Φορώντας την κόκκινη τήβεννο με τα ασπρόμαυρα ρέλια και κοιτώντας ψηλά σαν να ευχαριστούσε τα ουράνια η Ρένα Δούρου, δικαιολογημένα καμάρωνε εκείνη την ημέρα για την τιμή που της γινόταν, με την απονομή επίτιμου διδακτορικού τίτλου από το Πανεπιστήμιο του Essex.

Το ημερολόγιο έγραφε 19 Ιουλίου 2018, λίγες μόνον μέρες πριν από την 23η του μήνα, όταν 102 άνθρωποι χάθηκαν στο Μάτι μέσα στην ανελέητα φονική πυρκαγιά και μερικούς μήνες μετά από την καταστροφική πλημμύρα στη Μάνδρα με τα 25 θύματα, που βρήκαν το θάνατο μέσα στη λάσπη.

Υποθέσεις που την ταλαιπωρούν ακόμη, όπως και η κριτική, ότι δεν είχε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ως Περιφερειάρχης για την αποσόβηση τέτοιων γεγονότων αλλά και για κάποιες άστοχες δηλώσεις της, όπως όταν έλεγε εκείνο το εντελώς αψυχολόγητο _κυνικό, έλεγαν οι αντίπαλοί της _ για την «στραβή που μπορεί να σε βρει στη βάρδιά σου»…

Τέσσερα χρόνια μετά και έχοντας στο μεταξύ απαλλαγεί από μία θέση που δεν την έκανε διόλου ευτυχή, η κυρία Δούρου βγαίνει και πάλι δυναμικά μπροστά, ετοιμάζοντας προφανώς την αντεπίθεσή της.

Το βέβαιο άλλωστε είναι, ότι οι οπαδοί –μέλη του κόμματός της, την έχουν διαχωρίσει από τους υπεύθυνους των μεγάλων τραγωδιών της χώρας και την έχουν αθωώσει πανηγυρικά για όσες «αμέλειες» κατηγορείται, ειδάλλως δεν θα έσπευδαν με τέτοια ζέση να δείξουν την προτίμησή τους στο πρόσωπό της.

Τι κι αν ήρθε δεύτερη επομένως, στις εκλογές για την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αφού λίγοι ψήφοι την χώρισαν από τον Αχτσιόγλου σ΄αυτό το ιδιότυπο ντέρμπι εκείνης της βραδιάς, που ασφαλώς έχει πολύ παρασκήνιο αλλά και συνέχεια.

Με όλα όσα έχουν συμβεί λοιπόν από τότε, την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την δική της στις Περιφερειακές εκλογές, όπου την είχε βάλει υποψήφια ο ίδιος ο Τσίπρας «καίγοντάς» την κανονικά, μάλλον δεν θα θυμάται πια εκείνες τις ωραίες στιγμές στην αίθουσα τελετών του βρετανικού πανεπιστημίου, όταν κρατούσε καδραρισμένο τον τίτλο της διδάκτορος των Πολιτικών Επιστημών.

Εξάλλου, πέρα από τη γιορτινή, ως είθισται, ατμόσφαιρα άλλα αξιοσημείωτα γεγονότα δεν είχαν παρατηρηθεί.

Ούτε επιθέσεις με βαριοπούλες υπήρξαν, ούτε εδάρη κάποιος καθηγητής ή τον κράτησαν φυλακισμένο στο γραφείο του… Άγνωστο, αν της έκανε εντύπωση τέτοια ησυχία _σαν σε …σχολείο βρε παιδί μου_ όμως φαίνεται, ότι εκεί το συνηθίζουν αυτό.

Δεν βάζουν φωτιές, δεν κάνουν κατεδαφίσεις, δεν προπηλακίζουν καθηγητές…

Έχοντας τελειώσει το Αρσάκειο, με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια σε Γαλλία, Τουρκία και Αγγλία και με διαλέξεις σε ονομαστά ξένα πανεπιστήμια, όπως το Princeton ή το New York University _αναφέρονται στο βιογραφικό της_ σίγουρα δεν μπορεί να ισχυριστεί, ότι αγνοεί τον τρόπο λειτουργίας τους.

Για την Ελλάδα όμως τα ανέχεται όλα.

Τις επιθέσεις από κουκουλοφόρους σε καθηγητές και φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, την διακίνηση ναρκωτικών, την απόλυτη ανομία στο Αριστοτέλειο, την κατάληψη και τα οδοφράγματα στην ΑΣΟΕΕ.

Είναι «τοξικός και διχαστικός» ο Μητσοτάκης, γράφει όμως η κυρία Δούρου, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό, ότι «επενδύει στο ψευτοδίλημμα “βιβλιοθήκη ή βαριοπούλα” & το δόγμα “νόμος & τάξη”».

Τι απίστευτες ευκολίες από μια τόσο έξυπνη γυναίκα… Αλλά βέβαια, όταν πρόκειται για το κόμμα, που είναι ο βασικός επενδυτής στο πανεπιστημιακό μπάχαλο, φιλοδοξώντας στην διατήρηση αναταραχής ώστε να εισπράττει τα όποια οφέλη, κάνει και η ίδια παραχωρήσεις. Αυτό έλειπε. Αν ο λαϊκισμός είναι συνώνυμος του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη δεν θα παρεκκλίνει από το δόγμα, που έμαθε από νεανικά της χρόνια, ότι δηλαδή, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Παλιά δοκιμασμένη και μηδέποτε παρωχημένη συνταγή για όσους επιδιώκουν την παραμονή των πολιτών στο σκότος ώστε να γίνονται πειθήνια όργανα.

Οι φιλοδοξίες της κυρίας Δούρου άλλωστε, πρώην περιφερειάρχη και πρώην βουλευτού, δεν της επιτρέπουν αποκλίσεις, αφού οι βλέψεις της στη διαδοχή της κομματικής εξουσίας μπορεί να έμειναν πίσω εξ αιτίας των γεγονότων, αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι εγκαταλείφθηκαν.

Στο κάτω –κάτω είναι και άδικο να έχει βρεθεί στην ηλεκτρική καρέκλα της Περιφέρειας _όπως αποδείχθηκε_ και να δέχεται την μήνιν του κόσμου, την ίδια στιγμή που ανέτειλε το άστρο της Αχτσιόγλου, η οποία ανέβαινε τάχιστα τα σκαλιά προς τα πάνω πατώματα.

Δυναμική και ατρόμητη, όπως λένε ότι είναι, ξέρει να αντιμετωπίζει κάτι τέτοια. Ποιος δεν θυμάται εκείνες τις πρώτες δηλώσεις της μπροστά στην κάμερα, μετά την εκλογή της στην Περιφέρεια, όταν ζητούσε αυστηρά από τους γύρω της: «Κάντε ένα βήμα πίσω όλοι. Κανένας αντιπεριφερειάρχης». Τόσο απλά.