Ξαφνικά και πάλι… Μποφίλιου στο προσκήνιο. Όπως και πριν από δύο χρόνια, οργή, κλαυθμός και οδυρμός για την… πλούσια τραγουδίστρια που το παίζει επαναστάτρια. Τότε είχε φωτογραφηθεί στο Λονδίνο και τα «αθώα» social media, εκεί που ο κάθε πικραμένος καταθέτει ανωνύμως την αποψάρα του, την είχαν κατακρεουργήσει.

Τώρα ξανά το ίδιο ρεφρέν: Τι θέλει μια πλούσια, που φοράει πανάκριβο φουστάνι να μιλάει για φασισμό;

Γιατί όλα αυτά; Γιατί τόλμησε στη συναυλία της στον Λυκαβηττό να θυμηθεί τον Παύλο Φύσσα. Και να πει: «Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον».

Δηλαδή για να έχουμε καλό ερώτημα μόνο οι φτωχοί πολεμούν τον φασισμό; Δεν έχουν δικαίωμα και όσες φορούν ακριβό φόρεμα ή όσοι φοράνε γυαλιστερό πουκάμισο;

Δεν μπορούν να νιώσουν τι σημαίνει φασισμός οι ευκατάστατοι; Και δεν μιλάμε εδώ για εφοπλίστρια, επιχειρηματία, γόνο βασιλικής οικογένειας ή άλλης που τα βρήκε έτοιμα και τα τρώει.

Μια αξιοπρεπής γυναίκα, αγωνίστρια, ακριβίστρια και δηλωμένη αριστερή είναι. Της αρέσει να φοράει ακριβά ρούχα. Με γειά της με χαρά της.

Αν δηλαδή είναι άπλυτη, ρακένδυτη… φτωχάτζα που λέει κι ο λαός έχει δικαίωμα να χτυπήσει με τα όπλα της τον φασισμός.

Αν είναι προσεγμένη, όμορφα ντυμένη, μια καλή παρουσία που σέβεται τους ανθρώπους που πληρώνουν εισιτήριο για να ακούσουν την εκπληκτική φωνή της… στα Τάρταρα.

Πώς τόλμησες Νατάσσα μου να μιλήσεις για τον Φύσσα; Πώς υψώνεις το μπόι σου και τον τόνο της φωνής σου κατά του φασισμού χωρίς να ρωτήσεις τους «ιεροκήρυκες» της ηθικής, της δημοκρατικής ευαισθησίας και της «αποκλειστικότητας» στον αγώνα κατά του φασισμού;

Οι «επαγγελματίες» αγωνιστές, που δεν έχουν πάει σε καμιά διαδήλωση στη ζωή τους κατά του φασισμού. Που δεν ξέρουν πιθανότατα ποιος είναι ο Παύλος Φύσσας και ποια η Χρυσή Αυγή.

Και που πιθανότατα πολλοί από αυτούς να κάνουν καθημερινά πράξεις που ταιριάζουν περισσότερο σε φασίστες παρά σε δημοκράτες.

Και τι όμορφο; Να μιλάς για το φόρεμα αλλά να ξεχνάς το μήνυμα κατά του φασισμού, την ουσία δηλαδή.

Κι όταν ο φασισμός χτυπήσει την πόρτα σου ή μπει στο σπίτι σου, εσύ θα μιλάς για το φόρεμα της Μποφίλιου.

Αραγε δεν είναι φασισμός η επιβολή της γνώμης σου;

Δεν είναι φασισμός η επίθεση σε μια γυναίκα – τραγουδίστρια που το μόνο της όπλο είναι η φωνή, η σκηνή, το κοινό που την ακολουθεί;

Μιλάνε δηλαδή αυτοί για Δημοκρατία αυτοί που ασκούν bullying κατά της Νατάσας Μποφίλιου. Και την ώρα που την εξευτελίζουν, την υβρίζουν, την ποδοπατούν… ομνύουν και στις δημοκρατικές τους ευαισθησίες.

Είναι τελικά απεχθείς οι «επαγγελματίες» δημοκράτες, ανεξάρτητα από το ποιον έχουν μπροστά τους.

Προτιμώ εκείνους τους αυθόρμητους ανθρώπους που αγωνίζονται για το δίκιο, για μια καλύτερη κοινωνία, για την ισότητα και για την εξάλειψη του φασισμού, σε όποια μορφή, και με όποιο χρώμα κι αν εμφανίζεται.

Και που μου είναι αδιάφορο τι ρούχο φορούν ή πόσο ακριβός είναι. Τα ρούχα δεν φτιάχνουν χαρακτήρες, ούτε διαμορφώνουν συνειδήσεις.

Ή είσαι άνθρωπος ή δεν είσαι, απλά τα πράγματα. Κι αν είσαι άνθρωπος πρέπει να είσαι ελεύθερος να λες τη γνώμη σου, χωρίς να φοβάσαι την οργή των ανοήτων, της αγέλης των social media

Ο μέγας Καζαντζάκης έγραψε στους «Αδερφοφάδες». «Θέλει λέει να ’ναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον».

Αν ζούσε σήμερα κι έβλεπε τον οχετό του διαδικτύου, τις ύβρεις, τη δολοφονία χαρακτήρων, είμαι σίγουρο ότι θα έλεγε με στωικότητα: «Αγάπα τον άνθρωπο, γιατί είσαι εσύ…»

Διαβάστε επίσης:

ΤΧΣ: Κλείδωσε στο 10% το αρχικό ποσοστό διάθεσης μετοχών της Εθνικής Τράπεζας

Όλαφ Σολτς: Καταγγέλλει την «εχθρική» κίνηση της UniCredit για την Commerzbank

Ο οργανισμός Inspired μπήκε και στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα – Γείτονα