Οι ημέρες μετά το Πάσχα προμηνύονται «καυτές».

Η πίεση για απελευθέρωση από τους περιορισμούς της ελευθερίας θα αυξηθεί με όχημα την ανυπακοή. Η σύγκρουση γενεών θα ενταθεί—καθώς οι μεγαλύτερες ηλικίες φρίττουν με την αλόγιστη συμπεριφορά των νεότερων. Η αβεβαιότητα για την πορεία της πανδημίας και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων θα παραταθεί. Η οικονομική δυσπραγία θα εξαπλώνεται.

Σ’ αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση θα ξεκινήσει την υλοποίηση του μεταρρυθμιστικού σχεδιασμού της—με αιχμή του δόρατος το εργασιακό νομοσχέδιο.

Η έντονη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται δεδομένη. Εξάλλου, έχει επίσημα καλέσει τους πολίτες να κατέβουν στον δρόμο. Οι ηγεσίες των συνδικάτων θα συμπαρασταθούν ασθμαίνοντας, καθώς ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας που επιδιώκει η κυβέρνηση πλήττει άμεσα τα παράλογα προνόμια που τους παραχώρησαν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος το 1982.

Για την αξιωματική αντιπολίτευση, αυτές οι συνθήκες διαμορφώνουν ιδανικό πεδίο δράσης. Με τους πολίτες απηυδισμένους λόγω της πανδημίας, το ξεσήκωμα στους δρόμους με συλλαλητήρια, διαδηλώσεις και απεργίες που θα θίγουν την καθημερινότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει να εισπράξει, επιτέλους, τα οφέλη από την κυβερνητική φθορά.

Από μία σκοπιά, αυτή ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ – αν και στην πολιτική, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, οι αναπάντεχες ανατροπές είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Η πρόσφατη αποτυχία της παιδαριώδους προσπάθειας του κόμματος να προβάλει δικό του αφήγημα για το αύριο της οικονομίας μετά την απόσυρση των μέτρων στήριξης, προκάλεσε αναταραχή στους κόλπους του και ερωτηματικά για την μελλοντική πορεία του.

Αναπόφευκτα, λοιπόν, ενστικτωδώς κατά κύριο λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται προς αυτό που ξέρει καλά: στην κοινωνική αναταραχή, στην πολιτική σύγκρουση, στην βία του δρόμου και των αναρχικών. Στο τυφλό όχι, στην πλήρη άρνηση.

Αυτό ξέρει, αυτό κάνει.

Όλα τα άλλα, εξάλλου, δεν του «βγήκαν».

Φαντάζομαι ότι όλα αυτά είναι γνωστά στην κυβέρνηση. Δεν είμαι διόλου σίγουρος, όμως, ότι ολοκληρωθεί σχέδιο προετοιμασίας, ότι έχει σχεδιαστεί η κατάλληλη απάντηση.

Θα ήταν βέβαια, τεράστιο λάθος για την κυβέρνηση αν έχει θεωρήσει πως της αρκεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να ολοκληρωθεί η μεταρρύθμιση. Και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο λάθος αν δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι αν αυτή η μεταρρύθμιση αποτύχει – ακόμη και με την αποδυνάμωση βασικών διατάξεων της—αυτό θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της εκσυγχρονιστικής πορείας της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ταγμένος στην διαιώνιση της φτώχειας, της αμάθειας, της προκατάληψης, με όπλο τον άκρατο κομματισμό και την ιδεολογική ακαμψία. Μόνο από αυτές τις κοινωνικές τάξεις των περιθωριακών του συστήματος μπορεί να αντλήσει οπαδούς που μέσα στην απελπισία τους δέχονται τα ψέματα του ως θεόσταλτες αλήθειες.

Ο σκοταδισμός είναι ο σύμμαχος του. Γι’ αυτό θα πολεμήσει με νύχια και με δόντια την μεταρρύθμιση στην εργασία και στην παιδεία. Θέλει, επιδιώκει, πολεμά στους δύο αυτούς τομείς να διατηρηθεί ο μεσαίωνας. Με όπλο την διαστρέβλωση της αλήθειας, την έμφυτη αντίδραση πολλών πολιτών σε οποιαδήποτε αλλαγή, την ψυχολογική κούραση της κοινωνίας με την πανδημία και την αβεβαιότητα της για την επόμενη μέρα της οικονομίας θα επιδιώξει να καταγράψει ήττα της κυβέρνησης στα μάτια του λαού.

Το επιχείρημα της αντιπολίτευσης θα είναι ότι καταργούνται ελευθερίες. Στην εποχή της πανδημίας, το επιχείρημα βρίσκει ένα ακόμη πιο πρόσφορο έδαφος. Η κυβέρνηση οφείλει να δείξει, να αποδείξει και να πείσει ότι αντίθετα οι ελευθερίες πολλαπλασιάζονται, οι εποπτικοί μηχανισμοί εξυγιαίνονται και ισχυροποιούνται και ότι αντίθετα με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που προστατεύουν μόνο τα μέλη τους, το δικό της ενδιαφέρον έμπρακτα εκδηλώνεται για την μεγάλη μάζα των ξεχασμένων ανέργων.

Η κυβέρνηση ας μην περιμένει ότι η λογική των επιχειρημάτων της θα είναι ο σύμμαχος της. Στις ημέρες μας, οι συγκινησιακές καταστάσεις υπερισχύουν και τα κοινωνικά αντανακλαστικά θα λειτουργήσουν εναντίον της.

Η απάντηση είναι πως τόσο οι μεταρρυθμίσεις όσο και το ευρύτερο πλαίσιο που προκύπτει από τα σχέδια για την χρήση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης οφείλουν να γίνουν αντικείμενο ενημερωτικής καμπάνιας του κοινού που να προσομοιάζει προεκλογική καμπάνια.

Με συγκεκριμένες οδηγίες στους βουλευτές να αφήσουν τα βολικά έδρανα τους και να ξεχυθούν στις περιφέρειες τους έχοντας στην τσέπη τους τα επιχειρήματα που θα έχει ετοιμάσει κεντρικά η κυβέρνηση. Με τοπικές συναντήσεις στα καφενεία και στις πλατείες. Με συζητήσεις στα γραφεία των οργανώσεων.

Με μεθοδευμένη και διαρκή καμπάνια στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στον Τύπο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο εκσυγχρονισμός της χώρας είναι δρόμος γεμάτος με παγίδες και πολλές αποτυχίες. Αυτή η κυβέρνηση δείχνει ότι έχει την πολιτική βούληση να πετύχει.

Ας φροντίσει, όμως, να εκμεταλλευτεί με πληρότητα και συνέπεια όλα τα πλεονεκτήματα που της προσφέρουν τα επιχειρήματα μας σε συνδυασμό με αυτά που προσφέρουν τα σύγχρονα μέσα και οι σύγχρονες μέθοδοι επικοινωνίας και πληροφόρησης.

Γιατί, στον τομέα αυτό, πρόσφατα χωλαίνει. Επικίνδυνα.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση