Ο Τσίπρας ως «Νέρωνας» και η δημοκρατία του χαβαλέ

Είναι ο Τσίπρας πίσω από τον Κασσελάκη; Τον «φύτεψε» στον ΣΥΡΙΖΑ ο πρώην πρόεδρος του κόμματος;

Θέλει ο Αλέξης να καθαρίσει το κόμμα από τα «βαρίδια» του 3% κι έβαλε μπροστά το… golden boy από τις ΗΠΑ ώστε να εμφανιστεί σε λίγο καιρό ο ίδιος εγγυητής και ιδρυτής μιας νέας κεντροαριστερής παράταξης;

Είναι ερωτήματα που κάνουν όλοι τον τελευταίο μήνα, από τη στιγμή που ο «τυφώνας Κασσελάκης» σάρωσε τον ΣΥΡΙΖΑ, πήρε «αέρα» τις εκλογές και τώρα τρέχουν όλοι και δεν φτάνουν.

Το ρόλο του Αλέξη Τσίπρα θα τον δούμε τα επόμενα χρόνια. Αν δηλαδή θα ηγηθεί μιας νέας προσπάθειας που θα διεκδικήσει την εξουσία σε 4 χρόνια.

Θα δούμε αν ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε όντως να «αποστρατευτεί» και να ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων. Ή και με κάποιο θεσμικό ρόλο στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Σύντομα θα καταλάβουμε αν τελικά αυτός κινεί ακόμη τα νήματα στον ΣΥΡΙΖΑ και απλά ο Κασσελάκης είναι η life style εκδοχή ενός κόμματος που πάντα νόμιζε ότι είναι αριστερό αλλά ποτέ δεν ήταν.

Αλλά ό,τι κι αν συμβαίνει, είτε δρα ο Τσίπρας στο παρασκήνιο της πολιτικής είτε όχι, έχει βαρύτατες ευθύνες για την κατάντια ενός κόμματος που και αξιόλογα στελέχη διαθέτει, και κυβέρνησε τη χώρα σε κρίσιμες στιγμές, αλλά και πρέπει να παραμείνει ισχυρό προκειμένου να υπάρχει και στιβαρή αξιωματική αντιπολίτευση.

Και οι ευθύνες του κ. Τσίπρα είναι πολλές διότι είναι αυτός που διαμόρφωσε τις συνθήκες διάλυσης του κόμματός του ή στην καλύτερη περίπτωση της μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα συνονθύλευμα ανθρώπων εντελώς διαφορετικής πολιτικής κουλτούρας, ιδεολογιών, συμπεριφορών και πράξεων.

Λένε αρκετοί ότι ο κ. Τσίπρας είναι πολύ αριστερός για την Ελλάδα. Λένε ακόμη –αλλά προφανώς δεν το έχει καταλάβει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού – ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες της Μεταπολίτευσης, ισάξιος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου.

Λένε τέλος ότι είναι μεγάλη απώλεια για την πολιτική και τον τόπο η παραίτησή του και ο οικειοθελής αναχωρητισμός του.

Τολμούν κάποιοι να φωνάξουν μάλιστα «Αλέξη γύρνα πίσω».

Η ιστορία κρίνει τους ανθρώπους, είτε είναι μεγάλοι ηγέτες είτε ηγετίσκοι που εκμεταλλεύτηκαν τις συγκυρίες κι από τελευταίοι ήρθαν πρώτοι.

