Στο περιστύλιο του Ζάππειου, μια καλοκαιρινή αθηναϊκή βραδιά, μερικά ξεχωριστά μυαλά, μαζί με αισιόδοξα χαμόγελα και την δύναμη των νιάτων τους κατάφεραν να μας γεμίσουν με περηφάνια και ανάταση.

Αυτός ο συνδυασμός αριστείας, επιτυχίας, αναγνώρισης που μας γεμίζει ελπίδα, μας ξεπλένει από τα τετριμμένα και μας ανοίγει το παράθυρο στο αεράκι των φρέσκων ιδεών.

Είναι το σφρίγος της ηλικίας, είναι η ταπεινότητα που φέρνει η σκληρή δουλειά, είναι η ευχαρίστηση να τους καμαρώνουν οι οικογένειες τους και να τους χαίρονται οι καλεσμένοι.

Ήταν η τελετή απονομής των επιστημονικών βραβείων για το 2021 από το ίδρυμα Μποδοσάκη.

Ο Πρόδομος Μποδοσάκης Αθανασιάδης είναι ο  εθνικός ευεργέτης που αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο στα 9 του χρόνια και έφτασε κάποια στιγμή να συμμετέχει στο 35% της Ελληνικής Βιομηχανικής παραγωγής.

Δεν είχε παιδιά, σχεδίασε με επιμέλεια το ίδρυμα του και του κληροδότησε ολόκληρη την περιουσία του.

Είχε όραμα μια κοινωνία ίσων ευκαιριών για να μην χάνονται οι άριστοι, οι ξεχωριστοί.

Ο κυριότερος πυλώνας του ήταν η προαγωγή της παιδείας, ώστε κανένα παιδί να μην αναγκάζεται να εγκαταλείπει τα όνειρά του.

Ξεκινάει η όμορφη τελετή χωρίς να  ξέρουμε τι να περιμένουμε.

Η προλόγηση των βραβευμένων γίνεται από μέλη της επιστημονικής επιτροπής αξιολόγησης.

Αρχίζει η περιγραφή του επιστημονικού έργου τού πρώτου επιστήμονα που σχετίζεται με την αστάθεια των μαύρων οπών του διαστήματος…  μάλλον δεν καταλάβαινα τίποτα.

Ωχ σκέφτηκα, δεν θα έχει ενδιαφέρον, η βραδιά. Πολύ διαφορετική από τα γνωστικά μου ενδιαφέροντα.

Και ανεβαίνει στο βήμα ο πρώτος βραβευθείς, με ένα χαμόγελο και μια ενέργεια που μας συνεπήρε.

Ξεκινάει να περιγράφει τις επιστημονικές του ανακαλύψεις που μάλιστα έχουν ονοματισθεί  με το επίθετό του «αστάθεια και φορτίο Αρετάκη»

Είχε προσαρμόσει τον λόγο του στο κοινό του, και με ένα μαγικό τρόπο  το ενδιαφέρον όλων των παρευρισκόμενων  ζωντάνεψε.  Οι ασταθείς μαύρες τρύπες μας γνωρίστηκαν μέσα από τον νεαρό καθηγητή του πανεπιστήμιου του Τορόντο.

Ο Στέφανος Αρετάκης συνέχισε και μοιράστηκε μαζί μας πως η αναζήτηση της διδακτορικής του σταδιοδρομίας στην Αγγλία συνέπεσε με την χρηματοοικονομική κρίση του 2008, και οι πιθανότητες να συνδυάσει σπουδές με εργασία εκείνη την δύσκολη περίοδο ήταν ελάχιστες. Εντούτοις το  όραμα του Μποδοσάκη  για ευκαιρίες στους αρίστους θα έπαιρνε σάρκα και οστά μια ακόμα φορά (μέχρι σήμερα έχουν χορηγήσει περισσότερες από 2.500 υποτροφίες) με την μορφή ενός τηλεφωνήματος που θα ανακοίνωνε στον Στέφανο πως ήταν αποδέκτης μιας υποτροφίας διδακτορικών σπουδών.

