Έχοντας ολοκληρώσει για τώρα την αριστερή πλευρά της τριγωνοποίησης, η κυβέρνηση θεωρεί ότι το θέμα του γάμου των ομοφυλόφιλων ξεπεράστηκε και στρέφεται τώρα στο θέμα των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Είναι, δε, προφανές ότι ο Κυριάκος Πιερρακάκης δεν θεωρεί πως η μεταρρύθμιση στην παιδεία τελειώνει εδώ. Έγκυρες πληροφορίες λένε ότι «εδώ αρχίζει».

Η θεματολογία των ημερών, εξάλλου, δείχνει ότι με την οικονομία σε ομαλή τροχιά, την αξιωματική αντιπολίτευση σε κάθετη πτώση που μάλλον θα φτάσει στον αφανισμό και το ΠΑΣΟΚ να αυτοπεριορίζεται στον ρόλο του παθητικού υποδοχέα των όσων δουν το… φως, η κυβέρνηση  έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει τα μεγάλα αγκάθια της υγείας, της ασφάλειας,  της κλιματικής κρίσης, του μοντέλου ανάπτυξης.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η αντιπολίτευση έχει ξεδοντιαστεί, ούτε πως στην οικονομία δεν ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι. Ο SSM  (Single Supervisory Mechanism) δικαιολογημένα ανησυχεί για την αναβαλλόμενη φορολογία των τραπεζών, ενώ ελπίζεται ότι η αξιολόγηση της Ε.Ε. σχετικά με την χρήση και απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης δεν θα κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις.  Σε λίγους μήνες, εξάλλου, με το νέον τετραετές δημοσιονομικό πλαίσιο, θα έχουμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε πως βλέπουν η κυβέρνηση και η Ε.Ε. την μακροχρόνια πορεία της οικονομίας Σωστά, λοιπόν, φοβάται ο Κωστής Χατζηδάκης και λέει στους αγρότες ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Ορθά ο κυβέρνηση δεν αφήνει αναπάντητες τις πολιτικές επιθέσεις που δέχεται. Και σοφά ο Μητσοτάκης δεν ανοίγει άλλο μέτωπο προς τα δεξιά.

Τα πιεστικά για την κοινωνία, οπότε και για την κυβέρνηση, προβλήματα αφορούν πάντα την καθημερινότητα του πολίτη. Είναι σαφές ότι στην δεύτερη τετραετία της, η κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και επιχειρεί να το αντιμετωπίσει. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι αν έχει επίσης συνειδητοποιήσει πως κανένα από αυτά τα μεγάλα αγκάθια δεν επιλύεται με μέτρα άμεσα και με το βλέμμα στραμμένο σε εκλογές.

Πολύ καλά έκανε ο Άδωνις Γεωργιάδης, που άρπαξε το φλέγον θέμα των χειρουργείων και πρόσφερε μία διέξοδο. Είναι προφανές, όμως, ότι πρόκειται για έκτακτο μέτρο αντιμετώπισης πάγιου προβλήματος. Η αλλαγή του συστήματος υγείας από τα θεμέλια του είναι ο μονόδρομος που θα εξασφαλίσει την προσφορά ποιοτικής υγείας στους Έλληνες πολίτες. Στα περασμένα χρόνια χάθηκε πολύτιμος χρόνος, ούτε η οικονομική κρίση ούτε η πανδημία αποτελούν δικαιολογία. Ιδιαίτερα η τελευταία ήταν μοναδική ευκαιρία που χάθηκε. Θα τολμήσει ο Υπουργός εκεί που άλλοι είτε απέτυχαν είτε – πολύ χειρότερα—δεν τόλμησαν;

Διττό είναι το θέμα της ασφάλειας. Η μία του πλευρά είναι η προσωπική ασφάλεια απέναντι στην εγκληματικότητα, την βία, την νοθεία. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δείχνει αποφασισμένος, είναι πετυχημένος, φαίνεται να έχει την πλήρη στήριξη του Μαξίμου – απομένει να δούμε την τομή που θα κάνει. Δεν είναι αναγκαίος ο εντυπωσιασμός, μικρά αλλά αποτελεσματικά βήματα που χτίζουν το ένα πάνω στο άλλο, καταλήγουν σε πραγματικές αλλαγές που βιώνουν οι πολίτες.

