Διακοπές πρώιμες, στο τέλος Ιουνίου, καλεσμένος του φίλου μου με καταμαράν στο Ιόνιο.

Το σκηνικό είναι ιδανικό, η παρέα, το πολυτελές σκάφος, το ευγενικό πλήρωμα, ο ιδανικός καιρός.

Η στενή επαφή με την φύση γεννά σκέψεις , πολλές σκέψεις, σκέψεις που θέλουν να βγουν από τους νευρώνες και να κτυπηθούν στο πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή που ίσως δεν θα έπρεπε να έχει μπει καθόλου μέσα στο σακ βουαγιάζ.

Η φύση είναι η πιο διεγερτική ουσία για να ανάψει μια φωτιά που ξεκινά να σιγοκαίει μέσα στην ύπαρξη σου, για το ποιος είσαι, που πας, σκέψεις βαθυστόχαστες και φιλοσοφικές.

Εκτός όμως από τις υπαρξιακές αναζητήσεις που ίσως δεν ενδιαφέρουν πολλούς , υπάρχουν και οι εντυπώσεις που δημιουργούνται στο μυαλό ενός περιηγητή στην τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου στο όμορφο Ιόνιο.

Τα βασικά είναι τα χιλιοειπωμένα , πως βρισκόμαστε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου και άλλα παρόμοια κλισέ. Καμιά όμως φράση κλισέ δεν μπορεί να σταθεί στο βάθος του χρόνου εάν δεν είναι αλήθεια.

Και στη δική μας περίπτωση το κλισέ πως είμαστε η ομορφότερη χώρα του κόσμου έχει ουσιαστική βαρύτητα.

Πέρα όμως από τις όμορφες φράσεις μερικές σκέψεις θα ακολουθήσουν στην επιστροφή στην Αθήνα.

Ο χερσαίος τουρισμός δυστυχώς δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Ελάχιστη είναι η κίνηση των τουριστών όπου δεν υπάρχουν τουριστικά σκάφη, και θαλαμηγοί.

Αναφορικά όμως με τον θαλάσσιο τουρισμό , τα ιστιοπλοϊκά και τις θαλαμηγούς η υπόθεση είναι τελείως διαφορετική.

Η κίνηση και η κυκλοφορία των σκαφών είναι αντίστοιχη με Αύγουστο πριν από μερικά χρόνια.

Όπου και να αγκυροβολήσαμε ή να περάσαμε δεν συναντήσαμε λιγότερα από 5-6 σκάφη και σε μερικές περιπτώσεις 10 και 15.

Σε κάθε απόμακρη παραλία υπήρχαν παντού αρκετά σκάφη.

Και ήταν ακόμα τέλος Ιουνίου.

Δεν τολμάει κάνεις να φανταστεί τι θα γίνεται στις παραλίες και τα γραφικά μας λιμανάκια τον φετινό Ιούλιο και Αύγουστο.

Αυτά που κυριαρχούν είναι τα καταμαράν, και πάνω σε ένα παρόμοιο σκάφος βρισκόμασταν και εμείς.

Έχουν κατακτήσει τις ελληνικές θάλασσες γιατί προσφέρουν ευχέρειες ξενοδοχείου με κάποιες βασικές δυνατότητες ιστιοπλοΐας.

Για τους αληθινούς λάτρεις της θάλασσας και της ιστιοπλοΐας δεν αποτελούν υποκατάστατο, εντούτοις προσφέρουν διακοπές που συνδυάζουν ανέσεις και στενή επαφή με την θάλασσα.

Βλέποντας όμως τους αριθμούς των σκαφών να αυξάνονται επικίνδυνα, οι σκέψεις για μια μελλοντική ρύθμιση του θαλάσσιου τουρισμού αρχίζουν και σχηματίζονται.

Ο αριθμός των σκαφών για εμπορική εκμετάλλευση έχει ενισχυθεί εξαιτίας των προγραμμάτων ΕΣΠΑ.

Ποια είναι άραγε η αναπτυξιακή συνεισφορά στην ελληνική οικονομία η χρηματοδότηση με ΕΣΠΑ επαγγελματικών σκαφών αναψυχής?

Ειδικά όταν αυτά δεν κατασκευάζονται στην Ελλάδα.

Άραγε πόσα σκάφη μπορούν να χωρέσουν σε κάθε θαλάσσια περιοχή?

Πότε θα φτάσουμε στο σημείο του κορεσμού που θα αρχίσει να υποβαθμίζεται συνολικά το τουριστικό μας προϊόν?

Με τον ρυθμό αύξησης των σκαφών είναι ασφαλής η πρόβλεψη πως δεν θα αργήσει να έρθει η χρονική στιγμή που θα δίνονται αριθμημένες άδειες διελεύσεως αλλά κυρίως προσέγγισης και αγκυροβολίας σε συγκεκριμένες πολυσύχναστες παραλίες.

Μια από αυτές σίγουρα θα είναι και το βουτούμι στους Αντίπαξους.

Ένα άλλο θέμα που θα πρέπει να διευθετηθεί είναι η παροχέτευση των λυμάτων από τα σκάφη στη θάλασσα.

Πολλά προβλήματα ανακύπτουν από την κατά βούληση εκκένωση των αποβλήτων χωρίς κανένα έλεγχο.

Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι η πρωτοπόρος στην δημιουργία τεχνολογίας που θα ελέγχει , καθορίζει και επιβλέπει τον τρόπο τον χρόνο και τον τόπο παροχέτευσης των λυμάτων στη θάλασσα.

Οι τεχνολογίες positioning με την βοήθεια δορυφόρων και internet of things devices μπορούν πλέον να δίνουν πρακτικές λύσεις σε παρόμοια θέματα.

Έχουν προβλεφθεί πολύ αυστηρές ποινές και πλαίσια διαχείρισης των λυμάτων για τα εμπορικά πλοία που ταξιδεύουν στους ωκεανούς ενώ για τα μικρά σκάφη που είναι δίπλα στις παραλίες μας δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη.

Είναι μια ευκαιρία να είμαστε πρωτοπόροι και στην τεχνολογία αλλά και στις δράσεις για την υλοποίησή της.

Μια ακόμα σκέψη που θα ακολουθήσει στην Αθήνα είναι η παρουσία των mega yachts, σκάφη μεγαλύτερα από 60-70 μέτρα που όσο όμορφα και εντυπωσιακά και να είναι δεν παύουν να προβληματίζουν με το μέγεθος τους.

Τα σκάφη αυτά είναι περιζήτητα για τους εύπορους επιβάτες τους που όταν επισκέπτονται τα παραλιακά εστιατόρια και μαγαζιά κάνουν σημαντικούς τζίρους.

Εντούτοις τα σημεία που θα μπορούν να αγκυροβολήσουν αυτά τα μεγαθήρια πρέπει να αρχίζουν να χωροθετούνται.

Αναλόγως του μεγέθους του κάθε σκάφους θα επιτρέπεται να μπορεί να προσεγγίσει και τα ανάλογα μέρη.

Κάποιες μικρές και γραφικές παραλίες που θα αποφασιστούν από κοινού με τους διάφορους φορείς θα πρέπει να αποκλείουν τα μεγαθήριά από το να τις προσεγγίσουν και πόσο μάλλον να αγκυροβολούν και να τις καθιστούν δυσπρόσιτες σε οποιονδήποτε άλλον.

Εάν επιθυμούν να κολυμπήσουν σε αυτές τις παραλίες οι επιβάτες των mega yachts θα πρέπει να φτάνουν μέσω των tenders, ενώ τα σκάφη τους θα είναι αγκυροβολημένα εκεί που θα επιτρέπεται.

Μια νέα πρακτική που έχει αρχίσει να γίνεται μόδα είναι η κατάληψη της παραλίας με ξαπλώστρες και ομπρέλες από αυτά τα σκάφη.

Επειδή τίποτα δεν συγκρίνεται με το ξάπλωμα στην παραλία όσο ωραίο και να είναι το σκάφος, πόσο μάλλον που τα δικά τους μοιάζουν με πολυκατοικίες πάνω στην θάλασσα, στέλνουν το πλήρωμα και στήνουν σετάκια με ομπρέλες και ξαπλώστρες στα πιο ωραία σημεία της παραλίας από νωρίς το πρωί για να έχει να κάτσει ο εκλεκτός επιβάτης.

Εντυπωσιακός είναι επίσης είναι και ο αριθμός των ανατολικοευρωπαίων που νοικιάζουν σκάφη για να επισκέπτονται την χώρα μας.

Είναι μια πρωτόγνωρη και διαφορετική εικόνα για εμάς που είχαμε συνηθίσει κυρίως Ιταλούς και Σκανδιναβούς να κυκλοφορούν με ιστιοπλοϊκά στις θάλασσες μας.

Κάτι άλλο που δεν μου άρεσε είναι ο κατακλυσμός από βάρκες προς ενοικίαση στα γραφικά λιμανάκια.

Είναι σίγουρα εξυπηρετικό για τους τουρίστες να μπορούν να πάρουν μια βαρκούλα και να κολυμπήσουν λίγο απόμερα, από την άλλη πλευρά τα λιμανάκια μοιάζουν με γκαράζ για πλαστικές βάρκες που στην πλειοψηφία τους είναι άσχημες.

Η ανάπτυξη έχει πάντα δύο όψεις που αντιμάχονται, και χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί με αναπτυγμένη οικολογική ευαισθησία για να επιτυγχάνεται η ισορροπία.

Η προστασία του πλούτου μας που λέγεται νησιώτικη Ελλάδα είναι κάτι που πρέπει να αρχίζει να αλλάζει επίπεδο και εκτός από τις ρυθμίσεις της εκτός σχεδίου δόμησης και των βιολογικών καθαρισμών επιβάλλεται να αρχίσει να δημιουργείται το πλαίσιο που θα διέπει όλο το μαγικό οικοσύστημα που ονομάζεται θαλάσσιος τουρισμός, αγκυροβόλια, ναυτικά καταφύγια, τουριστικοί λιμένες αλλά και απλές παραλίες κολύμβησης.

Εάν όμως πρέπει κάτι να συγκρατήσετε από αυτό το άρθρο είναι να βάλετε στη δική σας bucket list μια επίσκεψη στο βουτούμι στους Αντίπαξους και ιδανικά εκτός Αυγούστου.

Έτσι ώστε να νιώσετε τις δικές σας υπαρξιακές αναζητήσεις αλλά και να βυθισθείτε στο μεγαλείο της ελληνικής φύσης.

Το καλοκαίρι τώρα αρχίζει και μάλλον δεν κάνουν λάθος όσοι υποστηρίζουν πως η ζωή μετριέται με τα καλοκαίρια μας.

Καλά να περάσετε.