Θλίψη να βγαίνει από τα ρούχα της επειδή το μεγαλύτερο ίσως χρηματιστηριακό –και όχι μόνο- σκάνδαλο να μην μπορεί να δικαστεί και να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Χθες έγινε αυτό που περιμέναμε και που είχαμε προαναγγείλει στο mononews. Το δικαστήριο αναβλήθηκε για τις 10 Ιανουαρίου και οι Κουτσολιούτσοι θα κάνουν γιορτές για άλλη μια φορά χωρίς τις σκοτούρες μιας δίκης.
Αλλωστε, εδώ και εβδομάδες έχουμε να δούμε να ολοκληρώνεται μια δικάσιμος για τη Folli Follie. Κλείνουμε έξι μήνες από τη στιγμή που άρχισε η δίκη και η πρόοδός της είναι ελάχιστη… εξαιτίας των συνεχόμενων κινητοποιήσεων και της άρνησης να δοθεί ειδική άδεια στους συνηγόρους της συγκεκριμένης δίκης.
Χθες η πρόεδρος του δικαστηρίου σήκωσε τα χέρια ψηλά.
Μα ο κ. Δ. Βερβεσός δεν είχε υπονοήσει πριν μερικούς μήνες ότι δεν ζητούσαν άδεια οι δικηγόροι; Τώρα που ζητούν γιατί δεν κάνει εξαίρεση;
Κι έτσι πάμε για τις 10 Ιανουαρίου με την ελπίδα να λήξουν οι κινητοποιήσεις των δικηγόρων.
Όμως, δεν είναι τραγικό ένα ολόκληρο δικαστήριο να καθίσταται όμηρος του ΔΣΑ;
Δεν είναι τραγικό να κινδυνεύουν με παραγραφή ορισμένες πτυχές της υπόθεσης;
Δεν είναι τραγικό να φωνάζουν οι δικαστές με απόγνωση ότι θέλουν να δικάσουν αλλά δεν μπορούν;
Δεν είναι τραγικό να είναι υποχρεωμένοι να ζητήσουν από τους συνηγόρους ουσιαστικά να… ικετέψουν τον συνδικαλιστή πρόεδρο του ΔΣΑ κ. Βερβεσό, να τους χορηγήσει ειδική άδεια;
Και δεν είναι τραγικό έμπειροι δικαστικοί να λένε με πικρία «καλή αντάμωση με την ελπίδα της άδειας», για μια τέτοια πολύκροτη υπόθεση;
Μια υπόθεση η οποία πέραν του ενδιαφέροντος που έχει ως μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, με την καθυστέρηση της εκδίκασης κηλιδώνει την εικόνα της Ελλάδας και της ελληνικής δικαιοσύνης στο εξωτερικό;
Δεν θα περιμέναμε εν έτει 2023 να ικετεύει ολόκληρο δικαστήριο τους συνδικαλιστές δικηγόρους, όχι να τερματίσουν τις κινητοποιήσεις και να θάψουν τις διεκδικήσεις τους.
Αλλά να πράξουν το αυτονόητο με υψηλό αίσθημα καθήκοντος και όντες βασικοί πυλώνες του δικαστικού σώματος.
Αν το «έλεος» της προέδρου δεν φτάνει μέχρι τα αυτιά του προέδρου του ΔΣΑ, Δημήτρη Βερβεσού. Αν δεν φτάνουν ικεσίες να πάψουν να είναι όμηροι οι δικαστές των δικηγόρων;
Αν εντέλει η Δικαιοσύνη κρέμεται στα χέρια ανθρώπων που δεν έχουν συναίσθηση της σοβαρότητας της κατάστασης, τότε έχει πρόβλημα όλη η χώρα.
O Σίγκμουντ Φρόιντ έχει πει ότι «το πρώτο προαπαιτούμενο για τον Πολιτισμό είναι η Δικαιοσύνη».
Στην περίπτωση της Folli Follie φαίνεται ότι έχει υποχωρήσει και η Δικαιοσύνη και ο Πολιτισμός.
Και δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες, αν και μετά τις 10 Ιανουαρίου δεν δοθεί άδεια στους δικηγόρους για να συνεχιστεί η δίκη της Folli Follie.
Διαβάστε επίσης:
Άρθρο παρέμβαση: Δημήτρη Βερβεσέ, για πόσα ακόμη Χριστούγεννα θα μένουν ατιμώρητοι οι Κουτσολιούτσοι;
Αρθρο παρέμβαση: Η νέα αποχή των δικηγόρων, η Folli Follie, ο Σαίξπηρ, ο Βερβεσός και 5 ερωτήματα
Αρθρο παρέμβαση: Η αδιαφορία του Δημήτρη Βερβεσού, o Alexis de Tocqueville και οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο