Παύλο Θεέ, πάρε την ΠΑΕ (Παραζαλισμένη Αριστερή Ένωση)

Την εποχή που ο εμβληματικός ηγέτης του μπασκετικού Παναθηναϊκού, Παύλος Γιαννακόπουλος, σάρωνε τα πρωταθλήματα ενώ ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟ ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, οι οπαδοί της ομάδας φώναζαν το σύνθημα: «Παύλο Θεέ, πάρε την ΠΑΕ».

Ηθελαν να μπει ο σπουδαίος αυτός επιχειρηματίας και μπασκετάνθρωπος και στο ποδόσφαιρο για να το αναστήσει. Ο Γιαννακόπουλος δεν μπήκε ποτέ στην ΠΑΕ και ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να παραπαίει, όμως, το σύνθημα γίνεται τώρα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ… στα πολιτικά πράγματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το συνονθύλευμα ψευτοαριστερών, προοδευτικών δυνάμεων αλλά και των άτυχων εκείνων αγνών αγωνιστών της Αριστεράς που έχουν εγκλωβιστεί στο κόμμα – σφραγίδα του Στέφανου Κασσελάκη, είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Όχι γιατί διεκδικεί την εξουσία και είναι το αντίπαλον δέος του Μητσοτάκη. Όχι γιατί έχει προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης και ένα ισχυρό πρόγραμμα που μπορεί να εφαρμοστεί και να διορθώσει τα κακώς κείμενα της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος γιατί –άκουσον, άκουσον- συζητούν να είναι ο Παύλος Πολάκης πρόεδρος του κόμματος.

Το σκέφτονται σοβαρά, το οργανώνουν κάποιοι. Ορισμένοι είναι και περήφανοι στην προοπτική να πάρει ο Παυλάρας το κόμμα και να γίνει το φόβητρο του Μητσοτάκη.

Εκεί κατάντησαν σε ένα κόμμα που πριν από πέντε χρόνια κρατούσε τις τύχες της χώρας στα χέρια της.

Να συζητούν σοβαρά την προοπτική να είναι ο Παύλος Πολάκης αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αλλά από την άλλη γιατί όχι; Εδώ έγινε ο τουρίστας από την Αμερική πρόεδρος. Εδώ ψήφισαν χιλιάδες Συριζαίοι την πολιτική «Καλομοίρα» για αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν θα δικαιούται και ο Πολάκης, ο αψύς Σφακιανός, ο πολλά βαρύς βουλευτής που δεν έχει πρόβλημα να βρίζει και να απειλεί τους πάντες (ακόμη και γυναίκες);

Και γιατί να μη γίνει αρχηγός; Ολο το πακέτο το έχει. Όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τραβούν τους ψηφοφόρους. Ακραίος λαϊκισμός, μαγκιά μιας άλλης εποχής, επίκληση της… τιμιότητας, όλοι οι άλλοι είναι «διεφθαρμένοι», οι δημοσιογράφοι, οι δικαστές, οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες πρέπει να εξαφανιστούν ή στην καλύτερη περίπτωση να πάνε φυλακή.

Σε τι διαφέρει από τα «καθαρά χέρια» της Χρυσής Αυγής; Σε τι διαφέρει ο λόγος του από ακροδεξιούς σωτήρες της χώρας από τη διαφθορά;

Παύλο Θεέ, πάρε λοιπόν το κόμμα να το σώσεις και να σώσεις και τη χώρα.

Θα το ζήσουμε κι αυτό πιθανότατα, εκτός κι αν είναι ένα ακόμη πολιτικό παιχνιδάκι που όμως διαλύει ό,τι έχει απομείνει από το χώρο της Κεντροαριστεράς.

Αλλά στ’ αλήθεια πρέπει να αναρωτηθούμε: Προάγει τη Δημοκρατία η κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ; Φοβίζει τη μονοκρατορία της ΝΔ ένα ακραίο λαϊκίστικο κόμμα με αναφορές στην Σοβιετία;

Αλλάζει το πολιτικό σκηνικό ένας ΣΥΡΙΖΑ σε απόλυτο χάος; Με τον Κασσελάκη αρχηγό και τον Πολάκη, τον Φαραντούρη, τον… Αρβανίτη, τον Καραμέρο ή τη Δούρου επίδοξους προέδρους;

Ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε πέθανε, ο Παύλος Πολάκης σε αγαστή σύμπνοια με τον Κασσελάκη είναι οι νεκροθάφτες του.

Όμως, η Δημοκρατία απεχθάνεται τα κενά. Κάτι καινούργιο πρέπει να γεννηθεί, αλλά πράγματι καινούργιο.

Που δεν θα χωρά ανεπάγγελτους, αμόρφωτους τουρίστες, διάττοντες αστέρες της πολιτικής, φαιοκόκκινους φασίστες, ψευτόμαγκες λαϊκιστές.