Αυτές τις μέρες ένεκα Αποκριών και Καρναβαλιού,αναβιώνεται στην Πάτρα κάθε Τσικνοπέμπτη, το έθιμο της Γιαννούλας της “Κουλουρούς“.
Πίσω από τον αστικό μύθο που συνδέθηκε με το καρναβάλι, όμως κρύβεται μια δραματική αληθινή ιστορία μιας ταλαιπωρημένης γυναίκας.
Γεννημένη στην Πάτρα, έζησε στην Άνω Πόλη πουλώντας κουλούρια για να ζήσει ενώ ο μεγάλος της καημός ήταν να παντρευτεί, κάτι που δεν συνέβαινε όσο περνούσαν τα χρόνια.Αυτόν της τον καημό εκμεταλλεύτηκε μια παρέα Πατρινών, περίπου το 1910, που της έταξαν ότι θα της βρουν γαμπρό ώστε να παντρευτεί.
Η πρώτη «απόπειρα» ξεκίνησε το 1914, καθώς την έπεισαν και η Γιαννούλα, εμφανίζεται ως νύφη πλέον, στους κεντρικούς δρόμους και στα στέκια της πόλης, συνοδευόμενη από μία παρέα πλακατζήδων και ένα μεγάλο πλήθος κόσμου.
Το όλο θέαμα ωστόσο κατέληξε στον θρήνο της Γιαννούλας, καθώς η πομπή βρήκε την εκκλησία κλειστή και ο δήθεν γαμπρός συνελήφθη μπροστά της από στρατονόμους.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον «γάμο» πήρε μέρος και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Γ. Ουίλσον. Η μία εκδοχή αναφέρει ότι της έταξαν γάμο με τον «Ιούλσο», όπως τον έλεγε η ίδια, ενώ η άλλη ότι είναι πλούσιος συγγενής της που θα της έφερνε εκατομμύρια και γαμπρό από την Αμερική για να την παντρέψει.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η Γιαννούλα κατέβαινε στο λιμάνι για να τον υποδεχτεί, κατά την τελευταία Κυριακή του καρναβαλιού. Φτάνοντας εκεί, με το πλήθος να τη συνοδεύει, δεν υπήρχε κανείς να την περιμένει.
Η τραγική φιγούρα της μοναχικής γυναίκας όπως περιγράφουν τα βιωματά της , ξεσπούσε συνεχώς σε κλάματα και βίωνε για άλλη μια φορά τον εξευτελισμό των συμπολιτών της. Γυρνούσε στο σπίτι της ντροπιασμένη και μόνη.
Παρά τα θλιβερά γεγονότα στη ζωή της γυναίκας, την δεκαετία του ‘30, η Γιαννούλα είχε γίνει θρύλος για την πόλη αλλά ήταν πλέον πολύ μεγάλη και είχε πάρει απόφαση ότι δεν θα παντρευτεί ποτέ. Πέθανε μόνη και φτωχή, μετά το ‘40 στην Κατοχή. Ωστόσο, η θλιβερή ιστορία της έγινε αστικός μύθος.
Η Γιαννούλα, μια γυναίκα, μιας εποχής που έπεφτε επανειλημμένα θύμα bullying και που βέβαια τότε δεν θα μπορούσε να αναγνωριστεί ποτέ ως θύμα.
Για κάποιους ήταν αστείο η δική της δυστυχία, που από σκληρή πραγματικότητα μετατράπηκε σε ένα έθιμο που διαιωνίζει την ψυχολογική βία κατά ενός αδύναμου ανθρώπου.
Η Γιαννούλα δεν δικαιώθηκε ποτέ και η δραματική πλευρά της ιστορίας της ξεχάστηκε, κρατώντας μόνο το περιπαικτικό κομμάτι του εθίμου, μετατρέποντάς την στην πιο διάσημη γυναίκα της πατρινής αποκριάς. Ιστορικά όμως, δικαιώθηκε με ένα έθιμο που τουλάχιστον για τους υπόλοιπους, θυμίζει τώρα χαρά και γιορτή.
Επιπρόσθετα η τραγική ιστορία της γυναίκας από την Πάτρα, πέρα από αποκριάτικο έθιμο , δεν άφησε αδιάφορους τους ανθρώπους του θεάτρου καθώς με αφορμή τη ζωή της έχει ανέβει σε θεατρική παράσταση και συγκεκριμένα στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας.
