Ως διόλου τυχαία δεν θεωρείται από κυβερνητικούς κύκλους η απόφαση της Μόσχας να θυμηθεί να στοχοποιήσει την Αθήνα, οκτώ ημέρες μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον.

Στην Κυβέρνηση τονίζουν με νόημα πως «εμπλοκή στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας δεν θα δεχθούν» και αναλυτές κρούουν τον «κώδωνα του κινδύνου», καθώς σε αυτή τη χρονική στιγμή, τα συμφέροντα Ρωσίας και Τουρκίας ευθυγραμμίζονται.

Και οι δύο χώρες έχουν απόλυτο συμφέρον να επιτεθούν λεκτικά στην Ελλάδα για να διασπάσουν το ΝΑΤΟ. Δεν αποκλείεται μάλιστα η Μόσχα να κλιμακώσει ακόμη περισσότερο και να προχωρήσει σε αντίποινα.

Τι κρύβεται πίσω από το ξέσπασμα της Ζαχάροβα

Υπάρχει σειρά λόγων που οδηγούν στο ξέσπασμα της εκπροσώπου του Σεργκέι Λαβρόφ.

Πρώτα απ’ όλα για τη Μόσχα είναι διαφορετικό το να βλέπει άλλες δυτικές χώρες να συντάσσονται με την Αμερική και άλλο το να βλέπει την Ελλάδα, με την οποία ιστορικά διατηρούσε κάποιες σχέσεις θρησκευτικές, οικονομικές, τουριστικές. Ακόμη και αν αυτές είχαν σκελετωθεί.

Χάνει δια παντός μία χώρα στην εν δυνάμει σφαίρα επιρροής της, μία χώρα σε στρατηγικό σημείο του πλανήτη και το πιο κρίσιμο, μια χώρα που διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά πολιτών που συμμερίζονται τις ρωσικές ανησυχίες, αν δεν εκδηλώνουν ανοιχτά φιλορωσικά αισθήματα.

Θυμίζουμε πως σε πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας pulse για τον ΣΚΑΪ, 56% των πολιτών εκτιμά πως οι ρωσικοί ισχυρισμοί έχουν κάποια βάση.

Τους ενοχλεί η Αλεξανδρούπολη

Οι λόγοι της επίθεσης της Ζαχάροβα όμως κρίνονται και γεωπολιτικοί.

Δεν είναι μόνο η Τουρκία που ενοχλείται από την ραγδαία αύξηση της αμερικανικής παρουσίας στην Ελλάδα. Τις νέες επενδύσεις των Αμερικανών, την μεταστάθμευση δυνάμεων, την αμυντική συνεργασία και την σχεδιαζόμενη αγορά νέου οπλισμού παρακολουθεί και το Κρεμλίνο.

Ειδική μνεία κάνουν συνεργάτες του Πρωθυπουργού για την Αλεξανδρούπολη.

Το γεγονός πως το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, όχι μόνο χάθηκε για τους Ρώσους αλλά χρησιμοποιείται από τους Αμερικανούς και για τη μεταφορά οπλισμού στην Ουκρανία ενοχλεί εδώ και μήνες το Κρεμλίνο. Το οποίο εμμέσως έχει ήδη απειλήσει.

Ήδη από τις αρχές Ιανουαρίου ο Σεργκέι Λαβρόφ είχε παραπονεθεί στον Νίκο Δένδια για αυτό λέγοντας «ναι, θίξαμε το θέμα των νέων βημάτων που έγιναν στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις για την ενίσχυση του καθεστώτος του λιμένος της Αλεξανδρούπολης για τους σκοπούς του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και ναι, φυσικά, διαβάσαμε σε ποιες κατευθύνσεις θα χρησιμοποιήσουν αυτό το λιμάνι οι Αμερικανοί».

Η εισβολή στην Ουκρανία διέλυσε όλα τα όνειρα της Μόσχας για τη δημιουργία προγεφυρώματος επιρροής στην περιοχή που θα τη διευκόλυναν μία ημέρα να βρει έξοδο στο Αιγαίο Πέλαγος και στη Μεσόγειο.

Τα προηγούμενα χρόνια οι ΗΠΑ, υπό τον Τζ. Πάιατ, είχαν δουλέψει μεθοδικά ώστε να θωρακίσουν τη Θράκη από τη ρωσική διείσδυση. Επιλέγοντας να προωθήσουν μεγάλες επενδύσεις που θα ανέκοπταν τα ρωσικά σχέδια.

Φόβοι για αντίποινα

Δεν είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο η Μόσχα επιλέγει τώρα να κλιμακώσει.  Αυτό όμως που ακούγεται ως φόβος, είναι η Ρωσία να αποφασίσει να προχωρήσει σε διπλωματικά αντίποινα.

Ήδη κλιμακώνει και προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ρωσία – Τουρκία: Ευθυγράμμιση συμφερόντων

Ειδικοί εξηγούν στο mononews.gr πως πιθανότατα δεν υπάρχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας στο ζήτημα της Ελλάδας ανάμεσα σε Μόσχα και Άγκυρα. Κοινός τους στόχος όμως είναι να διασπάσουν όσο μπορούν τη συνοχή της Δύσης.

Ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Kadir Has της Κωνσταντινούπολης, Δημήτρης Τριανταφύλλου σημειώνει πως η Τουρκία το κάνει όχι μόνο με τις επιθέσεις κατά της Ελλάδας, όπου δοκιμάζει να δει αν οι αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων ισχύουν, το κάνει και με το βέτο στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Με σειρά ενεργειών προσπαθεί να διασπάσει τη συνοχή που έχει διαμορφωθεί στο ΝΑΤΟ και δεν της αρέσει.

Το ίδιο εκτιμά ο κ.Τριανταφύλλου πως κάνει και η Μόσχα.

«Χρησιμοποιεί την Ουγγαρία και επιτίθεται στην Ελλάδα, καθώς γνωρίζει πως η κοινή γνώμη στη χώρα μας είναι αμφιλεγόμενη. Αυτό που δεν αρέσει και στις δύο χώρες είναι το ότι έχει προκύψει μία συστημική αλλαγή, εκεί που υπήρχε η εποχή της συνδιαλλαγής, ειδικά επι Τραμπ, όταν ο Ερντογάν μπορούσε να πάρει απευθείας τον Αμερικανό Πρόεδρο όπως και ο Πούτιν, τώρα πια υπάρχει επανασυσπείρωση της Δύσης λόγω της Ρωσικής εισβολής, που σημαίνει ότι ανήκεις κάπου, σε ένα αξιακό πλαίσιο, υπό την ηγεσία της Αμερικής και η Τουρκία πρέπει να πάρει αποφάσεις.

Προσπαθούν να δοκιμάσουν τη συνοχή της Δύσης».

Διαβάστε επίσης:

Επίθεση Ζαχάροβα κατά Μητσοτάκη: Λάθος να συγκρίνει το Μεσολόγγι με το τάγμα Αζόφ

Οικονόμου για Μαρία Ζαχάροβα και πωλήσεις όπλων στην Ουκρανία: «Υλικό από τα αποθέματα των Ενόπλων Δυνάμεων»