Οικογένεια Ρενιέρη: Οι οξυδερκείς Κρητικοί που στράφηκαν νωρίς στις εξαγωγές και επένδυσαν ακόμη και με κλειστές τράπεζες!

Εάν υπήρχε βραβείο για την επιχειρηματική οξυδέρκεια, σίγουρα θα το κέρδιζε. Όταν οι περισσότεροι επένδυαν στην εσωτερική αγορά, εκείνη επέλεξε το δύσκολο δρόμο της εξωστρέφειας.

Η οικογένεια Ρενιέρη στράφηκε στις εξαγωγές πολύ πριν γίνει αντιληπτή η τεράστια σημασία τους στην επιβίωση και ανάπτυξη μιας επιχείρησης.

Ήταν το μακρινό 1997, όταν, η οικονομία ευημερούσε και τίποτα μα τίποτα δεν προμήνυε την καταστροφή που θα ακολουθούσε δώδεκα χρόνια αργότερα. Η προοπτική ένταξης της Ελλάδας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης πέρα από αισιοδοξία, είχε δημιουργήσει και ένα αίσθημα εφησυχασμού, το οποίο τελικά αποδείχθηκε εγκληματικό.

Παρά τους λιγοστούς πόρους που διέθεταν και την έλλειψη εμπειρίας, τα τρία αδέλφια από την Κρήτη αποφάσισαν ύστερα από δεκαπέντε χρόνια στον χώρο της τυποποίησης και πώλησης κρητικού ελαιόλαδου στην Ελλάδα, να πάρουν το ρίσκο και να αφοσιωθούν πλήρως στις διεθνείς αγορές. Και δικαιώθηκαν. Λες και είχαν τη «γυάλινη σφαίρα» και είδαν το μέλλον.

Σήμερα, η οικογένεια Ρενιέρη εξάγει περισσότερους από 4.500 τόνους εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου τυποποιημένου σε πάνω από 40 χώρες.

Διαθέτει ιδιόκτητες εγκαταστάσεις 8.000 τμ, έχει έξι γραμμές τυποποίησης και απασχολεί 45 άτομα προσωπικό, ενώ οι πωλήσεις της, οι οποίες πραγματοποιούνται αποκλειστικά στο εξωτερικό μέσα από τα brands Minos και Renieris αναμένεται να ξεπεράσουν τα 21 εκατ. ευρώ τη φετινή χρονιά.

Σημαντικό ρόλο στην απόφασή τους, σύμφωνα με τον Νικόλαο Ρενιέρη υπεύθυνο πωλήσεων και μάρκετινγκ και δεύτερη γενιά της οικογενειακής επιχείρησης, έπαιξαν οι όροι πληρωμών που έθεταν οι λιανέμποροι στην Ελλάδα, τους οποίους δεν μπορούσε να υποστηρίξει μια μικρή εταιρεία με λιγοστά κεφάλαια αλλά και τα περιορισμένα περιθώρια κέρδους.

Η καθιέρωση και εδραίωση της παρουσίας τους, ωστόσο δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

Η «συμμόρφωση» στις απαιτήσεις των διεθνών αγορών και στις διαδικασίες που έπρεπε να ακολουθήσουν σε κάθε χώρα ήταν το λιγότερο.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο, το οποίο παλεύουν μέχρι σήμερα, ήταν η μικρή αναγνωρισιμότητα του ελληνικού ελαιόλαδου και της διατροφικής αξίας τους, καθώς το περισσότερο εξάγονταν χύμα στην Ιταλία, η οποία το τυποποιούσε και στη συνέχεια το προωθούσε ως ιταλικό. Και μαζί καρπώνονταν όλη την υπεραξία που προέκυπτε.

Το στοίχημα της εδραίωσης κερδήθηκε με κόπο, σκληρή δουλειά, προσήλωση στο στόχο, και αρκετά μεγάλες –για τα δεδομένα της- επενδύσεις μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.

Όπως αυτή που ξεκίνησαν το 2015 με τις τράπεζες κλειστές(!), η οποία αφορούσε στην επέκταση της μονάδας τυποποίησης και στη δημιουργία σύγχρονης μονάδας εξευγενισμού ελαιόλαδου, της πρώτης σύγχρονης ραφηναρίας στην Κρήτη. Μια επένδυση που στοίχησε περίπου 4 εκατ. ευρώ και ολοκληρώθηκε μέσα στο 2019.

Η καθετοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας από το στάδιο της καλλιέργειας μέχρι και την τυποποίηση, η διαφοροποίηση των συσκευασιών, η πελατοκεντρική φιλοσοφία και η έμφαση στην ποιότητα συνέβαλαν τα μέγιστα για να εδραιώσουν συνεργασίες και παρουσία εκτός των ελληνικών τειχών.

Ειδικά η ποιότητα, ήταν αυτή που έκανε τα προϊόντα της να ξεχωρίσουν: μάλιστα, προκειμένου να διασφαλίσει την υψηλή ποιότητα φρόντισε να δημιουργήσει μεταξύ άλλων χημείο μέσα στην εταιρεία, πιστοποιημένο από το διεθνές συμβούλιο ελαιόλαδου.

Η «Ελευθέριος Ρενιέρης ΕΕΕ» έκανε –πολλά χρόνια πριν- αυτό που σήμερα αποτελεί ζητούμενο για την πλειονότητα των ΜμΕ της χώρας. Άνοιξε τα φτερά της για το εξωτερικό με «όπλο την ποιότητα» και όχι την ποσότητα. Δεν εγκλωβίστηκε στην Ελλάδα. Εκμεταλλεύθηκε τις δυνατότητες του ελληνικού ελαιόλαδου, το οποίο ο Όμηρος ήδη από την αρχαιότητα χαρακτήρισε το «υγρό χρυσάφι της ελληνικής γης».

Βέβαια, ο αγώνας είναι διαρκής. Κάτι που γνωρίζουν καλά οι διοικούντες την κρητική εταιρεία.

Οι προκλήσεις, όπως αναγνώρισε πρόσφατα και ο Νικόλαος Ρενιέρης από το βήμα του Family Business Conference είναι πολλές και σύνθετες: από την κλιματική αλλαγή, οι επιπτώσεις της οποίας είναι ήδη εδώ –φέτος η σοδειά από τους κρητικούς ελαιώνες έχει προβλήματα λόγω των υψηλών θερμοκρασιών του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου, τους δασμούς του Τραμπ στα αγροτικά προϊόντα και το Brexit μέχρι και την προσέλκυση ικανών στελεχών που θα βοηθήσουν με τις γνώσεις στην περαιτέρω ανάπτυξη και την εφαρμογή στην πράξη των κανόνων της εταιρικής διακυβέρνησης.

Το θετικό ωστόσο είναι ότι η οικογένεια δείχνει να έχει τη διάθεση να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να περάσει στην επόμενη μέρα…