Όταν γράψω για θέματα του επαγγελματικού μου χώρου, όπως είναι το χρηματιστήριο, προβληματίζομαι πολλές φορές για το αν οι τοποθετήσεις μου ως σκεπτόμενο θα έχουν κανένα νόημα πέρα από το τιμητικό ενδιαφέρον κάποιων αναγνωστών. Ειδικά την τελευταία δεκαετία, όπου ακόμα και εμείς οι επαγγελματίες προσπαθούμε να πεισθούμε ότι ο θεσμός που ονομάζεται χρηματιστήριο, οδεύει σταθερά προς την ανυπαρξία. Για να είμαι ακριβέστερος «συντηρείται» υπαρξιακά προς κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών ελάχιστων επιχειρήσεων και τραπεζών.

Η δημοσίευση απόψεων, που σε τελική ανάλυση ίσως μόνον οι ειδικοί και οι λίγοι πλέον ενδιαφερόμενοι διαβάζουν, μπορεί να μην επιφέρουν κανενός είδους ουσιαστική αλλαγή. Σε κάθε περίπτωση όμως, εύλογα μπορεί να διερωτηθούμε, ακόμα και εμείς οι «ειδικοί», τι χρειάζονται οι αναλύσεις για λίγες δεκάδες εταιριών, όταν σημαντικός αριθμός από αυτές έχουν ελάχιστη διασπορά και οι “insiders” γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τους αναλυτές τις εταιρίες τους. Ακόμα δε καλύτερα τον χρόνο που θα επιλέξουν να «τρέξουν» ανενόχλητοι την μετοχή τους στην βάση σχεδιασμένου και όχι μόνον market making.

Η απορία παραμένει, καθώς κάθε απόπειρα ανάλυσης στοχεύει σε «ώτα μη οκουόντων». Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά δεν θα είχαν διαγραφεί από το ΧΑΑ 300 εταιρίες από το 2000. Σίγουρα δε, δεν θα συζητούσαμε σήμερα για περί τους 30-35.000 ενεργούς λογαριασμούς ιδιωτών με πολύ μικρά χαρτοφυλάκια. Απλούστατα, οι δημιουργοί των αγορών είναι ανύπαρκτοι. Όπως ανύπαρκτο είναι το ενδιαφέρον για την ενασχόληση με το «άθλημα» της εγχώριας επένδυσης ως βάση «άθλου» λειτουργίας του χρηματιστηρίου. Άλλωστε είναι ηλίου φαεινότερο πως χρηματιστήριο χωρίς «πελάτες» δεν υπάρχει.

Την τελευταία δεκαετία της αδράνειας κάθε είδους δικαιολογία φάνταζε λογική. Η κρίση, η πανδημία και τέλος ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος κύριος Λαζαρίδης. Όλες βολικές δικαιολογίες που έρχεται να διαχειριστεί ο κύριος Γιάννος Κοντόπουλος, ως ο νέος Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΧΑΕ. Ένας επαγγελματίες του χώρου που κατά πολλούς «ξέρει την δουλειά», καθώς «δεν είναι χθεσινός». Ένας επαγγελματίας του χώρου που σύμφωνα με δημοσιεύματα θα μεταφέρει στην «Λεωφόρο Αθηνών» την φιλοσοφία του City.

Αναμένοντας τα πρώτα δείγματα γραφής, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να εισηγηθεί την μεταφορά του Χρηματιστηρίου από την εξορία της Λεωφόρου Αθηνών, στην φυσική τοποθεσία όλων των χρηματιστηρίων που είναι το οικονομικό κέντρων κάθε πόλης. Αυτό θα ήταν ένα πραγματικά ισχυρό – όσο και ουτοπικό στην παρούσα συγκυρία – δείγμα γραφής και «νοοτροπίας City». Αρκεί απλά να κάνει την αναφορά πως καλό θα ήταν να μην είχε μεταφερθεί το χρηματιστήριο και το στίγμα του νέου Διευθύνοντος θα γίνει πραγματικότητα. Άλλωστε, υπήρχαν και υπάρχουν τόσο κτήρια που θα μπορούσαν να στεγάσουν μία εταιρία της οποίας ο αριθμός των πελατών (εισηγμένων και μελών) φθίνει με εντυπωσιακούς ρυθμούς.

Εκτιμώ πως ο κύριος Κοντόπουλος ως γνώστης των αγορών θα έχει επίγνωση πως επί της ουσίας αναλαμβάνει μία εταιρία που βρίσκεται εκτός πλαισίου των αγορών. Διεθνών και μη. Αυτό και μόνον ως αρχική προσέγγιση είναι δυνατόν να οριοθετήσει νέα δεδομένα και στρατηγική δράσης. Εξωστρέφεια και απεγκλωβισμό από τα στρατηγικά θέλω των τραπεζών που αρκούνται μόνον στην έκδοση ομολογιακών δανείων, χωρίς καμία προσπάθεια καθοδήγησης υγιών εταιριών προς τον υγιέστερο και οικονομικά δημοκρατικότερο τρόπο ανάπτυξης όπως είναι η άντληση κεφαλαίων από το χρηματιστήριο.

Επί της ουσίας το χρηματιστήριο είναι μία αγορά χωρίς «πελάτες». Οι εισηγμένοι μειώνονται και οι υφιστάμενοι επενδυτές κατά μέσο όρο είναι άνω των 60. Χωρίς βέβαια καμία προοπτική να εκπαιδευτούν νέοι. Εκτός αν αναδειχθεί μία ελληνοκεντρική στόχευση που θα παρακάμπτει τις παθογένειες και θα δώσει χρόνο για την επιτυχία νέων σχεδίων όπως συγχώνευσης ή συνεργασίας με άλλα διεθνή χρηματιστήρια.

Αναμένοντας τις εξαγγελίες του κυρίου Κοντόπουλου καθώς και πιθανώς μία αναδιάταξη του ΔΣ της ΕΧΑΕ, διαβάζω πως θα κινητοποιήσει τους εθνικούς πρωταθλητές της οικονομίας όπως είναι η ποντοπόρος ναυτιλία. Μία στόχευση που επί της ουσίας σήμερα επιχειρείται με την έκδοση ομολογιακών δανείων. Η εισαγωγή ναυτιλιακών εταιριών όμως, εξαιτίας του μεγέθους των εκδόσεων αλλά και τις μορφής των εταιριών αυτών δύσκολα θα κινήσει το ενδιαφέρον εγχώριων επενδυτών. Σίγουρα δε δεν θα συμβάλλει στην ενδυνάμωση της παρουσίας των εγχώριων επενδυτών που είναι το ζητούμενο. Η δε προώθηση μέσω του χρηματιστηρίου της «ενεργειακής μετάβασης», ενώ είναι προς την σωστή κατεύθυνση, δεν θα πρέπει να στοχεύει προς τους μεγάλους παραγωγούς. Σε κάθε περίπτωση, ενέργειες αυτής την μορφής το μόνο που κάνουν είναι να κερδίζουν χρόνο στην περίπτωση που υφίσταται ένας ευρύτερος σχεδιασμός που επί του παρόντος απέχει ακόμα και από την ατζέντα της κυβέρνησης.

Τον θεσμό άλλωστε, δεν τον αναδεικνύουν τα άτομα της διοίκησης, αλλά ο τρόπος λειτουργίας ως κατάσταση της αγοράς. Αυτό αφορά όλους τους εμπλεκόμενους, εκτός αν πιστεύουμε πως μία παραίτηση και ένας νέος Διευθύνων Σύμβουλος αναμένεται αν φέρει την άνοιξη στο χρηματιστήριο. Δυστυχώς το πρόβλημα – όπως έχω γράψει σε προγενέστερο άρθρο μου- έγκειται στο γεγονός ότι η φιλοσοφία των μελών του ΔΣ της ΕΧΑΕ τα τελευταία χρόνια δεν φαίνεται να εναρμονίζεται με την αναγκαία μετάλλαξη φιλοσοφίας λειτουργίας του χρηματιστηρίου ως ουσιαστικού μοχλού ανάπτυξης.

Αυτό που χρειάζεται το χρηματιστήριο των 30-35.000 κωδικών ως δομή λειτουργίας και φιλοσοφίας είναι ένα εκσυγχρονιστικό shock. Ελπίζω ο νέος Διευθύνων Σύμβουλος να έχει πρόθεση να «σπάσει» αυγά, επί το λαϊκότερο. Άλλωστε, δεν απαιτείται πολύπλοκη ανάλυση – ούτε βέβαια μελέτες ξέων οίκων- για το τι αλλαγές απαιτούνται για να αποκτήσουμε πάλι χρηματιστήριο.

Οι κινήσεις που απαιτούνται δεν είναι μόνον γνωστές σε όσους διαθέτουν γνώση και κυρίως άποψη εδώ και χρόνια, αλλά έχουν αναδειχθεί κατά καιρούς σε φόρα και συμβουλευτικές επιτροπές, χωρίς όμως να δοθεί η δέουσα προσοχή για λόγους που παραμένουν άγνωστοι. Ας μην ξεχνάμε πως κατά δήλωση του αρμόδιου υφυπουργού το Νέο Επικουρικό θα επενδύει σε αυτό που ρομαντικά εμείς οι επαγγελματίες εξακολουθούμε να αποκαλούμε χρηματιστήριο.

Διαβάστε επίσης:

H Ουκρανία απαιτεί την επιστροφή της νομισματικής χρηματοδότησης

Ψυχραιμία στις αγορές μετά το διάγγελμα Πούτιν

Bitcoin: Στα τέλη του 2024 το επόμενο ράλι, προβλέπει κορυφαίος παράγοντας της αγοράς crypto