Αντώνης Σαμαράς και Παναγιώτης Πικραμμένος, πρώην πρωθυπουργοί. Γιάννης Στουρνάρας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Άδωνις Γεωργιάδης, Ευάγγελος Βενιζέλος, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Μάριος Σαλμάς, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιώργου Κουτρουμάνη, πρώην υπουργοί.

Είναι τα πολιτικά πρόσωπα που στοχοποιήθηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με μια αλήστου μνήμης σκευωρία που μοναδικό σκοπό είχε «να βάλουμε κάποιους στη φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές», που είχε πει ο Παύλος Πολάκης.

Και δεν πρέπει να τα ξεχνάμε αυτά τα 10 πολιτικά πρόσωπα που διώχθηκαν, εξευτελίστηκαν, «κρεμάστηκαν στα μανταλάκια» από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε μια σκευωρία που είχε πολιτικο-δικαστικές προεκτάσεις.

Διότι το σκάνδαλο της Novartis υπήρχε για γιατρούς, φαρμακοποιούς, στελέχη της Υγείας, αλλά ουδέποτε βρέθηκαν αποδείξεις ότι πολιτικά πρόσωπα «τα πήραν», κατά το κοινώς λεγόμενο.

Η εμμονή της τότε κυβέρνησης να στοχοποιήσει και να εξοντώσει πολιτικά και ηθικά τους αντιπάλους της, την οδήγησε σε απίστευτα λάθη, σε άθλιες παρεμβάσεις στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και σε ένα κυνήγι μαγισσών που δεν είχε καμία σχέση με την καλώς εννοούμενη πολιτική αντιπαλότητα, εντός κι εκτός Βουλής.

Βεβαίως και δεν πρέπει να ξεχάσουμε τις συγκλονιστικές ομιλίες των πολιτικών που διώχθηκαν. Τα δάκρυα του πρώην πρωθυπουργού, Πάνου Πικραμμένου, την τρομερή ομιλία του Γιάννη Στουρνάρα που αφιερώθηκε κυρίως στη στήριξη της συζύγου του, την ολομέτωπη επίθεση και το «μέχρι τέλους» του Αντώνη Σαμαρά.

Όχι, αυτά δεν πρέπει να τα ξεχάσει κανείς, απλά και μόνο για να πάρει τα μαθήματα που χρειάζονται για το μέλλον.

Η τοξικότητα, ο ακραίος λαίϊκισμός, η επιχείρηση «δολοφονία χαρακτήρων», ο ωμός παρεμβατισμός στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δεν πρέπει να αποτελούν καταφύγιο κανενός προκειμένου να εξοντώσει τον αντίπαλό του.

Η απόφαση του Οικονομικού Εισαγγελέα να βγάλει τις κουκούλες των δύο προστατευόμενων μαρτύρων, «Σαράφη» και «Κελέση», δημιουργεί νέα δεδομένα.

Και να είστε σίγουροι: Θα υπάρξουν ευρύτερες προεκτάσεις, δικαστικές και πολιτικές. Οι συγκεκριμένες «κουκούλες» αποκτούν πλέον πρόσωπο και όνομα και θα πρέπει να απολογηθούν για τα όσα κατέθεσαν. Για τις κατηγορίες που εκτόξευσαν κατά των 10 πολιτικών, κατηγορίες που πήραν το δρόμο του αρχείου και που ακόμη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι ήταν αθώοι και δεν έπρεπε να διωχθούν.

Διαβάζω με προσοχή και την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που λέει ότι με την απόφαση αυτή μπαίνει ταφόπλακα στο θεσμό της προστασίας μαρτύρων.

Μπορεί να έχει και δίκιο, αλλά να έχουμε πραγματικούς προστατευόμενους μάρτυρες, όχι «στημένους» κουκουλοφόρους που εξυπηρετούν το «αφήγημα» της εκάστοτε κυβέρνησης.

Αλίμονο αν η Δικαιοσύνη βασιζόταν σε πληρωμένα «πιστόλια» που μπορούν να ρίχνουν σφαίρες επί δικαίων και αδίκων, αλλά ποτέ να μην μαθαίνουμε την προέλευσή τους.

Ωστόσο, η απόφαση αυτή της Εισαγγελίας δημιουργεί και μια μεγάλη ευθύνη τόσο για το πολιτικό σύστημα όσο και για τη Δικαιοσύνη: Και αυτή δεν είναι άλλη από την αποκάλυψη και των άλλων… κουκουλοφόρων, των ηθικών αυτουργών αυτής της σκευωρίας.

Εκείνων που έστησαν αυτή την πλεκτάνη, εκείνων που καθοδήγησαν τους προστατευόμενους μάρτυρες, εκείνων που γελούσαν με τα δάκρυα του Πικραμμένου, την οργή του Σαμαρά ή την περήφανη στάση του Στουρνάρα, του Βενιζέλου, του Αδωνι, του Λοβέρδου.

Πρέπει επιτέλους να μάθουμε τι συνέβη εκείνη την περίοδο. Ποιοι έστησαν το «μεγαλύτερη σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης», όπως έλεγε ο Μίμης Παπαγγελόπουλος ή ο κ. Τζανακόπουλος που πήγαινε βόλτα στον Αρειο Πάγο για να… ενημερωθεί για την υπόθεση.

Τα φαντάσματα του παρελθόντος δεν πρέπει να κατατρύχουν ούτε την πολιτική σκηνή, ούτε τη Δικαιοσύνη. Πρέπει όλα να είναι καθάρια, διαυγή, χωρίς σκιές, ψίθυρους και ύποπτα παιχνίδια πίσω από τις κουρτίνες της εξουσίας.

Και ποτέ ξανά, καμιά κυβέρνηση δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει τη Δικαιοσύνη για να σπιλώσει ή να βάλει φυλακή αθώους ανθρώπους.

Διαβάστε επίσης:

Υπόθεση Novartis: Δεστεμπασίδης και Μαραγγέλη οι δύο «κουκουλοφόροι» μάρτυρες, λέει η Εισαγγελία
Βεργίνα VS Heineken: H ελληνική εταιρεία κέρδισε μια δικαστική μάχη κατά της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας
Απίστευτη υπόθεση: Λεφτά από τα παγκάρια της Καθολικής Εκκλησίας επενδύονταν σε νυχτερινά κέντρα – Ο ρόλος επιχειρηματία