Μία εικόνα είναι να επιδεικνύει τις σωματικές του δεξιότητες, περνώντας κάτω από σιδερένια κάγκελα σε επίσκεψη στο σχολείο. Άντε να ήταν προς τιμήν παιδικών αναμνήσεων.

Η άλλη ήταν του τρόπου με τον οποίο απέλυσε, τάχιστα θα έλεγα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από τις θέσεις τους. Άντε να πούμε ότι η ανάγκη του νέου αρχηγού να επιδείξει πυγμή.

Μία τρίτη ήταν η, με την καθοδήγηση του, τοποθέτηση της νέας εκπροσώπου Τύπου, Ζωής Αυγέρη, ουσιαστικά να καλέσει τους διαφωνούντες να παραιτηθούν. Πιο δύσκολο να δικαιολογηθεί, αλλά άντε να πούμε ότι όφειλε να «απαντήσει» τις φωνές διαμαρτυρίας (αρχηγός είναι, τι να κάνουμε) και το πιο εύκολο ήταν να τα βάλει με στελέχη που δεν είχαν εκλεγεί!

Η υποψία ότι είναι υπερφίαλος δεν αποφεύγεται πάντως.

Τέταρτη εικόνα, η εσωτερική «αυλή Παππά-Πολάκη. Ο υπουργός που καταδικάστηκε για παράβαση καθήκον και ο …αψύς Κρητικός που τρέφει ελάχιστη εκτίμηση για οτιδήποτε αποκλίνει από την δική του προσωπική ερμηνεία για την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και το – κατά αυτόν—ιδεολογικό του στίγμα.

Άντε να πούμε ότι δεν είχε επιλογές. Ακραία δικαιολογία. Στο κάτω-κάτω ισχύει πάντα η παλιά λαϊκή θυμοσοφία «πες μου με ποιους κάνεις παρέα να σου πως ποιος είσαι».
Εικόνα πέμπτη, η συμπεριφορά του απέναντι στη Δόμνα Μηχαηλίδου: από το φωτομοντάζ μέχρι το «ας πρόσεχε». Πολλές ερμηνείες θα μπορούσαν να δοθούν για την συμπεριφορά του.

Απλά, θα πως πως είναι αγενής.

Η υφυπουργός κινήθηκε με προσωπική αβρότητα και θεσμικό σεβασμό, Βγήκε ως όφειλε—με βάση κώδικα ηθικής που προφανώς ο Κασσελάκης αγνοεί ή αν δεν αγνοεί πάντως δεν υιοθετεί—να τον υποδεχτεί. Με αλαζονεία ο Κασσελάκης θεώρησε πως επιδίωκε να μοιραστεί την δημοσιότητα του. Δεν του περνά από το μυαλό το αντίθετο: πως οι περισσότεροι δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτα μαζί του.

Μάλλον έχει πολλά να μάθει. Αλλά με Παππά και Πολάκη δίπλα του, η εκπαίδευση θα είναι μονομερής και θα κλείνει προς τις μαύρες πολιτικές τέχνες. Ο ίδιοα, πάντως έδειξε την κλήση του.

Θεωρώ ότι επικοινωνιακά ο Κασσελάκης άρχισε να χάνει. Δεν μιλώ, ββέβαια, από πλευράς ουσίας διότι αυτή δεν υπήρχε από την αρχή έτσι κι αλλιώς.

Μία-μία, ξεχωριστά, οι εικόνες που δώσαμε θα μπορούσαν, ίσως, κάπως να δικαιολογηθούν. Κάπως. Όλες μαζί, όμως, συνθέτουν την εικόνα ενός ανθρώπου που έχει πέσει στα βαθιά νερά, έχει αρχίσει να καλύπτει την άγνοια του με επιθετικότητα και, έτσι, βγάζει τον πραγματικό του εαυτό. Το θράσος, την αμετροέπεια, την αυθάδεια. Κρυφά βίαιος. Φανερά αλαζονικός.

Προφανώς, θα περάσει λίγος καιρός για να μάθουμε ποιος είναι πίσω από τον κ. Κασσελάκη και ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις αυτού του άκρως εκπαιδευτικού για την κοινωνία εγχειρήματος.

Ένα πράγμα, όμως, είναι φανερό. Ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ήδη διαπράττει ύβριν.

Διαβάστε επίσης:

Η μάχη στον ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρεται από τους οπαδούς στους συντρόφους