Το ερώτημα τέθηκε σε τρεις ορθοπεδικούς, ηλικίας πενήντα και κάτι ψιλά, σε κλίμα παρέας, όπου η συζήτηση πήγε στα πολιτικά: «Είναι καλός γιατρός ο Βασίλης Κικίλιας;» με δεδομένο ότι ο υπουργός Ναυτιλίας δηλώνει χειρουργός ορθοπεδικός.
Η απάντηση: «είναι καλός άνθρωπος αλλά δεν έχει φήμη γνώστη γιατρού». Τα μεταφέρω λέξη προς λέξη όπως ειπώθηκαν. Οι αναμνήσεις από τα φοιτητικά χρόνια: «Ακαδημαϊκά δεν πρέπει να στροφάρει είναι όμως ευφυής πολιτικά».
Η συζήτηση ξεκίνησε από τις πιθανότητες επανεκλογής του στην Α’ Αθήνας. Στην προηγούμενη αναμέτρηση ήρθε δεύτερος σε σταυρούς όμως το τοπίο θα αλλάξει, με πιθανότητα να βρεθεί εκτός Κοινοβουλίου. Στο ερώτημα αν μπορεί να ξαναγίνει γιατρός, ένας από τους ορθοπεδικούς της συζήτησης που καταγράψαμε, το αμφισβητεί: «Δεν μπορεί να ασκήσει ιατρική με απαιτήσεις μετά από τόσα χρόνια, ειδικά χειρουργικά. Δεν έχει κάνει ποτέ ιατρείο στην ουσία».
Οι εθνικές εκλογές ορίζονται για το 2027 και ο πρωθυπουργός ήδη ανακοίνωσε τρεις νέους υποψηφίους, σε τρεις εκλογικές περιφέρειες. Για την άλφα Αθήνας δεν έχει υπάρξει ανακοίνωση. Εκεί η Νέα Δημοκρατία έλαβε έξι έδρες (Πιερρακάκης, Κικίλιας, Κεφαλογιάννη, Πλεύρης, Κακλαμάνης, Συρίγος). Από αυτές η μια θα ελευθερωθεί εφόσον αποχωρήσει από την πολιτική ο Νικήτας Κακλαμάνης. Πιθανολογείται όμως η υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη. Στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία πάρει τέσσερις αντί για έξι έδρες, ο Κικίλιας κινδυνεύει να μείνει εκτός. Γι΄αυτό λοιπόν απευθύνθηκε πρόσφατα στην αιώνια δεξαμενή των δημοσίων υπαλλήλων.
Μόλις ανακοινώθηκε ότι οι στρατιωτικοί θα πάρουν αυξήσεις μισθών, ο Βασίλης Κικίλιας έσπευσε: «Να γίνουν ανάλογες αυξήσεις και στους αστυνομικούς μας και στους πυροσβέστες μας και στους λιμενικούς μας. Δεν υπάρχουν ένστολοι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας». Σε μια πρώτη ανάγνωση η παρέμβαση είχε επικοινωνιακή επιτυχία. Ήταν όμως απαραίτητο να φέρει σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό του;
Δεν είναι όλα τα ανοίγματα στο λαό επιτυχημένα ούτε κάθε προβολή στα μέσα ενημέρωσης επιδρά θετικά στα πολιτικά πρόσωπα. Για παράδειγμα: Τι αντίκτυπο έχουν δημοσιεύματα με τίτλους «Ο γιος του Κικίλια τον έλουσε με λάστιχο. Πώς αντέδρασε η Μπαλατσινού». Τι αποτελέσματα φέρνουν τηλεοπτικές αναλύσεις με θέμα «χωρίσαμε για 8 μήνες και τα ξαναβρήκαμε». Θα πείτε, αυτήν αγάπησε, μια σταρ, και η χρυσόσκονη είναι παρελκόμενο του γάμου τους. Αυτή είναι η μοίρα του Βασίλη Κικίλια, να ασχολείται ο κόσμος περισσότερο με τον ίδιο παρά με το έργο του ενώ πάντα τίθενται ερωτηματικά στις επιτυχίες του.
Ένα από τα σημεία αμφισβήτησης αφορά τη φοίτηση στην ιατρική ταυτόχρονα με τον επαγγελματικό αθλητισμό. Υπήρχαν πάντοτε σχόλια που υπονοούσαν ότι η καριέρα του ως καλαθοσφαιριστή κατά τη διάρκεια των σπουδών ζημίωσε την επάρκειά του ως γιατρού. Ο ίδιος απαντά ότι κατάφερε να κάνει και μεταπτυχιακό. Πού το έκανε αυτό; Στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, ένα ίδρυμα που αναβαθμίστηκε από τον Γιαβρόγλου αλλά σύμφωνα με τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Πάτρας «σε πολλές περιπτώσεις, τα γνωστικά αντικείμενα τα οποία έχουν επιλέξει οι ίδιοι οι υποψήφιοι, δεν ευσταθούν επιστημονικά και καθίστανται φωτογραφικά ή εντάσσονται σε πολλαπλά, ξεχωριστά επιστημονικά πεδία». Ήταν γενική διαπίστωση, όχι κάτι σχετικό με τον υπουργό.
Στην συνέχεια, ενώ είχε πάρει ειδικότητα χειρουργού ορθοπεδικού, έκανε διδακτορικό σε άσχετο πεδίο: «Διερεύνηση της έκφρασης των μορίων pRb-E2F σε πειραματικό μοντέλο (ξένο μόσχευμα) υπερπλασίας: σημασία στην καρκινογένεση». Όλο κι όλο 80 σελίδες. Θα πείτε ότι «δεν πάνε με το κιλό τα διδακτορικά» αλλά αυτά είναι τα δεδομένα. Με τούτα και με τα άλλα, αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2011.
Ας βάλουμε όμως τη ζωή τα πεπραγμένα του σε μια σειρά, ώστε να βγάλετε συμπεράσματα.
Ήταν μαθητής στο Λεόντειο Λύκειο της Νέας Σμύρνης. Επιλογή αυτονόητη καθώς η μητέρα του έχει καταγωγή από τη Σύρο, νησί που διατηρεί δεσμούς με τη γαλλόφωνη, καθολική εκπαίδευση. Η μαμά του Μαρία Κικίλια δίδασκε λατινικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και διακρινόταν για την αστική κομψότητα στο ατημέλητο περιβάλλον της Φιλοσοφικής Σχολής. Ο μπαμπάς του ήταν καθηγητής μαθηματικών, ιδιοκτήτης φροντιστηρίου. Συχνά ο υπουργός αναφέρει τις καλές σχολικές του επιδόσεις και τις συσχετίζει με τη φροντίδα και την αγάπη που υπήρχε το σπιτικό τους. Εισήχθη στη Γυμναστική Ακαδημία και κατόπιν πέρασε στην Ιατρική, βοηθούμενος από τα μόρια της συμμετοχής στην εθνική ομάδα καλαθοσφαίρισης.
Όσο σπούδαζε, έπαιζε μπάσκετ, στον Πανιώνιο, στην ΑΕΚ. Μετά το πτυχίο, δηλαδή στη διάρκεια των μεταπτυχιακών και του διδακτορικού, ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία. Το 2006 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα και ανέλαβε Πρόεδρος του Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου. Από το 2010 ήταν επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια Αττικής. Το 2012 έγινε βουλευτής, πάντα με τη Νέα Δημοκρατία.
Εν ολίγοις έκανε πάντα δυο πράγματα ταυτόχρονα, και αυτά τα δυο πράγματα ήταν πάντα πολύ απαιτητικά. Πόσο κόσμο ξέρετε να κάνει διδακτορικό στην ιατρική και ταυτόχρονα να διοικεί έναν Οργανισμό Άθλησης; Γι’ αυτό και οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγορούν ότι μένει στην επιφάνεια. Του ταιριάζει πιθανά η δήλωση του Βολτέρου «Είμαι σαν ρυάκι, λαμπερό αλλά ρηχό».
Ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (2014) επικρίθηκε λόγω της βίαιης αντιμετώπισης των διαδηλώσεων από την αστυνομία. Ως Υπουργός Υγείας (2019-2021) αντιμετώπισε την πανδημία COVID-19 και υπήρξαν παράπονα για ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό. Επιπλέον, η διαδικασία των εμβολιασμών είχε καθυστερήσεις και οργανωτικά προβλήματα.
Ως Υπουργός Τουρισμού (2021-2023) κατηγορήθηκε για απευθείας ανάθεση έργου σε εταιρεία επιχειρηματία, τον οποίο είχε διορίσει ο ίδιος στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού. Ως Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας (2023-2025) βρέθηκε στο επίκεντρο κριτικής λόγω της αγοράς διαμερίσματος αξίας 1,2 εκατομμυρίων ευρώ στο κέντρο της Αθήνας. Η οικονομική του επιφάνεια δικαιολογούσε την αγορά εντούτοις ήταν μάλλον άστοχο να αγοράζει τέτοιο σπίτι σε περίοδο που ο λαός ψωμολυσσάει. Ως Υπουργός Ναυτιλίας, εδώ και λίγες ημέρες, έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό προβλήματα και κυρίως το ζήτημα της επανεκλογής του.
Εις μάτην θα αναζητούσαμε τη μεταρρύθμιση ή έναν νόμο που άφησε πίσω του αλλάζοντας κάτι, όπως ο νόμος Κατσέλη για τους δανειολήπτες, ο νόμος Διαμαντοπούλου για την εκπαίδευση ή έστω σε επίπεδο αυτοδιοίκησης τα κάγκελα του Αβραμόπουλου και οι πεζόδρομοι του Έβερτ. Ποιο είναι το αποτύπωμα που άφησε μέχρι τώρα ο Βασίλης Κικίλιας; Ποιο είναι το έργο για το οποίο αξίζει να ψηφιστεί και πάλι;
Διαβάστε επίσης:
Τα «ψιλά γράμματα» για τις δηλώσεις ΦΠΑ με το μήνα – Τι προβλέπει η νέα απόφαση Πιτσιλή
Πυρκάλ: Νέα «μπλόκα» για τη μετεγκατάσταση των 9 υπουργείων
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
