Περιεχόμενα
Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει χτίσει ένα τεράστιο δίκτυο ενημέρωσης. Συνεντεύξεις με δεκάδες πηγές στα μέσα ενημέρωσης, κυβερνητικούς αξιωματούχους και ρυθμιστικές αρχές απεικονίζουν μια βιομηχανία που έχει υποχωρήσει όπως κι άλλοι πρώην ανεξάρτητοι θεσμοί που ο Ερντογάν έχει λυγίσει με τη θέλησή του, συμπεριλαμβανομένων, όπως λένε οι επικριτές του, του δικαστικού σώματος, του στρατού, της κεντρικής τράπεζας και μεγάλων τμημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος. Η κυβερνητική πίεση και η αυτολογοκρισία των μέσων ενημέρωσης μοιράζονται την ευθύνη, σύμφωνα με τους ανθρώπους με τους οποίους συνομίλησε το Reuters.
Από που προέρχονται οι οδηγίες
Οι οδηγίες προς τα δημοσιογραφικά γραφεία προέρχονται συχνά από αξιωματούχους της Διεύθυνσης Επικοινωνιών της κυβέρνησης, η οποία χειρίζεται τις σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης, είπαν στο Reuters περισσότεροι από δώδεκα γνώστες του κλάδου.
Η διεύθυνση είναι δημιουργία του Ερντογάν, απασχολεί περίπου 1.500 άτομα και εδρεύει σε ένα τετράγωνο πύργου στην Άγκυρα. Επικεφαλής του είναι ένας πρώην ακαδημαϊκός, Φαχρετίν Αλτούν. Οι αξιωματούχοι του Aλτούν εκδίδουν τις οδηγίες τους σε τηλεφωνικές κλήσεις ή μηνύματα Whatsapp που μερικές φορές απευθύνονται στους υπεύθυνους των δημοσιογραφικών ειδήσεων με την προσφώνηση «αδελφέ», σύμφωνα με πληροφοριοδότες αλλά και με βάση μηνύματα που περιήλθαν στην κατοχή του ίδιου του Reuters.
Η πανίσχυρη Διεύθυνση Επικοινωνιών
Όταν το Reuters επικοινώνησε με τη Διεύθυνση, ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος είπε ότι «δεν είναι αλήθεια» ότι ο Aλτούν καθορίζει την ατζέντα των ειδήσεων. «Ενημερώνει περιστασιακά τους συντάκτες και τους δημοσιογράφους ως μέρος της δουλειάς του. Ωστόσο, αυτά τα καθήκοντα δεν εκτελέστηκαν ποτέ με τρόπο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι παραβιάζει την ανεξαρτησία των ειδησεογραφικών οργανισμών ή παραβιάζει την ελευθερία του Τύπου».
Ο αξιωματούχος αρνήθηκε να σχολιάσει εάν η Διεύθυνση έδωσε εντολή στα ΜΜΕ να σταματήσουν να αναφέρουν την παραίτηση του Αλμπαϊράκ. Ο Αλμπαϊράκ δεν απάντησε στο αίτημα του Reuters για σχόλιο σχετικά με την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης.
Τα εργαλεία προπαγάνδας του Ερντογάν
Οι υποστηρικτές του Ερντογάν έχουν κι άλλα εργαλεία για να διαμορφώσουν την κάλυψη των ειδήσεων. Οι μεγαλύτερες επωνυμίες μέσων ενημέρωσης ελέγχονται από εταιρείες και ανθρώπους κοντά στον Ερντογάν και το κυβερνών Κόμμα του AKP του μετά από μια σειρά εξαγορών που ξεκινούν το 2008.
Τα έσοδα από τις κρατικές διαφημίσεις διοχετεύονται σε μεγάλο βαθμό σε φιλοκυβερνητικές εκδόσεις, σύμφωνα με μια έρευνα του Reuters. Αντίθετα, οι ρυθμιστικές αρχές που έχουν διοριστεί από την κυβέρνηση κατευθύνουν κυρώσεις για παραβίαση του κώδικα των μέσων ενημέρωσης της Τουρκίας σχεδόν αποκλειστικά σε ανεξάρτητους ή αντιπολιτευόμενους παρόχους ειδήσεων. Η κριτική του προέδρου και ο ισχυρισμός για κρατική διαφθορά συνιστούν «φάουλ» για τις ρυθμιστικές αρχές.
