Δεύτερη δύναμη στο πολιτικό σκηνικό της χώρας θα μπορούσαν να είναι οι 1,653 εκατομμύρια ψηφοφόροι που τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει… διαζύγιο από την κάλπη.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο για διάφορους λόγους και αιτίες απέχει συστηματικά από τις εκλογικές διαδικασίες.

Μάλιστα, στην παρούσα φάση η παράμετρος αποχή συνιστά ένα ανοικτό ερώτημα, καθώς είναι η πρώτη φορά μετά από… 144 χρόνια (από το 1875 δηλαδή) που γίνονται εκλογές Ιούλιο μήνα. Ή… 91 χρόνια μετά από το 1928, όταν και οι Έλληνες πήγαν να ψηφίσουν μέσα στον Αύγουστο.

Δεν λίγοι οι πολιτικοί αναλυτές που θεωρούν ότι «τα μπάνια του λαού» που έχουν ήδη ξεκινήσει, θα επιδράσουν αρνητικά στην προσέλευση στις κάλπες την Κυριακή. Απειλώντας να σπάσουν το μεταπολιτευτικό ρεκόρ της αποχής που έφτασε στο 43,8% στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

Σε κάθε περίπτωση και όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, στις εκλογές του Μαρτίου του 2004 πήγαν στις κάλπες 7,573 εκατ. ψηφοφόροι.

Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου εκείνοι που ψήφισαν ήταν 5,920 εκατ. Αριθμός ενισχυμένος μεν, σε σχέση τα δεδομένα των τελευταίων εθνικών εκλογών (5,567 εκατ. πήγαν στις κάλπες τον Σεπτέμβριο του 2015) αλλά σε πολύ μεγάλη απόσταση από την προσέλευση του 2014. Διότι στα 15 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε, το «σώμα» των Ελλήνων ψηφοφόρων έχει περιοριστεί κατά 21,8%.. Παρά το γεγονός ότι σε αυτά τα 15 χρόνια ο αριθμός των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους έχει αυξηθεί κατά 191.000.

Είναι χαρακτηριστικό ότι εκείνοι που πήγαν και ψήφισαν στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου είναι λιγότεροι από αυτούς που πήγαν στις εθνικές κάλπες τον Ιούνιο του 1985… Πριν από 34 χρόνια δηλαδή.

Είναι επίσης ενδεικτικό ότι τον Σεπτέμβριο του 2015 ο Σύριζα ήρθε στην εξουσία έχοντας λάβει 1,926 εκατ. ψήφους, όταν η ΝΔ με 2,295 εκατ. ψήφους είχε έρθει δεύτερη στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009…

Από το συνολικό αριθμό των ψηφοφόρων που έχουν …χαθεί από τις κάλπες τα τελευταία 15 χρόνια, τα 1,121 εκατομμύρια είναι η… διαρροή που έχει συντελεστεί μετά από τις εκλογές του 2009, όταν και είχαν ψηφίσει 7,044 εκατ. Έλληνες.

Λόγοι και αίτια που έχουν μικρύνει το εκλογικό σώμα

 Σαφώς, ένα σημαντικό κομμάτι από τη σμίκρυνση που έχει υποστεί το εκλογικό σώμα, οφείλεται στη μεγάλη μετανάστευση στα χρόνια της κρίσης. Όπου περί τους 630.000 Έλληνες έχουν αναζητήσει καλύτερη τύχη έξω από τα σύνορα της χώρας.

Η κρίση επίσης και τα συνεπαγόμενα έξοδα έχει περιορίσει και τις μετακινήσεις ψηφοφόρων, προς τις περιοχές όπου και έχουν τα εκλογικά τους δικαιώματα.

Ενδεχομένως και η γήρανση του πληθυσμού να έχει παίξει ρόλο, με την έννοια ότι για τους μεγαλύτερους σε ηλικία δεν είναι πάντα εύκολο να πάνε στις κάλπες…

Συστατικό στοιχείο είναι επίσης και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τα πολιτικά κόμματα έχουν γίνει λιγότερο ελκυστικά στα μάτια των ψηφοφόρων.

Eιδικά για τον τωρινό, εκλογικό Ιούλιο, που αποτελεί επιλογή Τσίπρα, είναι προφανές ότι λειτουργεί ανασταλτικά στην προσέλκυση ψηφοφόρων. Διότι πέραν των θερινών διακοπών, υπάρχει και ένα σημαντικό κομμάτι εργαζομένων, που έχουν μετακινηθεί για δουλεία σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς, αφήνοντας πίσω τους τις… εκλογικές τους περιφέρειες. Κυρίως τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.