Και μετά από 12 χρόνια ο καθηγητής πλέον βραβεύεται από το ίδρυμα που του έδωσε την υποτροφία, ενώ εμείς παρακολουθούμε με καλοτυχία τα όσα εξελίσσονται μπροστά μας.

Οι προλογήσεις συνεχίζονται με σχεδόν το ίδιο μοτίβο.

Ελάχιστα αντιλαμβανόμαστε από τις περιγραφές των έργων των βραβευμένων μέχρι να ανέβουν οι ίδιοι στο βήμα για να μας επιμορφώσουν, να μας προσελκύσουν και στο τέλος να μας συγκινήσουν.

Οι παρουσιάσεις τους ζωντανές, στοχευμένες, με ρυθμό, ουσία και έμπνευση.

Και τι δεν μάθαμε.

Για ακραία καιρικά φαινόμενα, και κύματα που καταπίνουν αεροπλάνα, και πως μπορούμε να τα προβλέψουμε.

Για τις καρκινικές μεταλλάξεις και πως το ανοσοποιητικό μας σύστημα μπορεί να στραφεί κατά των καρκινικών κυττάρων σώζοντας χιλιάδες ασθενείς.

Τι είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα που αντιγράφονται από νοσήσαντες ασθενείς, και αναπαράγονται στο εργαστήριο για να δοθούν σε όσους τα έχουν ανάγκη ξεκινώντας από τον ιό έμπολα και covid19 και συνεχίζοντας σε πολλές άλλες περιπτώσεις.

Για την δημιουργία μοντέλων και αλγορίθμων  που βοηθούν στη λήψη αποφάσεων σε σύνθετα συστήματα, όπως στο κέντρο ελέγχου δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας  για τον προγραμματισμό θερμικών και υδροηλεκτρικών σταθμών μιας χώρας  σε ημερήσια βάση.

Για το πως οι εξελίξεις στον χώρο των θαλάσσιων μεταφορών, αλληλοεπιδρούν με το διεθνές εμπόριο και τις τιμές των αγαθών. Μια μελέτη που τα αποτελέσματα της καθίστανται εξαιρετικά κρίσιμα στην σημερινή συγκυρία των διαταραχών της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Ήταν μια βραδιά απολαυστική γιατί δεν έχουμε πολλές φορές την ευκαιρία να εισπράττουμε γνώση πολυεπίπεδη και πολυποίκιλη, από τους πρωτογενείς παραγωγούς της χωρίς διαμεσολάβηση, σε ένα περιβάλλον εθνικής υπερηφάνειας και ελπίδας.

Ευχαριστούμε τον Στέφανο, τον Θεμιστοκλή, τον Χρήστο, τον Θαλή, τον Αντώνη και την Μυρτώ και τους ευχόμαστε πολλές ανάλογες στιγμές και επιτυχίες.

Μνημονεύουμε τον Πρόδρομο Μποδοσάκη Αθανασιάδη για την οραματική του έμπνευση να ιδρύσει και να προικίσει ένα ίδρυμα , αλλά κυρίως για την διορατικότητα να σχεδιάσει την οργανωτική του λειτουργία με τέτοιο τρόπο που να λάμπει, να μεγαλώνει και να εξελίσσεται μέσα στο χρόνο.

Με σωστή διακυβέρνηση, με αξίες, και τις επιλογές ανθρώπων που προκύπτουν από αυτές τις θεμελιώδεις σχέσεις  το ίδρυμα γιορτάζει τα 50 του χρόνια πιο ισχυρό, πιο δυναμικό και πιο επιδραστικό από ποτέ.

Περηφάνια και ανάταση λοιπόν και για τους νέους λαμπερούς επιστήμονες, που η ζωντάνια τους συναγωνιζότανε την πνευματική τους λαμπρότητα, και για όλα όσα θα έρθουν από την δυναμική ομάδα του ιδρύματος.

Πεδίο δόξης λαμπρό για μιμητές σε όλα τα επίπεδα.

Διαβάστε επίσης

Δεν «ανήκουμε στη Δύση» αλλά στο «Δυτικό Βόρειο ημισφαίριο»