Η σημερινή απεργία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία αντανακλαστική κίνηση συνδικάτων και μερικών εργαζόμενων που έχουν χάσει κάθε επαφή με τις σύγχρονες εξελίξεις.
Μόλις η κυβέρνηση έφερε ένα νόμο που εκσυγχρονίζει το εργασιακό περιβάλλον, με μεγάλο όφελος για τους εργαζόμενους, τα τυφλά απεργιακά αντανακλαστικά εμφανίστηκαν.
Χωρίς αιδώ για την διαστρέβλωση της αλήθειας, υποστηρίζοντας ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λέει το σχέδιο νόμου τα δυστυχώς για την Ελλάδα άχρηστα συνδικάτα κατεβαίνουν σε απεργία.
Η λογική; Αν δεν απεργήσουμε τι συνδικάτα είμαστε, θα λένε πίσω από κλειστές πόρτες.
Για την κυβέρνηση η απεργία αποτελεί μία σοβαρή ένδειξη του τι οφείλει να περιμένει αν προχωρήσει με σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Κι αν είναι ειλικρινής στις εξαγγελίες της και προθέσεις, από αυτήν την γεύση θα απολαμβάνουμε για καιρό. Οι αντιδράσεις τώρα ξεκινούν.
Για τον λόγο αυτόν θέλω να σταθώ σε μία άλλη μεγάλη μεταρρύθμιση που ανακοινώθηκε αλλά οι λόγω ειδικών καταστάσεων, η αντίδραση άργησε και θα αργήσει ακόμη να εκδηλωθεί. Θα έρθει, όμως.
Στις 5/9 η στήλη είχε τον τίτλο «Η ώρα της αλήθειας για την τοπική αυτοδιοίκηση» σημειώνοντας ότι αυτή αποτελεί έναν από τους μεγάλους άρρωστους της χώρας καθώς και πηγή διαφθοράς.
Τα νέα για την κατάργηση των περίπου 500 ΝΠΔΔ – τα περισσότερα είχαν εύστοχα βαπτιστεί «αναπτυξιακές εταιρείες — με τα οποία η Τ.Α. φρόντιζε να παίρνει χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από την κεντρική και περιφερειακή διοίκηση κεφάλαια που διαχειριζόταν απόλυτα ανεξέλεγκτα αποτελεί ένα πρώτο σημαντικό βήμα βαθιάς τομής και υποδηλώνει επιτέλους την διάθεση του Πρωθυπουργού να έρθει σε σύγκρουση, όπου και όταν απαιτείται.
Η τραγικότητα της ανεπάρκειας των αρχόντων στο τρίτο επίπεδο διοίκησης του έκανε την δουλειά εύκολη.
Το ερώτημα είναι αν αυτή η διάθεση θα παραμείνει σταθερή και αμείλικτη. Διότι, τώρα μεν σιώπησαν αλλά αντιδράσεις – πρώτα υπόγειες, στην συνέχεια ανοιχτές—θα ακολουθήσουν.
Οι Καποδιστριακές και Καλλικρατικές μεταρρυθμίσεις απέτυχαν όχι τόσο επειδή δεν ήταν καλά σχεδιασμένες αλλά επειδή ουσιαστικά επιχειρήθηκε η υλοποίηση τους πάνω στο ίδιο σαθρό έδαφος που προϋπήρχε. Πάνω σε μία σάπια δημόσια διοίκηση.
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια για πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται. Γνωρίζοντας την πραγματικότητα, ο Κώστας Σημίτης δημιούργησε στρατιές συμβούλων που λειτουργούσαν παράλληλα με τον κρατικό μηχανισμό, καθώς δεν του είχε την παραμικρή εμπιστοσύνη.
Ο Κώστας Καραμανλής μόλις πήγε να τον αγγίξει βρέθηκε αντιμέτωπος με τις ψηφιακές παρακολουθήσεις και το Βατοπέδιο. Ο Γιώργος Παπανδρέου ίσα-ίσα που πρόλαβε τη Διαύγεια, οι Μητσοτάκης και Πιερρακάκης έκαναν την ψηφιακή επανάσταση παρακάμπτοντας την δημόσια διοίκηση.
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: αν δεν αλλάξουν τα θεμέλια, το κτίσμα κάποια στιγμή θα καταρρεύσει. Τα θεμέλια είναι ένα ικανό και χρήσιμο κράτος που θα κάνει τον πολίτη επιτέλους να αισθανθεί ασφάλεια, σιγουριά πρόνοια.
Το σύνολο του πολιτικού κόσμου θα όφειλε να έχει την ίδια στόχευση: στις ημέρες που έρχονται η Φύση μας επιφυλάσσει πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις.
Όσοι εκ της αντιπολίτευσης εμμένουν στην υποβάθμιση της έκτασης και της συχνότητας των φυσικών καταστροφών και στην υπερεκτίμηση των δικών τους διαχειριστικών ικανοτήτων, θα ανακαλύψουν πως σύντομα θα καταλήξουν ως… αποδιοπομπαίοι τράγοι, θύματα της εθελοτυφλίας τους, του δογματισμού τους, των προσωπικών τους εμπαθειών.
Η κλιματική κρίση, οι επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης τεχνολογικής προόδου, η δογματική διαχείριση της οικονομίας θα φέρουν φυσικές καταστροφές, νέες μορφές διχασμού, βαθιά και εκτεταμένη οικονομική δυσπραγία, άνοδο του ακραίου λαϊκισμού.
Το ισχυρό, ικανό, χρήσιμο για τον κάθε πολίτη κράτος θα είναι ποιο απαραίτητο από ποτέ. Ο Ιανός και Τέμπη δεν μας έβαλαν μυαλό. Θα μας βάλει ο Έβρος και η Θεσσαλία;
Αυτά ως προς το κράτος. Για τις μεγάλες ευθύνες και τον ρόλο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα επανέλθουμε.
Διαβάστε επίσης:
Fed: Νέα παύση στην αύξηση επιτοκίων
Βank of America: Στα $23 αυξάνει το ελάχιστο ωρομίσθιο τον Οκτώβριο
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
