Έφερε μια μικρή «επανάσταση» στον χώρο του καφέ, αλλάζοντας όχι μόνο τον τρόπο που «παίζεται το παιχνίδι, αλλά το ίδιο το παιχνίδι». Έδωσε νέα πνοή σε μια αγορά που θεωρούνταν κορεσμένη και απαρχαιωμένη, «βάζοντας γερές δόσεις καινοτομίας». Και όλα αυτά μέσα στην κρίση και με ορμητήριο όχι την πρωτεύουσα, αλλά την Πάτρα.

Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινόπουλος μετέτρεψε την Coffee Island μαζί με τον παιδικό του φίλο και ιδιοκτήτη της εταιρείας, Βαγγέλη Λιώλου από μια επαρχιακή αλυσίδα με περιορισμένο αποτύπωμα σε «σημείο αναφοράς» στην ελληνική αγορά, με 380 καταστήματα σε περίπου 93 πόλεις της χώρας, εργοστάσια παραγωγής και πάνω από 4.000 συνεργάτες.

Η περίπτωση των Coffee Island διδάσκεται ήδη στα Πανεπιστήμια. Μάλιστα, ο 39χρόνος μάνατζερ καλείται αρκετά συχνά από διάφορους φορείς για να μιλήσει όχι για τον καφέ, αλλά για την ικανότητα της εταιρείας να ηγηθεί από το μηδέν.

Από τη στιγμή που μπήκε στην εταιρεία το 2010, το πρώτο πράγμα που ξεκαθάρισε στον ιδιοκτήτη ήταν πως στοχεύει ψηλά. «Ή θα κάνουμε την Coffee Island μεγάλη, ή πες μου να πάω σε μια μεγάλη εταιρεία» ανέφερε επί λέξη στον Βαγγέλη Λιώλιο. Μια απάντηση που συνήθιζε να δίνει και ο αγαπημένος του αθλητής, ο χαρισματικός Έλληνας μπασκετμπολίστας Φάνης Χριστοδούλου, όταν τον ρωτούσαν γιατί παρέμενε στον Πανιώνιο, παρότι δεχόταν δελεαστικές προτάσεις για να μεταπηδήσει στις μεγάλες ομάδες του χώρου: «Μένω γιατί θέλω να κάνω μεγάλη ομάδα τον Πανιώνιο».

Αν και η εταιρεία μετρούσε ήδη 11χρόνια λειτουργίας και ένα δίκτυο 25 σημείων –πολλά από τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα- αποφάσισε να ξεκινήσει από την αρχή. Άλλαξε τα πάντα, από το concept, τα προϊόντα, το μοντέλο λειτουργίας και οργάνωσης. Με άλλα λόγια επανεφηύρε την εταιρεία. Ήθελε και πέτυχε να περάσει το μήνυμα πως η Coffee Island δεν πουλάει ένα φλυτζάνι καφέ, αλλά ένα ολόκληρο κατάστημα που προσφέρει αγοραστική εμπειρία. Για αυτό και επεδίωξε η ανάπτυξη του δικτύου να βασιστεί σε συνεργάτες – Franchisees, οι οποίοι θα μοιραστούν την ιδέα όχι για να κερδίσουν επιπλέον χρήματα, αλλά για να ζήσουν μέσα από την επένδυση αυτή. Από την άλλη πλευρά, η εταιρεία φρόντισε να είναι δίπλα τους και να τους παρέχει την απαραίτητη τεχνογνωσία για να στήσουν βιώσιμες και υγιείς επιχειρήσεις.

Ο κ. Κωνσταντινόπουλος αισθάνεται υπερήφανος με όσα έχει πετύχει μέχρι σήμερα. Βέβαια, στην εταιρεία αρχικά μπήκε για να εφαρμόσει κάποια συστήματα που είχε διδαχθεί όταν σπούδαζε μηχανολόγος – μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας με ειδίκευση στην αεροναυπηγική, τα οποία θα βοηθήσουν στην βελτίωση των δομών λειτουργίας. Δεν σκέφτηκε ποτέ ότι θα έμενε τόσα πολλά χρόνια ή ότι αναλάμβανε CEO. Θεωρούσε πως ήταν κάτι μεταβατικό, προτού δοκιμάσει την τύχη του ως ελεύθερος επαγγελματίας ή ως σύμβουλος επιχειρήσεων. «Εκμεταλλεύθηκε» τη φιλία που είχε με τον ιδιοκτήτη για να κάνει το «αγροτικό» του και ύστερα να αναζητήσει την τύχη του, κάπου αλλού. Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά, όχι μόνο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εταιρείας αλλά ανυπομονεί για τα επόμενα δέκα… Στο διάστημα αυτό, απέκτησε με την φιλόλογο σύζυγό του, και δυο παιδιά, την Άννα και τον Άγγελο, 9 και 7 χρονών αντίστοιχα, τα οποία υπεραγαπά.

Η επόμενη μέρα

Η οικονομική υγεία του υφιστάμενου δικτύου παραμένει προτεραιότητα και στη νέα εποχή που ξημερώνει, προκειμένου να συνεχισθούν οι επενδύσεις και η καινοτομία, η οποία είναι ένα αρκετά δαπανηρό σπορ.

Στο πλαίσιο αυτό, προγραμματίζεται η προϊόντική ανάπτυξη με νέους κωδικούς και υπηρεσίες, οι οποίες θα προσελκύσουν νέους καταναλωτές. Ψηλά στην ατζέντα βρίσκεται και η επέκταση εκτός συνόρων. Το όραμα των ανθρώπων της εταιρείας είναι να γίνει η Coffee Island ένα διεθνές brands. «Στόχος μας», όπως λέει σε συνομιλητές του ο κ. Κωνσταντινόπουλος, «δεν είναι να ανοίξουμε απλά πολλά μαγαζιά στο εξωτερικό, αλλά να τοποθετήσουμε το brand τόσο ψηλά όσο πραγματικά του αξίζει. Γιατί θεωρούμε ότι το brand είναι πολύ μεγαλύτερο από εμάς και έχει όλα τα φόντα να πετύχει ακόμη μεγαλύτερα πράγματα, με ή χωρίς εμένα», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ήδη, η Coffee Island δραστηριοποιείται στην Κύπρο με 42 σημεία καθώς και με δυο εμβληματικά καταστήματα σε Λονδίνο και Τορόντο ενώ το προσεχές διάστημα θα αποκτήσει παρουσία στο Ντουμπάι και την Σανγκάη. Ο ίδιος δηλώνει πως έχει υπομονή και επιμονή, καθώς ξέρει πως δεν είναι εύκολο.

Όπως λέει το επιχειρείν δεν είναι απλά ένας μαραθώνιος (τις δυσκολίες του οποίου γνωρίζει από πρώτο χέρι καθώς έχει χόμπι το τρέξιμο), αλλά ένας απαιτητικός αγώνας αντοχής, όπως το Ironman, όπου ο αθλητής πρέπει να προσαρμοστεί σε πολλά και διαφορετικά αθλήματα (τρέξιμο, κολύμπι, ποδηλασία, κα.) και να είναι εξίσου καλός σε όλα.