Μεγάλη η ευθύνη στην οποία καλείται να ανταποκριθεί η Ν.Δ.

Οι τριγμοί στα θεμέλια των κομμάτων της αντιπολίτευσης τώρα αρχίζουν. Ουδείς μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για τις εξελίξεις –και η προφητείες είναι πάντα ριψοκίνδυνες. Πέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Δημήτρη Κουτσούμπα η εικόνα για τους επικεφαλείς των άλλων κομμάτων είναι επιεικώς θολή.

Έχοντας αποτύχει σε όλους τους στόχους του, ο κ. Κασσελάκης πέταξε ένα τσιτάτο στην τηλεόραση το βράδυ των εκλογών και έφυγε για διακοπές στις Σπέτσες. Τόσο σίγουρος είναι για την θέση του στο κόμμα. Χωρίς αμφιβολία κατέχει την σφραγίδα, τα γραφεία, το κτίριο και μερικούς πραιτωριανούς αλλά Τζάκρη. Το ερώτημα που προφανώς δεν θα τον απασχολήσει είναι αν στην επιστροφή του θα βρει κόμμα, κι αν βρει ποια θα είναι η πολιτική του υπόσταση; Αλλά, τον κ. Κασσελάκη απασχολεί μόνο ο εαυτό του.

Στο ΠΑΣΟΚ ο κ. Ανδρουλάκης είναι ο μεγάλος αδικοχαμένος. Κατάφερε να αυξήσει σημαντικά το ποσοστό του κόμματος σε σύγκριση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές, αλλά έμεινε στην τρίτη θέση, Το να ηττηθείς από τον Κασσελάκη είναι μάλλον σπουδαίο…επίτευγμα. Αγνόησε τις προειδοποιήσεις φίλων και εχθρών, εγκλωβίστηκε σε μία αποκρουστική δημόσια περσόνα, βρέθηκε τι μία να κυνηγά τον Κασσελάκη, την άλλη να αυτοαναιρείται και στο τέλος να τον πλευροκοπά ο Λοβέρδος. Είναι ο αρχηγός με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να χάσει την θέση του.  Άσχετα πάντως με την προσωπική εξέλιξη του κ. Ανδρουλάκη, το ΠΑΣΟΚ παραμένει ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως είναι κεντρώο αλλά παραπαίει ανάμεσα στην κεντροαριστερά και την κεντροδεξιά.

Στη Νέα Αριστερά βρίσκονται τα πιο ικανά στελέχη του Τσιπραίου ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα πρέπει να αναρωτιόνται για την ήττα τους. Δεν κατάφεραν να αρθρώσουν διακριτό λόγο, δεν μπόρεσαν να αντικρούσουν τον Κασσελάκη ως προϊόν, δεν ήταν καν σε θέση να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης και να οικειοποιηθούν την κληρονομία του Τσίπρα. Ο δρόμος τους αρχίζει να θυμίζει αυτόν των Λαφανάζη κοκ. Και η «επιστροφή» Κωνσταντοπούλου δεν είναι παρά μία εκτροπή από την κανονικότητα.

Η άκρα δεξιά Ελληνική Λύση, Νίκη (ας αφήσουμε τους Σπαρτιάτες) ακολουθούν μία δήθεν ευρωπαϊκή πορεία, χωρίς να έχουν καμία σχέση ιδεολογική ή πρακτική σχέση. Γ ια άλλα μάχεται η ευρωπαϊκή ακροδεξιά, για άλλα η ελληνική. Συνολικά συγκεντρώνει ένα συμπαγές 15% περίπου, από την φύση της όμως, είναι θνησιγενής – τουλάχιστον με την σημερινή μορφή της.

Για τη Ν.Δ. η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Παραμένει ο κυρίαρχος του χώρου χωρίς σοβαρό αντίπαλο. Η βάση της είναι απόλυτα συμπαγής. Οι διαρροές δεν ήταν ιδεολογικές αλλά πρακτικές προειδοποιήσεις όσον αφορά την διαχειριστική της επάρκεια απέναντι στους μεγάλους κινδύνους που ελλοχεύουν. Οι πολίτες ζήτησαν «πράξη» και λιγότερα «λόγια». «αποτέλεσμα» και λιγότερες δημόσιες σχέσεις. Είναι πολιτικά ώριμοι, επαρκώς ενημερωμένοι, προφανώς αποφασισμένοι.

Το κυβερνητικό μενού είναι γραμμένο με καθαρά γράμματα: αδικαιολόγητη ακρίβεια, υγεία, ασφάλεια, δημογραφικό, γραφειοκρατία. Φοβάμαι, πάντως, ότι επειδή παραμένει το ίδιο εδώ και δεκαετίες, στον σεφ εναπόκειται να βάλει στην τάξη όλη την ομάδα του.  Αν η σύνθεση δεν αλλάξει, οι πελάτες θα φύγουν. Που; Θα δείξει. Η φύση, εξάλλου, όπως είναι γνωστό, απεχθάνεται τα κενά.

Διαβάστε επίσης

Πιο σαφές μήνυμα δεν θα μπορούσε να υπάρξει