Η Αμερική (των ΗΠΑ) ήταν πάντα μία διχασμένη χώρα. Τα κατάλοιπα του εμφυλίου πολέμου (1861-18965) ζουν ακόμη: το αποδεικνύουν και οι σημαίες της Συνομοσπονδίας των Νοτίων στην μεθοδευμένη εισβολή στο Καπιτώλιο.

Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι η μισή Αμερική δεν ήθελε να συμμετάσχει στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ή, ότι μόλις το 1963 o πρόεδρος J.F. Kennedy  υποχρεώθηκε να θέσει υπό ομοσπονδιακές διαταγές την Εθνοφρουρά της πολιτείας Alabama προκειμένου να υποχρεωθεί το κυβερνήτης George Wallace να αφήσει τους πρώτους Αφρικό-Αμερικανούς φοιτητές να σπουδάσουν στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο.

Αυτή η διχασμένη Αμερική έχει από την μία μεριά τον απερχόμενο πρόεδρο Tramp, που βάσισε την προεδρία του στο Γκεμπελικό ψέμα, την δημαγωγία, την βία και την ανομία. Από την άλλη την εκλογή ενός Αφρικό-Αμερικανού και ενός Εβραίου Αμερικανού στην γερουσία από την πολιτεία της Γεωργίας – εκεί όπου η Συνομοσπονδία  του Νότου ζει και βασιλεύει.

Από την μία έχει τους βουλευτές και γερουσιαστές που φοβούνται τον Tramp και για λόγους καιροσκοπικούς, αλλά και μερικοί επειδή το πιστεύουν, ακόμη ισχυρίζονται ότι ο Biden δεν κέρδισε τις εκλογές. Και από την άλλη, τις δεκάδες δικαστές, πολλοί διορισμένοι από τον Tramp, που χωρίς πολλά λόγια απέρριψαν τα ψέματα του προέδρου.

Στις εκλογές, περίπου 75 εκατ. Αμερικανοί ψήφισαν τον Tramp. Δηλαδή, κάτι λιγότερο από 50%. Κι αν δεν ήταν ο κορωνοϊός, ο ψυχοπαθής θα είχε κερδίσει και δεύτερη τετραετία.

Το κακό του Tramp δεν θα εξορκιστεί σε μία τετραετία. Η φήμη των ΗΠΑ έχει σχεδόν καταρρακωθεί. Δεν ξαναχτίζεται αμέσως –ιδιαίτερα όταν η απερχόμενη προεδρία έχει αφήσει ένα ολόκληρο ναρκοπέδιο που πρέπει να διανύσει ο Biden.

Σε πρώτο στάδιο, τα βλέμματα πρέπει να στραφούν στην ημέρα της ορκωμοσίας. Αν επαληθευθούν οι φόβοι των υπηρεσιών ασφαλείας, το έργο του νέου προέδρου θα γίνει απείρως πιο δύσκολο. Θα πρόκειται για ανοιχτή ένοπλη εξέγερση. Θα κατασταλεί. Το κόστος σε βάθος χρόνου θα είναι τεράστιο. Διότι, ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να ασχοληθεί όχι απλά με την καταστολή της αλλά με το ξερίζωμα της. Και, ακόμη περισσότερο, με την αντιμετώπιση των αιτίων της.

Θα δούμε, τότε, μία Αμερική πολύ εσωστρεφή και ηθικά αδύνατη, ακριβώς την στιγμή όπου οι παγκόσμιες προκλήσεις απαιτούν παγκόσμια ηγεσία και πρωτοβουλία. Ο δρόμος θα είναι πολύ πιο βατός για την Κινέζικη διείσδυση και τα Ρωσικά παιγνίδια κατασκοπείας και δημιουργίας αναστάτωσης.

Αν η ημέρα της ορκωμοσία περάσει χωρίς επεισόδια, και πάλι ο Biden θα έχει ένα τεράστιο και δύσκολο έργο μπροστά του. Διότι, τα αίτια που ανέβασαν τον Tramp στην εξουσία παραμένουν: η τεράστια ανισότητα, η μετανάστευση, η ψηφιοποίηση – τα τεράστια προβλήματα της παγκοσμιοποίησης.

Και ο διχασμός, διχασμός.

Βέβαια, αν δεν έχει προηγηθεί η ανοιχτή σύγκρουση, ο νέος πρόεδρος θα έχει την δυνατότητα να αφιερώσει περισσότερο χρόνο και στην  στρατηγική θέση των ΗΠΑ.

Ας μην τρέφονται πολλές ελπίδες, όμως. Οι ΗΠΑ θα πρέπει πρώτα να κερδίσουν την μάχη (δεν λέω τον πόλεμο) στο εσωτερικό της χώρας και μετά να ασχοληθούν σοβαρά με τα ευρύτερα γεωπολιτικά θέματα. Μόνο η Κίνα μπορεί να τραβήξει σοβαρά την  προσοχή τους.

Στην αρχή του Biden, θα δούμε κινήσεις εντυπωσιασμού και ουσίας, που θα αναδείξουν την μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην απερχόμενη και τη νέα προεδρία. Πολύ σύντομα, όμως, θα φανεί ότι η προσοχή της κυβέρνησης θα είναι στραμμένη στο εσωτερικό.

Η διαδικασία εξυγίανσης και συμφιλίωσης θα είναι μακρά και επώδυνη. Τα αρνητικά συμβάντα δεν θα τελειώσουν σε μία νύχτα. Κανείς να μην αποκλείει την πιθανότητα ότι τα πράγματα θα χειροτερεύσουν πριν καλυτερεύσουν. Και το πρόβλημα ξεπερνά κατά πολύ το θέμα της διαχείρισης της πανδημίας.

Ο Biden καλείται να γιατρέψει πληγές που αιμορραγούν εδώ και 150 χρόνια. Ας είμαστε ρεαλιστές. Θα κυβερνήσει για 4 χρόνια και στα τελευταία δύο θα προσπαθεί να διασφαλίσει ότι οι Δημοκρατικοί θα διατηρήσουν την εξουσία για άλλα οχτώ, με νέα ηγεσία.

Ο νέος πρόεδρος είναι μεταβατικός. Θα «καλμάρει» τα πράγματα και θα επιχειρήσει να αλλάξει ρότα το καράβι.

Η πραγματική μεταρρύθμιση των ΗΠΑ θα ξεκινήσει με νέα ηγεσία των Δημοκρατικών –αν το καταφέρουν—το 2024.

Διαβάστε επίσης:

ΗΠΑ: Σε συναγερμό η χώρα ενόψει του τέλους της προεδρίας του Τραμπ

Πώς ο Τραμπ «διέγραψε» 5 δισ. από την περιουσία των ιδρυτών της Xiaomi

ΗΠΑ: Επικοινωνία Χάρις – Πενς λίγες ημέρες πριν την ορκωμοσία Μπάιντεν