς μια συγγνώμη από τον Ερντογάν στον Μακρόν δεν θα υπάρξει διέξοδος από την κατάσταση, στην οποία ο Ερντογάν έφερε την Τουρκία. Όμως ο Ερντογάν έχει ζητήσει συγγνώμη μόνο μία φορά από έναν άλλο Πρόεδρο, τον Πούτιν, το 2016, αφού προηγουμένως οι τουρκικές δυνάμεις είχαν καταρρίψει ρωσικό αεροπλάνο. Δεν θα είναι έτοιμος να το κάνει τώρα και με τον Μακρόν.

Μαρία Ρηγούτσου, Deutsche Welle