Στο μυαλό του Ντόναλντ Τραμπ

Η σπουδαία και ανυπέρβλητη σοφία του Ντόναλντ Τραμπ κατέστησε τον Ερντογάν κυρίαρχο του παιχνιδιού, ελεύθερο να προχωρήσει όλα τα γεωπολιτικά σχέδιά του, απειλώντας ταυτόχρονα την Ευρώπη ότι θα ανοίξει τις πύλες της χώρας του για 3,6 εκατ. πρόσφυγες με μοναδικό στόχο να εξασφαλίσει περισσότερα κονδύλια για την διαχείριση του προσφυγικού, τα οποία διεκδικεί να διαχειριστεί το τουρκικό κράτος και όχι οι ΜΚΟ.

Στο γεωπολιτικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Συρία μετά το ξέσπασμα του πολέμου κατά του καθεστώτος Άσαντ, οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις με την πολύτιμη βοήθεια των Κούρδων της περιοχής είχαν καταφέρει το προηγούμενο διάστημα να ανακόψουν την προέλαση του Ισλαμικού Κράτους, της τζιχαντιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης που είχε εμπλακεί στον πόλεμο της Συρίας και είχε σπείρει τον πανικό με την ακραία αντι-δυτική ρητορική του και την αποτρόπαιη εγκληματική δράση του.

Τα δεδομένα ανατράπηκαν στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, όταν η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε την απόσυρση των στρατευμάτων από την Συρία, δίνοντας στον Ερντογάν το πράσινο φως να ξεκινήσει τις χερσαίες επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος.

Ο στόχος του Ερντογάν είναι ένας και μοναδικός: να αποδεκατίσει τις κουρδικές ομάδες στην περιοχή και να διαλύσει κάθε προοπτική δημιουργίας αυτόνομου κουρδικού κράτους στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας. Η χερσαία επιχείρηση που ξεκίνησε στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας έχει στόχο τη δημιουργία μιας «ελεύθερης ζώνης» μήκους 500 χλμ και πλάτους 30 χλμ, στην οποία ο Ερντογάν θέλει να εγκαταστήσει εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες, στην ουσία να αλλοιώσει τον κουρδικό πληθυσμό τοποθετώντας αραβικό στοιχείο.

Τι γίνεται με τους τζιχαντιστές;

Και τώρα τι γίνεται με το ISIS είναι το μείζον ερώτημα στα χείλη πολλών. Τόσο Κούρδοι, που δηλώνουν ευθαρσώς ότι οι Αμερικανοί τους μαχαίρωσαν πισώπλατα, όσο και Αμερικανοί αξιωματούχοι, Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί, εκφράζουν έντονους φόβους για το ενδεχόμενο αναζωογόνησης του ISIS.

Πληροφορίες από τον αμερικανικό Τύπο αναφέρουν ότι οι αμερικανικές δυνάμεις αποχωρώντας από την περιοχή θα πάρουν μαζί τους στις ΗΠΑ μόνο μερικές δεκάδες ηγετικά στελέχη από τις 10.000 φυλακισμένους τζιχαντιστές, ενώ οι υπόλοιποι θα μείνουν πίσω υπο άγνωστο καθεστώς με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.

Την ίδια ώρα, οι πολεμικές επιχειρήσεις είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν νέες στρατιές προσφύγων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ευρώπη και την Ελλάδα, που βρίσκεται στον δρόμο των εκατομμυρίων εκτοπισμένων προς την Δύση.

Τα παραπάνω είναι ορισμένες μόνο από τις συνέπειες της απόφασης του Τραμπ να απεμπλέξει όπως-όπως τις ΗΠΑ από το μέτωπο της Συρίας, αφήνοντας τους Κούρδους στα κρύα του λουτρού και στο έλεος του Ερντογάν.

Οι εξηγήσεις που έδωσε ο Αμερικανός πρόεδρος δεν αφήνουν περιθώρια σχολιασμού: «Ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους οι Κούρδοι. Φυλάσσουν τα δικά τους σύνορα, αλλά δεν μας βοήθησαν με τα δικά μας» είπε το Σάββατο ενώπιον ακροατηρίου υπερσυντηρητικών χριστιανών, επαναλαμβάνοντας στην ουσία το μεγαλειώδες επιχείρημα που έδωσε προ ημερών μέσω Twitter: «Συμπαθώ τους Κούρδους, αλλά δεν μας βοήθησαν στην απόβαση της Νορμανδίας»…

Σύγχυση στο μυαλό του Αμερικανού προέδρου; Αλλαγή στρατηγικής στην αμερικανική πολιτική; Μια πολιτική «χημεία» με τον Ερντογάν που τους κάνει να συνεννοούνται; Αγωνία για τις εκλογές του 2020; Όλα αυτά μαζί;

Βέβαιο είναι ότι στο μυαλό του Ντόναλντ Τραμπ οι προεδρικές εκλογές του χρόνου τον Νοέμβριο καταλαμβάνουν πολύ χώρο, ειδικά όταν όλο το αμερικανικό πολιτικό σύστημα ετοιμάζει πρόταση μομφής σε βάρος του για την υπόθεση Μπάιντεν.

Χημεία με τον Ερντογάν; Αναλυτές σημειώνουν ότι υπάρχουν πολλά κοινά στον τρόπο, με τον οποίο και οι δύο κυβερνούν τα κράτη τους, κρατώντας σε απόσταση τις ελίτ των χωρών τους και διαχειριζόμενοι τις κρατικές υποθέσεις σαν να πρόκειται για επιχειρηματικές αποφάσεις.

Οι προθέσεις και των δύο δεν είναι ακόμη απολύτως ξεκάθαρες και οι εξελίξεις τόσο στο στρατιωτικό όσο και στο πολιτικό σκέλος θα καθορίσουν πολλά. Κρίσιμης σημασίας, τουλάχιστον ως προς το ξεκαθάρισμα των προθέσεων, ίσως αποδειχτεί το ραντεβού των δύο ηγετών στον Λευκό Οίκο στις 13 Νοεμβρίου.