Με τις δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ να το παίζουν ουσιαστικά ρουλέτα και την αβεβαιότητα ως προς το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών να αυξάνεται, τα τύμπανα του πολέμου στην Μέση Ανατολή ηχούν ολοένα και πιο δυνατά. Είναι μάλλον σαφές ότι το Ισραήλ του Νετανιάχου επιδιώκει να παρασύρει την Χεζμπολάχ σε πόλεμο, προκαλώντας έτσι και το Ιράν να τολμήσει να πάρει θέση.

Το ερώτημα είναι αν το Ιράν θα ανταποκριθεί; Αν ναι, τότε ο πόλεμος περνά στην φάση της γενικευμένης σύγκρουσης,  η εμπλοκή των ΗΠΑ θα είναι άμεση , και δεν είναι διόλου σίγουρο ότι το Ιράν θα την τολμήσει. Στην ουσία οι μουλάδες είναι με την πλάτη στον τοίχο. Αν εμπλακούν θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις ΗΠΑ. Αν δεν εμπλακούν θα κατηγορηθούν ότι είναι όλο λόγια, θα χάσουν την αξιοπιστία τους, θα θεωρηθούν προδότες.

Για τις εκλογές στις ΗΠΑ, το θέμα αποκτά νέες διαστάσεις. Ο Τραμπ έχει ακολουθήσει σκληρή πολιτική στήριξης του Ισραήλ, οπότε δεν θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί μία  πιθανή εμπλοκή της χώρας του υπέρ του Ισραήλ και κατά του Ιράν. Για την Χάρις, αμερικανική εμπλοκή μάλλον θα έχει αρνητικά αποτελέσματα – στο εκλογικό σώμα επικρατεί ο μύθος ότι οι Δημοκρατικοί είναι αυτοί που φέρνουν τον πόλεμο. Τα ΜΜΕ δεν κάνουν και πολλά για να τον ανατρέψουν, καθώς τα μεν του Τραμπ βολεύονται να κατηγορούν τους αντιπάλους του, τα δε της Χάρις υποφέρουν από το σύνδρομο του «σικ αριστερού».

Πάντως, αν είναι να ξεκινήσει πόλεμος, καθυστέρηση δεν χωρά. Στην περίοδο των δύο μηνών που διαμεσολαβούν ανάμεσα στις εκλογές στις ΗΠΑ και την ανάληψη των καθηκόντων του νέου προέδρου, η χώρα μένει ουσιαστικά σε μία μορφή κυβερνητικού λίμπο. Το Ισραήλ το γνωρίζει, οπότε είναι μάλλον απίθανο να περιμένει.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πόλεμος ευνοεί πολιτικά τον Νετανιάχου. Αυτή η ερμηνεία ως προς την διάρκεια του είναι μονοδιάστατη, όμως. Υποεκτιμά την νοοτροπία που κυριαρχεί στο συνολικό υποσυνείδητο της κοινωνίας του Ισραήλ: «Ποτέ ξανά». Η επίθεση της Χαμάς την έφερε στην επιφάνεια. Είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου επιδιώκει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση μια για πάντα. Αν ο πόλεμος φέρει τη  νίκη που πιστεύει και  προσδοκά, η στρατιωτική επιχείρηση θα έχει εξοντώσει τις δυο τρομοκρατικές οργανώσεις, και θα έχει θέσει τις βάσεις για άλλη μορφή συμφωνίας με την Παλαιστινιακή κυβέρνηση.

Παιγνίδια εξαιρετικά υψηλού ρίσκου που από την φύση του δεν μπορούν να εκτιμήσουν με ακρίβεια τις επιπτώσεις από τους άγνωστους παράγοντες: την είσοδο ή όχι του Ιράν, τις αντιδράσεις της Ρωσίας που αρχίζει επίσης να πιέζεται μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στον δικό της πόλεμο, την στάση της Κίνας.

Θα υποστήριζα αυτό που πολλοί πιστεύουν: ο πόλεμος θα ξεσπάσει. Το μόνο ερώτημα θα είναι η έκταση που θα πάρει.

Διαβάστε επίσης

Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια της εμπλοκής της ΝΔ στο μπάχαλο