Η άλλη πλευρά της ασφάλειας αφορά την προστασία του πολίτη. Εύκολα ξεγελιέται κανείς από μία περίοδο ηρεμίας. Αν δεν υπάρχει, όμως, η συνειδητοποίηση ότι πρόκειται για ανάπαυλα, ότι οι καταστροφές θα έρθουν από τη μία στιγμή στην άλλη ότι και να πιστεύουμε, τότε η πολιτεία δεν θα είναι ποτέ έτοιμη και η φράση «προστασία του πολίτη» θα παραπέμπει σε εικονική πραγματικότητα. Για τα χειρότερα οφείλουμε να ετοιμαζόμαστε – όχι για τα αναμενόμενα. Ο κίνδυνος να αποδειχθεί η κυβέρνηση ελλειμματική στον τομέα αυτόν είναι ορατός και μεγάλος. Ήδη, η Θεσσαλία έχει περίπου ξεχαστεί, ενώ οι φήμες που κυκλοφορούν για την αποτελεσματικότητα και συμπεριφορά του νέου περιφερειάρχη Δημήτρη Κουρέτα δεν είναι και οι καλύτερες.

Το πιο σημαντικό θέμα που θα όφειλε να απασχολήσει την κυβέρνηση είναι αυτό που συζητείται ελάχιστα και, ουσιαστικά, «κρύβεται» πίσω από τις  τωρινές επιτυχίες της οικονομίας. Εδώ και 70 χρόνια περίπου έχουμε εγκλωβιστεί σ’ ‘ένα μοντέλο ανάπτυξης που κατά καιρούς μας ευνόησε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν το καλύτερο από πλευράς μείωσης των οικονομικών ανισοτήτων, προώθησης της κοινωνικής συνοχής, ορατής βελτίωσης της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας και αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών που αναπόφευκτα φέρνει η ελεύθερη αγορά.

Στην ευνοϊκή φάση αυτού του μοντέλου βρισκόμαστε σήμερα. Οι πετυχημένες μεταρρυθμίσεις δεν αφορούσαν την δομή του: στον τουρισμό, στο real estate, στις εισροές κεφαλαίων για εξαγορές εξακολουθεί να στηρίζεται η ευμάρεια μας. Την εποχή όπου η Ε.Ε. στρέφεται ξανά προς την βιομηχανία, εμείς εξακολουθούμε είτε να ονειρευόμαστε βαριά βιομηχανία είτε να κάνουμε ότι μπορούμε για να χαντακώσουμε ότι έχει απομείνει από την λεγόμενη ελαφριά βιομηχανία. Και όταν οι αγρότες διαμαρτύρονται με τα τρακτέρ αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ως αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής και ως παροδικό θυμό που θα καταλαγιάσει με παροχές. Αυτά, όταν άλλες χώρες έχουν κάνει την έρημο …περιβόλι και η κλιματική κρίση προαναγγέλλει μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα.

Στη νέα εποχή που έφερε η κλιματική κρίση και η τεχνητή νοημοσύνη, το ελληνικό μοντέλο δεν είναι μακροχρόνια βιώσιμο. Τα logistics centres και οι εγκαταστάσεις για το cloud είναι ενθαρρυντικές εξελίξεις προσαρμογής και αλλαγής. Δεν επαρκούν, όμως, για μία χώρα όπου το συγκριτικό της πλεονέκτημα βρίσκεται στην πρωτογενή παραγωγή. Υπάρχει υπουργός, υπάρχει κυβέρνηση που θα τολμήσει τον αναδασμό και την εκτεταμένη εκπαίδευση νέων στην σύγχρονη γεωργία;

Διαβάστε επίσης

Ο λαϊκισμός ως ιδεολογία και αισθητική