Ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά χάνεται στην Μέση Ανατολή, με έναν πόλεμο που δεν θα γνωρίσει καμία ηθική δέσμευση – όπως απέδειξε η Χαμάς – στον ΣΥΡΙΖΑ σφάζονται για θέσεις και ιδεολογία.

Όχι πως έχουν και άδικο. Όχι πως δεν υπάρχει θέμα.

Στο κάτω-κάτω ανοιχτή πόρτα είδε ο Στέφανος Κασσελάκης και μπήκε. Μόνο που μπέρδεψε την ταμπέλα που έγραφε «ενοικιάζεται», την διάβασε «πωλείται» και έτσι ξεκίνησε το πρόβλημα.

Η λευκή απεργία που φαίνεται ότι έχει υιοθετήσει η σχετικά αόριστα προσδιορισμένη αριστερή πλευρά του κόμματος είναι καθόλα αποδεκτή–  αποτελεί θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα. Το ίδιο και η άσκηση κριτικής προς την ηγεσία του κόμματος.

Αντίθετα, η φοβέρα του Κασσελάκη ως προς τις υποψηφιότητες είναι άσφαιρη. Κενή. Το καταστατικό είναι σαφές. Ο νέος αρχηγός οφείλει να το διαβάσει. Αν ένα πράγμα ξεχωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από το ΚΚΕ, αυτό είναι ότι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξακολουθούν να εφαρμόζουν και επιφανειακά να δέχονται μερικές αρχές της δημοκρατίας.

Κι εδώ ο Στέφανος Κασσελάκης μπερδεύτηκε. Στην πόρτα του προέδρου έγραφε «Τσίπρας». Ο Αλέξης Τσίπρας πράγματι ασκούσε περίπου ανεξέλεγκτη εξουσία στο κόμμα. Ποιος, εξάλλου, τολμούσε να εναντιωθεί σ’ αυτόν που πήρε ένα συνονθύλευμα από γκρουπούσκουλα και το έκανε κυβέρνηση; Ο νέος ηγέτης, ίσως επειδή τα ελληνικά του δεν είναι τόσο καλά, διάβασε πως έγραφε «Κασσελάκης», κι έτσι ξεκίνησε ένα ακόμη πρόβλημα.

Ο Τσίπρας, όμως, λειτούργησε με βάση ένα καταστατικό. Κι όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι σχετικά με τις πολιτικές κατευθύνσεις του ΣΥΡΙΖΑ,  υποχρεώθηκε να κάνει πίσω. Ο Κασσελάκης δεν είναι Τσίπρας – ήρθε που ήρθε ουρανοκατέβατος, δείχνει άγνοια των διαδικασιών – όχι μόνο του ίδιου του κόμματος αλλά των θεμελιακών της Αριστεράς — και απαιτεί συμμόρφωση και ενιαία γραμμή. