Ενδιαφέρον, δε, είναι το γεγονός ότι στρέφεται κατά του νεοφιλελευθερισμού αυτός που τον εφάρμοσε για μια ολόκληρη πενταετία με απαράμιλλη συνέπεια και εντυπωσιακή σκληρότητα.
Με το άρθρο του ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να επενδυθεί τον μανδύα της σύγχρονης προσέγγισης που συνδέει την τεχνολογική επανάσταση του ψηφιακού μετασχηματισμού και της τεχνητής νοημοσύνη με την παραγωγική ανασυγκρότηση και την κλιματική αλλαγή. Στην διαδικασία αυτή πέφτει σε αντιφάσεις, δείχνει σύγχυση ιδεών και δεν απαντά στο βασικό ερώτημα για το που στέκεται το κόμμα του;
Για να ξεκαθαρίζουμε τις έννοιες – με απλά λόγια ώστε να γίνουν κατανοητές και να μην παρασύρεται ο πολίτης από τα fake news. Απλοποιώντας , έτσι, σε σημείο επικίνδυνο:
– Η κλασσική οικονομική σκέψη πίστευε ότι οι αγορές βρίσκουν μόνες τους την ισορροπία. Η Μεγάλη Ύφεση απέδειξε το αντίθετο.
– Η Κεϋνσιανή σκέψη έδειξε ότι η κρατική παρέμβαση μπορεί να καλύψει την αδυναμία της αγοράς να βρει σημείο ισορροπίας ανάμεσα στον πληθωρισμό και την ύφεση. Και το απέδειξε στην περίοδο 1945-1975.
– Οι απότομες αυξήσεις στις τιμές των πρώτων υλών – αποτέλεσμα ολιγοπωλιακών καταστάσεων—υπέσκαψε την αποτελεσματικότητα των Κεϋνσιανών πολιτικών και οδήγησε στην νεοκλασική σύνθεση, όπου οι αγορές υποβοηθούνται να βρουν την ισορροπία τους με τη νομισματική πολιτική και μόνο, χρησιμοποιώντας ένα όπλο και μόνο – το επιτόκιο. Η δημοσιονομική πολιτική θεωρήθηκε πως συντηρούσε τον πληθωρισμό.
– Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε ένα ουσιαστικά πολιτικό κίνημα υπέρ της ελευθερίας του ατόμου και κατά του κρατικού παρεμβατισμού – ως αντίδραση στις πρακτικές του σοσιαλισμού. Η οικονομική προέκταση του πολιτικού κινήματος ήταν ο νεοφιλελευθερισμός—που περιόριζε τον ρόλο του κράτους στην οικονομία και την κοινωνία. Αυτή ήταν η επανάσταση Reagan Thatcher, που είχε τις ιδεολογικές πηγές της στην σκέψη του Milton Friedman.
– Προς το τέλος της δεκαετίας του 1990 το εκκρεμές της απελευθέρωσης πήγε στο άλλο άκρο και σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση των αγορών αγαθών συντελέστηκε και η παγκοσμιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτή ήταν η διαφθορά του νεοφιλελευθερισμού και η εμφάνιση του καπιταλισμού -καζίνο, υπεύθυνο για τα περισσότερα από τα σημερινά παγκόσμια προβλήματα.
Αν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να επιτεθεί, ας το κάνει με ρεαλισμό κτυπώντας τον καπιταλισμό-καζίνο και επιδιώκοντας να γυρίσει το εκκρεμές του νεοφιλελευθερισμού από το άκρο στο οποίο είχε πάει, σε σημείο ισορροπίας στο κέντρο. Διότι το κράτος είναι εξίσου απαραίτητο με τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά χρειάζεται να είναι ένα κράτος σύγχρονος και ικανό να αντιμετωπίσει τις πρακτικές όπου οι λεγόμενες externalities δεν αντανακλώνται στην τιμολογιακή πολιτική.
Αυτά ως προς τις έννοιες. Πρακτικά τώρα:
– Στην διάρκεια της διακυβέρνησης του ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε το παραμικρό για να προωθήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση σε σύνδεση με την τεχνολογική πρόοδο και λαμβάνοντας υπόψη του τις παγκόσμιες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και της μετανάστευσης. Αντίθετα, εφάρμοσε την Γερμανική ορθοδοξία το πείσμα και την μανία του νεοφώτιστου, επιφέροντας ανυπολόγιστες ζημιές στην οικονομία και την κοινωνία.
– Αντίθετα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κινείται ακριβώς στην κατεύθυνση που ο Αλέξης Τσίπρας την κατηγορεί ότι δεν πάει. Με το σχέδιο για τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης προσπαθεί να συνδυάσει την παραγωγική ανασυγκρότηση με την τεχνολογία της ψηφιακής εποχής και της τεχνητής νοημοσύνης. Με την έμφαση που δίνει στην παιδεία και την μετεκπαίδευση προσπαθεί να απαλύνει το κόστος για τους μακροχρόνια άνεργους (που τα συνδικάτα πάντα ξεχνούν) και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τους νέους που οφείλουν να στραφούν σε νέα επαγγέλματα και να αποκτήσουν νέες δεξιότητες. Με τις παρεμβάσεις της στο εργατικό, επιδιώκει να προφυλάξει τους εργαζόμενους από τις αρνητικές επιπτώσεις της νέας τεχνολογίας. Και με τις κοινωνικές πολιτικές που υιοθετεί επιχειρεί να δημιουργήσει μία κοινωνία ανοιχτή στην υποδοχή και την αφομοίωση νέων ανθρώπων και τάσεων –που προέρχονται από άλλους πολιτισμούς.
Δυστυχώς τα fake news κυριολεκτικά κυριαρχούν στο άρθρο του Αλέξη Τσίπρα. Η κυβέρνηση δεν θέλει να καταργήσει το οχτάωρο εργασίας. Η κυβέρνηση δεν καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις. Ο Κωστής Χατζηδάκης του έχει ήδη απαντήσει με επιχειρήματα και γεγονότα. Δυστυχώς στου ιδεολογικά κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Ο κόσμος αλλάζει. Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να ανεβάσει την χώρα στο τραίνο αυτών των αλλαγών. Ο ΣΥΡΙΖΑ με fake news προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο – όταν ο ίδιος αντιπροσωπεύει ότι το πιο νεολιθικό υπάρχει στην χώρα.
Διαβάστε επίσης:
Ελλάδα 2.0: Ευκαιρία και ανάγκη
Ένα μεγάλο «όχι» στην κατανάλωση
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΗΠΑ: Αναβάλλεται επ’ αόριστον η ανακοίνωση της ποινής του Τραμπ για την υπόθεση της Στόρμι Ντάνιελς
- Καραμανλής: Η διαφορετική ανάγνωση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα
- Πούτιν: Αναγκαίο να ξεκινήσουμε μαζική παραγωγή του νέου πυραύλου Oreshnik
- Πυροσβεστική: Προσοχή σε απόπειρες εξαπάτησης για οικονομικές συναλλαγές
