Το πολιτικά ακατανόητο σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»

Όπως όλα τα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου («ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω οι βάσεις του Θανάτου», «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ο λαός στην εξουσία») και το «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» δεν είχαν ουσιαστικό περιεχόμενο. Ήταν άριστα σχεδιασμένα ως ευήκοος συνδυασμός λέξεων που μαζί απευθύνονται σε κάποια macho πτυχή της εγχώριας ψυχοσύνθεσης – την ίδια που θαύμαζε τον Ανδρέα για τα κατορθώματά του με το γυναικείο φύλο—και είχε ως στόχο να προκαλέσει αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας.

Ως συνθήματα γρήγορα ανατράπηκαν. Δυστυχώς με την ίδια ταχύτητα δεν ξεχάστηκαν. Κάποιοι περιθωριακοί τα χρησιμοποιούν σε πανό διαδήλωσης. Κάποια πολιτικοί τα ανασύρουν κατά το δοκούν, όταν θέλουν να κρυφτούν.

Επιφανειακά, το σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» δεν είναι καν καινοτόμο. Με την ίδια λογική, η Γαλλία ανήκει στους Γάλλους, η Αγγλία στους Άγγλους, η Ιταλία στους Ιταλούς.

Πολιτικά, όμως, ήταν εφεύρημα: απέφευγε την επίσημη τοποθέτηση της Ελλάδος σ’ ένα από τα τρία στρατόπεδα του Ψυχρού Πολέμου: της Δύσης (ΝΑΤΟ- ΗΠΑ), της ΕΣΣΔ (Συμμαχία Βαρσοβίας) και του Τρίτου Κόσμου (Ινδία- Νεχρού). Με εκπληκτική ασάφεια το σύνθημα αυτό απέφευγε να δώσει απάντηση στο ερώτημα «με ποιόν είσαι;» και άφηνε τον Ανδρέα να παίζει με άνεση τα παιγνίδια του στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.

Χωρίς καμία ντροπή, το σύνθημα αυτό χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να μην απαντήσει στο ερώτημα «Η Ελλάδα τελικά που ανήκει;» που του ετέθη σε συνέντευξη του σε μεγάλη εφημερίδα της Κυριακής.  Στην συνέχεια προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις μιλώντας για σύγχρονους όρους, όπου η Ρωσία δεν είναι μεν σύμμαχος αλλά, επειδή είναι μεγάλη δύναμη δεν πρέπει να σταθούμε απέναντι της με λογικές αντιρωσικής υστερίας, νεομακαρθισμού (τι εννοεί άραγε ο ποιητής;;;) και πράξεις που την απομονώνουν! Δεν μπορούσε μάλιστα να μην δικαιολογήσει έμμεσα την Ρωσική επιθετικότητα εξομοιώνοντας την με τις επιθέσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και την μη τήρηση των συμφωνιών του 1999!

Φαίνεται ότι με την αποχώρηση του Νίκου Κοτζιά, δημιουργήθηκε έλλειμμα ιστορικών γνώσεων. Πολλές είναι οι συμφωνίες μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Σε καμία δεν δίνεται το δικαίωμα της αρνησικυρίας στη μία ή στην άλλη πλευρά. Το ΝΑΤΟ πάντως συμφώνησε ότι δεν θα τοποθετούσε πυρηνικά όπλα στα νέα μέλη του και δεν θα έστελνε μόνιμες πολεμικές δυνάμεις. Η κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, δεν υπάρχει πουθενά. Αυτοδιάθεση με όρους μάλιστα θέλησε η Ουκρανία. Αλλά επειδή η Δύση επιτέθηκε στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, αυτό δικαιολογεί την ισοπέδωση αλλά Groznyz .

Όσο κι αν προσπαθεί να κρύψει τα πραγματικά του αισθήματα, τα βαθύτερα πιστεύω του, τους απώτερους στόχους του, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν στο DNA τους την υπόκλιση Λαφαζάνη στον Πούτιν. Παραμένουν ένα κόμμα που ιδεολογικά προέρχεται από εκείνη την φράξια της Β΄ Διεθνούς που υποστήριζε ότι η κατάλυση της δημοκρατίας και η εγκαθίδρυση του σοβιετικού σοσιαλισμού γίνεται εκ των έσω. Ποτέ δεν άλλαξαν, παρόλες τις Οβιδιακές μεταμορφώσεις τους και ποτέ δεν θα αλλάξουν. Κι αυτό καθίσταται σαφέστατο όταν ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ φοβάται μήπως με την αποστολή αντιαρματικών στην Ρωσία θυμώσει ο Πούτιν και «το βρούμε μπροστά μας μερικούς μήνες αργότερα»!

Οι πραγματικές προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά στην δημοκρατία και στους θεσμούς της έχουν κατά καιρούς προβληθεί με καθαρότητα και από πολλαπλά μεγάφωνα: την ίδια την οικογένεια Τσίπρα, τον Πολλάκη, τον Τζανετόπουλο, την Χριστοδουλοπούλου κλπ. ΟΙ πράξεις του επί δικής του διακυβέρνησης αυτό απέδειξαν εξάλλου: Παππάς, Θάνου, Παπαγγελόπουλος, Τουλουπάκη.

Η τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα θα πρέπει να προβληματίσει όλους τους σκεπτόμενους χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις Έλληνες. Ο κόσμος έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα: την φιλελεύθερη δημοκρατία και τον αυταρχισμό. Ακόμη και οι μη φιλελεύθερες δημοκρατίες (π.χ. Ουγγαρία, Πολωνία) διάλεξαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία θα όφειλε να είχε ήδη πάρει καθαρή θέση. Τα περί Ελλάδος που «παραμένει Ευρωπαϊκός πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας» είναι φληναφήματα – όπως κι αυτά για την Ελλάδα που θα «υποχρεώσει την Τουρκία σε ουσιαστικό και όχι προσχηματικό διάλογο». Λόγια του αέρα – ας μας πει πως ακριβώς θα την «υποχρεώσουμε»;   Φαντάζομαι με υποβάθμιση του αμυντικού μας προγράμματος!

Το θράσος και η διαστρέβλωση της αλήθειας από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από το θράσος και την διαστρέβλωση της αλήθειας που εφαρμόζει η Ρωσία όταν μιλά για ναζί που πολεμά στην Ουκρανία, για δημοκρατία που επαίρει ο Λαβρόφ, για ανθρώπινα δικαιώματα που στηρίζει ο Πούτιν μαζί με τονXi Jinping tης Κίνα.

Διαβάστε επίσης

Η μικρόνοια της αντιπολίτευσης και η τριπλή κρίση