Ποινικός Κώδικας: Αυτές τις δύο αλλαγές πρέπει να κάνει ο κ. Φλωρίδης

Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από τριάντα χρόνια, ότι θα γιγάντωνε τόσο πολύ στη χώρα μας η εγκληματικότητα και θα αποδιοργανώνετο στη πράξη η δικαιοσύνη.

Η υφιστάμενη στην ουσία ατιμωρησία δεν μπορούσε να προβλεφθεί από κανέναν διάκονο της δικαιοσύνης και ιδιαίτερα από τους παλαιότερους αλλά και νεότερους νομοδιδάσκαλους μας, που σπατάλησαν τόνους μελάνι για να τυπώσουν τα σχετικά συγγράμματά τους μέσα στα οποία προσδιόριζαν όλα τα εγκλήματα και έδιναν οδηγίες για την καταπολέμησή τους.

Δεν υπάρχει έγκλημα που να μην έχει αναφερθεί ο τρόπος εκτέλεσης αλλά και ο τρόπος καταπολέμησης του.

Ενδεικτικά αναφέρω από τους παλαιούς τους Χωραφά, Ηλιόπουλο, Βαρβαρέτο και από τους νεότερους τον Ανδρουλάκη αλλά και πολλούς άλλους.

Πολλά είναι τα προς θεραπεία θέματα στα οποία θα μπορούσα να αναφερθώ την παρούσα και ενδεδειγμένη στιγμή που επίκειται η τροποποίηση του σακατευθέντος από την κυβέρνησης της «πρώτη φορά αριστεράς…» Ποινικού Κώδικα, αλλά θα αναφερθώ σε τρία μόνο σημεία και δη:

(α) Την αναγνώριση ελαφρυντικών στους δράστες ειδεχθών εγκλημάτων.

(β) Το ύψος της υποχρεωτικά εκτιόμενης ποινής των καταδικασμένων σε ισόβια κάθειρξη και

(γ) Την υποτροπή των δραστών πλημμελημάτων από δόλο.

Διαβάσαμε στον τύπο προ ολίγου καιρού ότι κάποιος εγκληματίας που είχε σκοτώσει την σύζυγο του και είχε τσιμεντώσει το πτώμα της, αφού εξέτισε από την ποινή που του είχε επιβληθεί επτά έτη αποφυλακίστηκε. Τόσο απλά.

Ο άνθρωπος αυτός είχε καταδικασθεί σε πρώτο βαθμό σε ισόβια κάθειρξη. Στον δεύτερο βαθμό του αναγνωρίστηκε κάποιο ελαφρυντικό, «έσπασαν» τα ισόβια και του επιβλήθηκε μια ποινή κάθειρξης, η οποία όμως δεν εκτίεται στο σύνολό της με την ισχύουσα ποινική νομοθεσία μας αλλά ένα μικρό τμήμα αυτής. (βέβαια, ούτε η ισόβια κάθειρξη εκτίεται, αφού και αυτή περιορίζεται σε λίγα μόλις έτη).

Το τμήμα αυτής της ποινής ήταν τα επτά (7) έτη και αφού τα εξέτισε αποφυλακίστηκε για να κοροϊδεύει την Πολιτεία για την αφέλειά της. Και η παραπάνω περίπτωση δεν είναι η μόνη.

Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ζητά σήμερα, που αναθεωρείται ο Ποινικός Κώδικας, να προβλεφθεί ότι σε όλα τα ειδεχθή εγκλήματα δεν θα υπάρχει η δυνατότητα αναγνώρισης οποιουδήποτε ελαφρυντικού που θα «σπάει» τα ισόβια και επίσης να προβλεφθεί ότι για την ποινή αυτή της ισόβιας κάθειρξης σε ειδεχθές έγκλημα, ο χρόνος υποχρεωτικής έκτισης θα είναι τουλάχιστον τριάντα (30) έτη.

Αρκετά πια με τις ποινές «χάδι» για τα ειδεχθή εγκλήματα μέχρι σήμερα…

Άλλη απαράδεκτη συμπεριφορά της δικαιοσύνης, η οποία βέβαια εφαρμόζει την υφιστάμενη νομοθεσία, αποτελεί η παρατηρούμενη κατ’ επανάληψη σύλληψη δραστών (ενίοτε και πάνω από πενήντα φορές) εκ δόλου πλημμελημάτων (κυρίως κλοπές) οι οποίοι αφήνονται ελεύθεροι να συνεχίσουν την κακοποιό δράση τους. Αυτή όμως η συμπεριφορά όχι μόνο ενθαρρύνει τους επίδοξους δράστες, αλλά και αποκαρδιώνει τα αστυνομικά όργανα που για την σύλληψή τους πολλές φορές θέτουν σε κίνδυνο την ζωή τους.

Αυτούς τους δράστες, οι σοφοί νομοδιδάσκαλοί μας τους είχαν ονομάσει «καθ’ έξιν ή εξ επαγγέλματος εγκληματίες, επικίνδυνους για την δημόσια ασφάλεια».

Το παραπάνω φαινόμενο πρέπει τώρα να αντιμετωπιστεί δυναμικά γιατί έχει επεκταθεί ανεπίτρεπτα αλλά και επικίνδυνα και ενδεχομένως να οδηγήσει σε ενέργειες αυτοδικίας τους πολίτες-θύματα.

Επικαλούμαι τον δυναμισμό, την γνώση και το θάρρος του κ. Γεώργιου Φλωρίδη και περιμένω ως απλός πολίτης αποτέλεσμα.

• Ο Αλέξης Καραμανώλης είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω ε.τ.

 

Διαβάστε επίσης;

Οι δικηγόροι συνεχίζουν την αποχή μέχρι τις 5 Ιανουαρίου
Γιώργος Φλωρίδης: Επανέρχεται το αυτεπάγγελτο στη δίωξη στελεχών σε τράπεζες, ΝΠΔΔ και Δημόσιο
Μεγάλες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα – Αυστηρότερες ποινές, εναλλακτικοί τρόποι έκτισης