Το Reuters έστειλε ερωτήσεις σχετικά με τις πιέσεις στα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας στο γραφείο του Ερντογάν και στις ρυθμιστικές αρχές για την τηλεόραση και τα έντυπα μέσα ενημέρωσης. Το γραφείο ωστόσο δεν απάντησε. Σε μια αρχική δήλωση στο Reuters, το Ινστιτούτο Διαφήμισης Τύπου (BIK), θυγατρική της Διεύθυνσης που επιβλέπει τα έντυπα μέσα ενημέρωσης και τους ιστότοπούς τους, απέρριψε την κριτική ότι έχει γίνει εργαλείο λογοκρισίας που τιμωρεί τις αρνητικές ιστορίες για την κυβέρνηση. Είπε ότι «δεν ενδιαφέρεται» για τις «απόψεις ή την ιδεολογία» των εκδόσεων.
Στη συνέχεια, στις 10 Αυγούστου, η BIK ανακοίνωσε ότι ανέστειλε την έκδοση κυρώσεων για παραβιάσεις δεοντολογίας, αφού το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας επικύρωσε αρκετές καταγγελίες κατά της BIK από ανεξάρτητες εφημερίδες. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η BIK «παραβίασε την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία του Τύπου» και κάλεσε το κοινοβούλιο να τροποποιήσει τους σχετικούς νόμους. Η κυβέρνηση δεν σχολίασε την απόφαση. Η ρυθμιστική αρχή για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, το Ανώτατο Συμβούλιο Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (RTUK) απέρριψε προτάσεις ότι κάνει λογοκρισία ή ότι λαμβάνει οδηγίες από τον Ερντογάν.
Ο Ερντογάν χρειάζεται τη στήριξη των Μέσων
Καθώς η Τουρκία οδεύει προς τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίες αναμένεται να γίνουν εντός του επόμενου έτους, ο Ερντογάν βρίσκεται πίσω σε πολλές δημοσκοπήσεις. Η ανορθόδοξη πολιτική του για μείωση των επιτοκίων πυροδότησε μια νομισματική κρίση και μια πληθωριστική σπείρα ακόμη και πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία που προκάλεσε άνοδο στις παγκόσμιες τιμές ενέργειας και τροφίμων.
Η λίρα έχει χάσει περισσότερο από το ένα τέταρτο της αξίας της φέτος και ο ετήσιος πληθωρισμός -πάνω από 80%- βαθαίνει τη φτώχεια μεταξύ των κύριων υποστηρικτών του Ερντογάν από την εργατική τάξη και τη χαμηλότερη μεσαία τάξη.
Πολιτικοί αναλυτές λένε ότι ο πρόεδρος θα χρειαστεί όση περισσότερη βοήθεια μπορεί να λάβει από τα μέσα ενημέρωσης, εάν θέλει να επεκτείνει τη θητεία του σε μια τρίτη δεκαετία, παραμένοντας στο τιμόνι της Τουρκίας, μέλους του ΝΑΤΟ και περιφερειακής στρατιωτικής δύναμης που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της παγκόσμιας μετανάστευσης, του εμπορίου και της ιστορίας.
Τον Μάιο, η κυβέρνηση του Ερντογάν πρότεινε έναν νόμο που λέει ότι θα καταπολεμήσει την «παραπληροφόρηση» των μέσων ενημέρωσης χωρίς να ορίσει τι είναι, ένα βήμα που ορισμένοι υποστηρικτές της ελευθερίας του λόγου είπαν ότι θα διπλασιάσει την πολυετή καταστολή των επικριτικών ρεπορτάζ. Ένα άρθρο στο προτεινόμενο νομοσχέδιο λέει ότι όποιος διαδίδει ψευδείς πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη μπορεί να αντιμετωπίσει ποινή φυλάκισης έως και τριών ετών. Το κοινοβούλιο θα συζητήσει το νομοσχέδιο όταν επιστρέψει από τις διακοπές τον Οκτώβριο.
