Να δούμε τι θα γίνει αυτή τη φορά. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών πήγε στον πρωθυπουργό με πρόταση για ανέγερση κατοικιών. Όπως είχε πάει και σε προηγούμενους με ανάλογες προτάσεις αλλά δεν υλοποιήθηκε τίποτα. Ο κ. Ιερώνυμος παραχωρεί εκκλησιαστική περιουσία για την κατασκευή κοινωνικής στέγης και φοιτητικών εστιών. Πάει κι έρχεται με το ίδιο πορτοφόλιο ακινήτων, λέει «ελάτε να τα αξιοποιήσουμε μαζί», ακούει «ναι, ναι, ναι» και μετά το θέμα ξεχνιέται.

Οι δωρεές αυτές μπορούν να αλλάξουν το τοπίο όπως έγινε με άλλες ιστορικές συμφωνίες. Θα δώσουμε ένα μόνο παράδειγμα, που άφησε ισχυρό αποτύπωμα. Στο Κολωνάκι η Μονή Πετράκη κατείχε μεγάλες εκτάσεις τις οποίες αποχωρίστηκε ώστε τα χτιστούν τα νοσοκομεία Ευαγγελισμός, Αρεταίειον, Σωτηρία και το Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Επίσης χάρισε οικόπεδα για τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, την Εθνική Πινακοθήκη και το πάρκο Βενιζέλου.

Κάθε φορά που τίθεται ζήτημα φορολόγησης της εκκλησιαστικής και μοναστικής περιουσίας, θυμόμαστε ότι το φιλανθρωπικό έργο που επιτελούν αποφέρουν πολύ περισσότερα από όσα θα έφερνε η φορολόγηση. Ο φόρος άλλωστε θα έμπαινε στον κρατικό κουμπαρά με αμφίβολα αποτελέσματα. Μιλάμε για χιλιάδες γεύματα σε αναξιοπαθούντες ημερησίως, για φιλοξενία κακοποιημένων γυναικών, για εστίες τρίτης ηλικίας, για λέσχες φιλίας. Κάθε μητρόπολη, κάθε Μονή, κάνει τα δικά της.

Ο κ. Ιερώνυμος προσπαθεί εδώ και μια δεκαετία να χαρίσει ακίνητα. Πάει κι έρχεται στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλάζουν τα πρόσωπα αλλά η αδράνεια παραμένει. Πήγε στους προηγούμενους, βγήκαν τα δελτία Τύπου, βγήκαν οι φωτογραφίες και τίποτα. Πιο συγκεκριμένα:

Το 2013 ο αρχιεπίσκοπος είχε συμφωνήσει με τον Αντώνη Σαμαρά να ιδρύσουν από κοινού εταιρεία διαχείρισης ακινήτων για την περιουσία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των φορέων που υπάγονται στη δικαιοδοσία της. Λόγια μόνο.

Το 2018 ο αρχιεπίσκοπος προσπάθησε να προχωρήσει κτηματομεσιτικό σχέδιο με τον Αλέξη Τσίπρα. Είχαν συμφωνήσει στην αξιοποίηση αμφισβητούμενων εκτάσεων χωρίς να περιμένουν να αποσαφηνιστεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους. Και πάλι λόγια.

Η νέα πρόταση αφουγκράζεται τα προβλήματα και εντάσσεται στην ιστορία που έχει η εκκλησία στη στέγαση συνανθρώπων μας. Πάντοτε υπήρχαν φοιτητικές εστίες και μπορούν να το επιβεβαιώσουν επιφανείς πολιτικοί, επιστήμονες, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που φιλοξενήθηκαν σε κάποια από τις δομές για να σπουδάσουν. Άλλωστε από τον 19ο αιώνα υπήρχαν υποτροφίες και μάλιστα για το εξωτερικό. Η πλειονότητα των μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων σπούδασε στο Μόναχο χάρη στην Παναγία Τήνου.

Για κάτι μεγαλύτερο, που θα φιλοξενεί μεγάλο αριθμό σπουδαστών, η ανέγερση και η διαχείριση απαιτούν ανθρώπινους πόρους και προσήλωση. Το ίδιο ισχύει και για τις κοινωνικές κατοικίες.

Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν μια ακόμη πρωθυπουργική ανακοίνωση. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδεχτεί την πρόταση, αν δηλαδή δεχτεί τις δωρεές του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, τούτο θα ήταν καλό να έρθει με χρονοδιάγραμμα και διαδικασίες εξπρές. Έχουν χαθεί ήδη δώδεκα χρόνια από τους προηγούμενους.

Διαβάστε επίσης:

Δακρυγόνο αντί για οξυγόνο από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη

Ρουφιάνοι στην πλατφόρμα του Γιώργου Πιτσιλή

Προσέχοντας τι γράφουμε για τον Νικήτα Κακλαμάνη