Συχνά-πυκνά διατυπώνονται διάφορες εικασίες περί του ότι η αποχή μπορεί να ευνοήσει ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας. Το πρώτο ή το δεύτερο, ανάλογα με τις οπτικές εκείνων που «βλέπουν» κάτι τέτοιο.

Αυτά βεβαίως δεν ισχύουν. Αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα βγαίνει με βάση τα έγκυρα ψηφοδέλτια και μόνον που πέφτουν στις κάλπες.

Ως εκ τούτου είναι πασιφανές ότι η αποχή δεν «μετράει» στη διαμόρφωση της δύναμης των κομμάτων, όπως επίσης δεν μετράνε ούτε τα λευκά ούτε και τα άκυρα ψηφοδέλτια.

Ειδικά στην «επιμέτρηση» της αποχής είναι αδύνατον να ξέρει κάποιος τι ΘΑ ψήφιζαν ΑΝ πήγαιναν στις κάλπες οι απέχοντες.

Στην προκειμένη περίπτωση, μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι ψηφοφόροι του Σύριζα μπορεί να μην πάνε να ψηφίσουν γιατί βλέπουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα εκλογικής νίκης.

Αλλά και από την άλλη πλευρά μπορεί επίσης να υποτεθεί ότι και ψηφοφόροι της ΝΔ δεν «καίγονται» να πάνε στην κάλπη, βλέποντας ότι δεν διακυβεύεται η εκλογική της πρωτιά… Καταφανέστατα βέβαια με ανεδαφικές υποθέσεις, «θα» και «εάν», δεν προσεγγίζεται η πραγματικότητα.

Τα σενάρια της αυτοδυναμίας για τη ΝΔ

Στις πέντε τελευταίες δημοσκοπήσεις, στις οποίες οι εταιρείες (Pulse, MRB, MARC, Metron Analysis, Opinion) προχωρούν σε εκτιμήσεις με αναγωγές επί των εγκύρων και με κατανομή των αναποφάσιστων, η ΝΔ φτάνει στο 38,7%. Κατά μέσο όρο και με βάση τις κεντρικές τιμές στα διαστήματα των ποσοστών της. Ο Σύριζα καταγράφεται με ποσοστό 28,3%, το ΚΙΝΑΛ με 7,6%,το ΚΚΕ με 5,2% , η Χρυσή Αυγή με 3,7% , ενώ η Ελληνική Λύση και το ΜεΡΑ 25 των Βελόπουλου, Βαρουφάκη είναι στο 3,5%.

Επί τη βάσει αυτών ή ΝΔ λαμβάνει 157 έδρες σε επτακομματική Βουλή, με το ποσοστό των εκτός βουλής κομμάτων να φτάνει στο 9,5% αθροιστικά. Στις 17 εκλογικές αναμετρήσεις που έχουν γίνει στα 45 χρόνια της μεταπολίτευσης, τα εκτός βουλής κόμματα συγκεντρώνουν κατά μέσο όρο ποσοστό 5,3%. Όμως στις 8 τελευταίες εκλογές (από το 2000 και μετά) ο μέσος όρος ανεβαίνει στο 7,3% και στις 5 τελευταίες (από το 2009 κι έπειτα) τα εκτός βουλής κόμματα είναι στο 9%.

Ορισμένοι αναλυτές δεν θεωρούν καθόλου βέβαιο ότι και τα τρία μικρότερα κόμματα θα ξεπεράσουν το όριο του 3% και θα έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Αν μείνει ένα από αυτά έξω, τότε αυτομάτως η αυτοδυναμία της ΝΔ μεταφράζεται σε 161 έδρες, με το ίδιο ποσοστό που τις δίνουν οι δημοσκοπήσεις.

Επίσης, αν η ΝΔ κινηθεί προς το 40%, ακόμη και με επτακομματική Βουλή, είναι σε θέση να κερδίσει 160 έδρες, από τη στιγμή που θα μείνουν εκτός κοινοβουλίου κόμματα που θα έχουν αθροιστικά το 9,5%.

Με 8% εκτός Βουλής και με 40% η ΝΔ φτάνει στις 159 έδρες.

Αλλά σε κάθε περίπτωση η κάλπη είναι εκείνη που θα καταδείξει την αλήθεια…