Αλλά πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω όλους εκείνους που αποθεώνουν τον κ. Τσίπρα. Γιατί άραγε; Τι πρόσφερε στην πατρίδα;

Την απόλυτη καταστροφή του 2015 όπου η χώρα εξευτελίστηκε διεθνώς;

Την… αριστερή στροφή του στην ψεκασμένη ακροδεξιά του Καμμένου;

Την τετραετία της «χύμα» διακυβέρνησης με το χειρότερο μνημόνιο που είχε εφαρμοστεί ποτέ;

Τι να πρωτοθυμηθούμε άραγε; Την εξωτερική πολιτική του κ. Κοτζιά; Τον ακραίο αριστερό «χρυσαυγίτικο» λόγο κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ; Τη στοχοποίηση και απηνή διωγμό κάθε πολιτικού αντιπάλου; Την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης; Την προσπάθεια ελέγχου των Μέσων Ενημέρωσης; Τον «κουφοντινισμό» εντός του κόμματος;

Κι αφού όλα αυτά τα «αριστερά» του κ. Τσίπρα καταδικάστηκαν στις εκλογές του 2019 μήπως να θυμηθούμε οποιαδήποτε προσπάθεια αυτοκριτικής και αλλαγής των κακών κειμένων στον ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια;

Όλα αυτά φέρουν τη σφραγίδα και την ευθύνη του κ. Τσίπρα ο οποίος θα έπρεπε να έχει ο ίδιος – αν ήταν μεγάλος ηγέτης – τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας προοδευτικής – κεντροαριστερής παράταξης που θα ήταν εντελώς διαφορετική από εκείνη που ήταν «γέννημα» της κρίσης, των πλατειών και των αγανακτισμένων.

Ο κ. Τσίπρας δεν αντιλήφθηκε τις αλλαγές στην κοινωνία και συνέχισε να πολιτεύεται χωρίς να έχει οιαδήποτε σχέση με τις κοινωνικές απαιτήσεις και τα σημεία των καιρών.

Και τώρα, αφήνοντας το κόμμα στο έλεος του κάθε Κασσελάκη μοιάζει με τον Νέρωνα που απλά θαυμάζει τη Ρώμη που καίγεται και ο ίδιος ονειρεύεται το ρόλο του μελλοντικού πυροσβέστη.

Το πιο επικίνδυνο απ’ όλα, ωστόσο, δημιούργημα κι αυτό του κ. Τσίπρα, είναι αυτό που χαρακτηρίζουμε συχνά ως «μεταπολιτική» ή «μεταδημοκρατία».

Είναι αυτό που υπηρετεί πιστά ο κ. Κασσελάκης, δηλαδή την πολιτική του TikTok και του Instagram, την πολιτική του φτυαριού και της γαλότσας. Όχι όμως από την ανάγκη για βοήθεια και στήριξη των πασχόντων, αλλά για λίγα ενσταντανέ καλά σκηνοθετημένα για να δείχνουν ότι ο νέος πρόεδρος «είναι ένας από εμάς».

Αλήθεια, τα κλιματιστικά στο Ειδικό Σχολείο τα τοποθέτησε ο κ. Κασσελάκης όπως είχε υποσχεθεί;

Νέους χώρους για εκπαιδευτικούς και παιδιά βρήκε ο Stefanos ή προσπαθεί να σώσει τη Θεσσαλία από τις πλημμύρες;

Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, έχει βαρύτατες ευθύνες για τη δημοκρατία του χαβαλέ και την λαϊκίστικη προσέγγιση της πραγματικότητας από ένα κόμμα που ήταν και παραμένει εκτός πραγματικότητας.

Συμπέρασμα; Μην πυροβολείτε μόνο τον σόουμαν Στέφανο. Υπάρχει και ο υποβολέας Αλέξης.

Διαβάστε επίσης:

Στην Κύπρο ο Στ. Κασσελάκης: Συνάντηση με Χριστοδουλίδη και πολιτικούς αρχηγούς – Κατέθεσε στεφάνι, έψαλε τον εθνικό ύμνο

Ο Τσίπρας ως «Νέρωνας» και η δημοκρατία του χαβαλέ

Επιχείρηση: «Τελειώστε τον Κασσελάκη» – Τι κρύβει η κατά μέτωπο επίθεση από το Μαξίμου

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023: Όλες οι εξελίξεις

Οδηγός Εκλογών – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε