Λάθος αντιπολιτευτικές τακτικές χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο έτσι κι αλλιώς

Είμαστε μία εβδομάδα πριν τις ευρωεκλογές κι αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι ότι, ευτυχώς, η χώρα έχει και θα έχει μία σταθερή και συμπαγή κυβέρνηση ώστε σε ορίζοντα τριετίας και υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που δεν θέλησε, δεν πρόλαβε, δεν κατάφερε στην πρώτη της τετραετίας. Αυτό ισχύει ακόμη κι αν η Ν.Δ. πέσει στον κατώτατο ποσοστό που της δίνουν οι δημοσκοπήσεις – δηλαδή στο 29%.

Επειδή η αντιπολίτευση – ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ—τα έχει κάπως μπερδέψει, ας παίξουμε το παιγνίδι των αριθμών. Θα φανεί, έτσι πόσο μακριά είναι τα δύο αυτά κόμματα από την πολιτική πραγματικότητα. Θα μετρήσουμε, όμως, πορτοκάλια με πορτοκάλια. Καθώς τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν διμέτωπο αγώνα και βρίσκονται ήδη σε σύγχυση, ας βάλουμε ένα κοινό μέτρο σύγκρισης ώστε να μην μπερδεύουμε τα μήλα με τα πορτοκάλια.

 Το μέτρο σύγκρισης είναι η προηγούμενη ευρωεκλογή τον Μάιο του 2019. Το ΠΑΣΟΚ είχε τότε πάρει 7,7%. Οι εκτιμήσεις του δίνουν τώρα ένα εύρος από 11% έως 15%. Όποια και να είναι η έκβαση στις 9/6, ο νέος ηγέτης θα έχει «κερδίσει». Σημαίνει αυτό κάτι για την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Απολύτως τίποτα.

Ας περάσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Το μέτρο είναι το 23,8% του 2009. Στον Κασσελάκη οι προβλέψεις δίνουν ένα ελάχιστο 14,2% και ένα μέγιστο 18%. Όποια και να είναι η έκβαση ο Κασσελάκη είναι ο «χαμένος». Αν η πορεία του ΠΑΣΟΚ δεν επηρεάζει τη Ν.Δ., φανταστείτε πόσο λίγο την επηρεάζει η φτώχεια Κασσελάκη (η πολιτική εννοώ).

Χαμένος μεν αλλά θα έχει κρατήσει την δεύτερη θέση. Κερδισμένος ο Ανδρουλάκης αλλά θα έχει χάσει την δεύτερη θέση. Είναι έτσι; Όχι ακριβώς. Διότι αν το ΠΑΣΟΚ χτυπήσει ταβάνι (15%) και ο ΣΥΡΙΖΑ πάτο (14,2%) τότε ο Κασσελάκης θα είναι ο μεγάλος ηττημένος και ο Ανδρουλάκης ο μεγάλος νικητής.  Έχει όλο αυτό κάποια επιρροή στην κυβέρνηση; Καμία απολύτως.

Παρουσίασα αυτά τα νούμερα για να δείξω ότι τα δύο κόμματα ομφαλοσκοπούν και βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση, διότι είτε από την δεύτερη είτε από την τρίτη θέση, είτε με υψηλότερα είτε με χαμηλότερα ποσοστά.

Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρασυρθεί σε μία πλειοδοσία υποσχέσεων — ο Κασσελάκης κάνει ότι ακριβώς έκανε ο Τσίπρας στις προηγούμενες τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και τις έχασε. Αν τώρα πείσει και φτάσει στο 15%, θα χάσει την ισχύ της, θα υποβαθμίσει το πρόγραμμα της, η Ν.Δ. Δεν βλέπω το Μαξίμου να πάσχει από αϋπνία.

Ελάτε κκ. Ανδρουλάκη και Κασσελάκη—αλαζονεία; Πράγματι; Ποιος την έχει; Αυτός που κέρδισε με 41% ή αυτός που υπόσχεται ότι θα βγει πρώτος και ο άλλος πως θα βγει δεύτερος – άσε που και οι δύο ξεχνούν ότι δεν παίζουν στο δικό τους γήπεδο. Πίσω από την ατζέντα της κυβέρνησης σέρνονται.

Για τον Ανδρουλάκη, πέρα από την εξαιρετικά αρνητική πολιτική περσόνα που κατάφερε να αποκτήσει, η στάση του στα νομοσχέδια για τα κρατικά, την επιστολική ψήφο και τον γάμο των ομοφυλόφιλων του στοίχησε ακριβά. Μετέδωσε ένα εξαιρετικά συγκεχυμένο μήνυμα στην κεντρώα πελατεία του, ήρθε και ο Λοβέρδος που του πήρε κόσμο και τώρα βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση να έχει πολεμήσει περίπου χωρίς αντίκρισμα. Αν μάλιστα αυτός βρεθεί στα τάρταρα με 11% και ο Κασσελάκης στο ταβάνι με 18,8%, τότε είναι περίπου βέβαιο ότι ο θρόνος του θα αρχίσει να κλονίζεται. Πέρα από το θέμα του μόνιμα θυμωμένου θα οφείλει να εξηγήσει το πολιτικό μπάχαλο που θα έχει δημιουργήσει με τις αβάσιμες (όπως θα έχει αποδειχθεί) υποσχέσεις του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, γνωρίζει άριστα πως να ξεπερνά τις προδομένες προσδοκίες – έχει μακρά εμπειρία και ο νέος αρχηγός την έχει αφομοιώσει γρήγορα και αποτελεσματικά. Το ψέμα είναι στην άκρη της γλώσσας του, η παραπληροφόρηση είναι το πιστεύω του, η ακρότητα είναι το…είναι του.

Και το…κερασάκι στην τούρτα: αν η Ν.Δ. πιάσει το 35% — ή έστω ένα 32%-33% –τότε η αντιπολίτευση θα ψάχνει να βρει τον εαυτό της. Κάτι σαν τις δεύτερες εκλογές  του Ιουνίου του 2023. Και τότε;

Με την ευκαιρία: τι γίνεται με το πόθεν έσχες του Stefanos?