Το «διευθυντήριο» της προπαγάνδας εντός κι εκτός συνόρων
Ο Aλτούν, ο άνθρωπος που διευθύνει τη μηχανή των μέσων ενημέρωσης, ήταν ελάχιστα γνωστός στη βιομηχανία των ειδήσεων το 2018 όταν ο Ερντογάν τον όρισε πρόεδρο της πρόσφατα ιδρυθείσας Διεύθυνσης Επικοινωνιών. Ο 45χρονος Αλτούν εργάστηκε στο παρελθόν σε πανεπιστήμια και στη συνέχεια σε φιλοκυβερνητικό think-tank.
Η Διεύθυνση, με ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 680 εκατομμυρίων λιρών (38 εκατομμύρια δολάρια), ήταν επιφορτισμένη με τον συντονισμό της κυβερνητικής επικοινωνίας. Αναπτύχθηκε από την παλιά Διεύθυνση Μέσων Ενημέρωσης, Τύπου και Πληροφοριών, της οποίας ο κύριος ρόλος ήταν η έκδοση δελτίων τύπου. Αλλά οι ευθύνες της είναι πολύ ευρύτερες, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης «συστημικών εκστρατειών παραπληροφόρησης» κατά της Τουρκίας μέσω μιας μονάδας που ίδρυσε η Διεύθυνση φέτος.
Ο φορέας απασχολεί παρατηρητές μέσων ενημέρωσης, μεταφραστές και προσωπικό νομικών και δημοσίων σχέσεων εντός και εκτός Τουρκίας. Διαθέτει 48 γραφεία σε 43 χώρες παγκοσμίως που παραδίδουν στα «κεντρικά» εβδομαδιαία ρεπορτάζ για τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζεται η Τουρκία στα ξένα μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με πληροφορίες.
«Είναι μια τεράστια δομή, αλλά οι αποφάσεις λαμβάνονται στην κορυφή από τον Aλτούν και τους αναπληρωτές του», είπε γνώστης, μιλώντας χωρίς εξουσιοδότηση υπό τον όρο της ανωνυμίας. Όταν ανακοινώνονται σημαντικές ειδήσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα για τον Ερντογάν ή την κυβέρνησή του – ειδικά γεγονότα που σχετίζονται με την οικονομία ή τον στρατό – ο Aλτούν επικοινωνεί τακτικά με τους εκδότες και τους ανώτερους ανταποκριτές για να καθορίσει ένα σχέδιο κάλυψης, είπε αυτό το άτομο.
Πώς η Άγκυρα αλλάζει την ατζέντα
Μετά την παραίτηση του Αλμπαϊράκ από την θέση του υπουργού Οικονομικών, επικαλούμενος λόγους υγείας, τέσσερις πηγές ανέφεραν ότι το μήνυμα του Αλτούν στα ΜΜΕ ήταν να παραμείνουν σιωπηλά έως ότου ο Ερντογάν αποδεχτεί την παραίτηση με μια δήλωση το επόμενο βράδυ. Μόνο τότε αναφέρθηκε η παραίτηση του Αλμπαϊράκ από τους μεγάλους τουρκικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και εφημερίδες. «Τριάντα τόσες ώρες περιμέναμε το πράσινο φως σχετικά με την κάλυψη», είπε ένας βετεράνος συντάκτης του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού TRT. Το δίκτυο, όπως κι αρκετοί άλλοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο αγοράζουν βίντεο και άλλες υπηρεσίες ειδήσεων από την Thomson Reuters.
Ο Ερντογάν αντιμετώπισε άλλη μία κρίση τον Φεβρουάριο του 2020 που ώθησε τη Διεύθυνση να επικοινωνήσει με τους ηγέτες των δημοσιογραφικών υπηρεσιών: Μια αεροπορική επιδρομή στη βορειοδυτική Συρία, όπου ρωσικά αεροσκάφη δρούσαν εκείνη την εποχή, σκότωσε περισσότερους από 30 Τούρκους στρατιώτες. Ήταν η πιο θανατηφόρα επίθεση στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας εδώ και τρεις δεκαετίες.
