Μύλος στη Βουλή για τον διορισμό του βιαστή αστυνομικού.

Γαβγίζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και κατηγορεί την κυβέρνηση και τον Κωνσταντίνο Τασούλα για συγκάλυψη.

Πώς το διόρισαν; Ποιος τον διάλεξε; Γιατί τον διάλεξε; Γιατί τον κράτησαν;

Και πριν τελειώσει ο σκυλοκαβγάς των δυο, μπαίνει στη μέση ο Θάνος Πλεύρης, που έριξε μια δαγκωματιά αληθινή.

Ισχυρίζεται λοιπόν ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ότι ο αξιωματικός που έκανε το «ρουσφέτι» και διάλεξε τον βιαστή διορίστηκε φρούραρχος της Βουλής με απόφαση της τότε Προέδρου του κοινοβουλίου, την εν λόγω Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Λένε για τα μικρόσωμα σκυλιά ότι καταλαμβάνουν δυσανάλογο χώρο. Ένα τσιουάουα χρειάζεται διπλό κρεβάτι και σπρώχνει όσους τολμήσουν να ξαπλώσουν κοντά τους. Κάπως έτσι και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με 3,17% πιάνει πάρα πολύ χώρο, στη Βουλή και στην επικαιρότητα.

Είναι διαρκώς στο επίκεντρο τόσο για τις απόψεις όσο και για το ύφος της. Συχνά κατηγορείται για τον έντονο τρόπο με τον οποίο επιλέγει να υπερασπιστεί τις θέσεις της, με χαρακτηριστικά παραδείγματα ότι πετάγεται συνέχεια και διακόπτει στο δικαστήριο.

Η τελευταία αντιπαράθεση σχετικά με τον αστυνομικό της Βουλής που βίαζε τα πέντε παιδιά του, συζητήθηκε κυρίως για το περιεχόμενο της επίθεσης. Κατηγόρησε τον πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα, για συγκάλυψη των εγκλημάτων του αστυνομικού που υπηρετούσε στη Βουλή από το 2019. Ο Τασούλας, απαντώντας, τόνισε ότι θεωρεί αδιανόητο να γνώριζε η τότε διοίκηση της Βουλής τις φρικιαστικές πράξεις του αστυνομικού, ο οποίος εκδιώχθηκε αμέσως μετά τη σύλληψή του.

Η έλλειψη αποδείξεων περιπλέκει την αξιοπιστία των ισχυρισμών της. Σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση, οι κατηγορίες οφείλουν να βασίζονται σε χειροπιαστά στοιχεία, καθώς πρόκειται για ένα θέμα που αφορά την προστασία των παιδιών. Κάποιες φορές η σιωπή είναι καλύτερη. Αν έπρεπε σώνει και καλά να πάρει θέση, μπορούσε να έχει στόχο όσους αληθινά ευθύνονται, όπως για παράδειγμα τους αξιολογητές και τους ψυχολόγους της αστυνομίας. Πώς μπορεί να συγκαλύπτει κάποιος που απλά καλημερίζει έναν ένστολο στο προαύλιο της Βουλής; 

Η Κωνσταντοπούλου γενικά και διαχρονικά έχει δεχτεί η ίδια σκληρή, σεξιστική κριτική, για την πολιτική της δράση και για την προσωπική της ζωή. Σχόλια για τα ρούχα της, τον σύζυγό της και τη συμπεριφορά της δεν είναι σπάνια στη δημόσια σφαίρα, φτάνοντας πολλές φορές σε επίπεδα προσβολής. Το αποκορύφωμα ήταν η «σύσταση» γνωστού υπουργού να μείνει έγκυος, κάτι καταδεικνύει μια βαθιά πατριαρχική αντίληψη στο χώρο όπου κινείται. Όσα έχει υποστεί όμως  δεν δικαιολογούν τη συμπεριφορά της. Σαν γάβγισμα μικρόσωμου σκύλου ακούγονται τα λόγια της.

Στο ερώτημα αν είναι δικαιολογημένη η επιθετική στάση της απέναντι στον πρόεδρο της Βουλής για ένα τόσο σοβαρό, η απάντηση είναι σαφής: Όχι.

Η σοβαρότητα της κατηγορίας απαιτεί τεκμηρίωση και υπευθυνότητα, ανεξάρτητα από την πίεση που μπορεί να έχει δεχτεί η Κωνσταντοπούλου στο παρελθόν. Στο τέλος της ημέρας κατάλαβε πόσο άδικο είναι να ρίχνει ευθύνες για την επιλογή του βιαστή επειδή, σύμφωνα με τον Θάνο Πλεύρη, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, είναι εκείνη, η ίδια που επέλεξε τον παιδοβιαστή. Αν δηλαδή χρησιμοποιήσουμε το δικό της σκεπτικό, την δική της λογική_ ή το άλμα λογικής.