Το καθημερινό άγχος να αντεπεξέλθουμε στις βασικές οικονομικές μας υποχρεώσεις, η αβεβαιότητα του αύριο και η λαχτάρα μας να τελειώσει ο εφιάλτης που ζούμε τόσους μήνες έχουν χτυπήσει «κόκκινο», μαζί με την επιδημιολογική κατάσταση της χώρας. Η αδυναμία πλέον να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας, καθώς η μπαταρία της υπομονής αδειάζει, οδηγεί την κοινωνία στην παράνοια.
Προχωράς στον δρόμο και ακούς βρισιές, τσακωμούς. Βλέπεις οργισμένα πρόσωπα. Θα μου πεις και πριν δεν τα έβλεπες αυτά, ιδιαίτερα στους πολυσύχναστους και γεμάτους κόσμο δρόμους της πρωτεύουσας; Ναι, υπήρχαν. Μόνο που τώρα το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού. Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος ψάχνει κάπου να ξεσπάσει, ψάχνει τρόπους να βγάλει από μέσα του όλα όσα τον πνίγουν. Όλα όσα η πανδημία έχει φέρει και έχει σπάσει στον χρόνια διαταραγμένο ψυχικό κόσμο του Έλληνα.
Μετά από 10 χρόνια οικονομικής κρίσης, ανεργίας και πολλών κακουχιών, το 2020 φαινόταν ότι θα είναι μια καλύτερη χρονιά συγκριτικά με τις προηγούμενες. Μέχρι που μας έπεσε… ο κορονοϊός στο κεφάλι. Στην αρχή φοβηθήκαμε, αλλά λέγαμε «εντάξει, θα περάσει». Μετά από έναν χρόνο σκληρών μέτρων, το αίσθημα του φόβου διαδέχθηκαν ο θυμός, η αμφισβήτηση, η έλλειψη εμπιστοσύνης στους πάντες και τα πάντα.
Η απόγνωση φέρνει βία και η βία με τη σειρά της, βία. Το χθεσινό περιστατικό στη Νέα Σμύρνη δείχνει τη βαθιά ανάγκη των πολιτών να ελευθερωθούν από την κατάσταση που βιώνουν. Η ψυχική και οικονομική κατάρρευση φέρνει δυστυχώς τέτοιου είδους περιστατικά. Το βλέπουμε συνεχώς. Και από τη μεριά των πολιτών και από τη μεριά της αστυνομίας. Με τη διαφορά ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει του πολίτες και όχι το αντίθετο. Η όποια κούραση δεν αποτελεί πανάκεια στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Στη Νέα Σμύρνη φάνηκε το μέγεθος αυτού του προβλήματος. Πολίτες αγανακτισμένοι από το άδικο, όπως φέρεται να είναι, πρόστιμο που επιβλήθηκε σε μια οικογένεια, ρώτησαν απλά «γιατί». Και κάπου εκεί άρχισαν τα ευτράπελα. Τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο δεν δείχνουν κάποια επίθεση των πολιτών προς τους άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ, αλλά ούτε οι παρευρισκόμενοι στην πλατεία μαρτυρούν κάτι τέτοιο. Οι αστυνομικοί είχαν την υποχρέωση να επιδείξουν τουλάχιστον ψυχραιμία.
Η πράξη των αστυνομικών καταδικάστηκε από την Πολιτεία, τα κόμματα, την κοινωνία ακόμα και από την αστυνομία. Όμως το γεγονός δεν αλλάζει.
Η κοινωνία έχει φτάσει στα όριά της, έχει κουραστεί. Πρέπει να δώσουμε βαρύτητα σε αυτό. Δεν γνωρίζω πόσα αποθέματα υπομονής έχουν απομείνει. Ελπίζω λίγα ακόμα, μήπως και τη βγάλουμε καθαρή.