Ωστόσο, το επόμενο πρωί, οι κύριοι τηλεοπτικοί σταθμοί είχαν μια διαφορετική ιστορία: μια διαμάχη με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους Σύρους μετανάστες. Η κάλυψη της επίθεσης περιορίστηκε σε επίσημες κυβερνητικές δηλώσεις. Τρία άτομα με γνώση του θέματος είπαν ότι οι υπεύθυνοι των δημοσιογραφικών υπηρεσιών έκαναν αυτό που ζήτησε η Διεύθυνση. «Υπήρξε αίτημα να μην κοινοποιηθούν οι πληροφορίες», είπε στο Reuters μια άλλη πηγή, βετεράνος ρεπόρτερ. «Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τίποτα άλλο εκτός από επίσημες δηλώσεις». Ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος απέρριψε τους λογαριασμούς αυτών των πηγών.
Μία σειρά εξαγορών
Μια σειρά εξαγορών για περισσότερο από μια δεκαετία έθεσε τους κύριους ομίλους των μέσων ενημέρωσης στα χέρια εταιρειών και ανθρώπων κοντά στον Ερντογάν και το AKP του. Η διαδικασία ξεκίνησε το 2008 όταν η Turkuvaz Media Group, η οποία υποστηρίζει την κυβέρνηση, αγόρασε την εφημερίδα Sabah και τον τηλεοπτικό σταθμό ATV, από τους πιο σθεναρούς υπερασπιστές πλέον της κυβέρνησης. Ο έλεγχος του κράτους στα μέσα ενημέρωσης έγινε πιο σφιχτός μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, για την οποία ο Ερντογάν κατηγόρησε τους υποστηρικτές του εξόριστου κληρικού Φετουλάχ Γκιουλέν. Ο Γκιουλέν αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη. Χρησιμοποιώντας εξουσίες έκτακτης ανάγκης, η κυβέρνηση της Τουρκίας έκλεισε περίπου 150 μέσα ενημέρωσης, πολλά με φερόμενους δεσμούς με τον Γκιουλέν.
Η τελευταία σημαντική εξαγορά των μέσων ενημέρωσης έγινε το 2018, όταν ο μεγιστάνας των ειδήσεων Aιντίν Ντογκάν, ο οποίος ήταν αντίπαλος του Ερντογάν, πούλησε τη Hurriyet και άλλα μέσα ενημέρωσης στον φιλοκυβερνητικό όμιλο Demiroren, του οποίου η επιχείρηση καλύπτει την ενέργεια, την αγορά λαχείων και τα ακίνητα. Ο Ντογκάν είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν πιέσεις από την κυβέρνηση στην επιχείρησή του, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων περιουσιακών στοιχείων και μιας διαδήλωσης από υποστηρικτές του Ερντογάν στα γραφεία της εφημερίδας Hurriyet.
Ο Όμιλος Ντογκάν είπε ότι εγκατέλειψε σε μεγάλο βαθμό τον κλάδο των μέσων ενημέρωσης το 2018 ως μέρος της αναδιάρθρωσης και αρνήθηκε να σχολιάσει οποιαδήποτε πίεση για πώληση. Ο ίδιος ο Ντόγκαν δεν είχε κανένα άλλο σχόλιο. Η εξαγορά ολοκλήρωσε τη μετατόπιση των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης «στα χέρια» και την επιρροή του Ερντογάν. Τα οικονομικά έγγραφα, που εξετάστηκαν από το Reuters, δείχνουν ότι η εξαγορά έχει επιβαρύνει τον Demiroren, τον μεγαλύτερο ιδιοκτήτη μέσων ενημέρωσης της χώρας. Η επιχείρηση μέσων ενημέρωσης του ομίλου κατέγραψε καθαρή ζημία 1,75 δισεκατομμυρίων λιρών μετά τη συμφωνία το 2018 (97 εκατομμύρια δολάρια με τις σημερινές συναλλαγματικές ισοτιμίες), σύμφωνα με τα έγγραφα. Ο όμιλος είχε χρέη άνω των 2,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε διάφορους δανειστές τον Φεβρουάριο του 2020, έδειξαν τα έγγραφα.
Διαβάστε επίσης:
Ερντογάν: «Αναρωτιόμαστε πώς θα απαντήσουν οι ΗΠΑ στην παρενόχληση με τους S300»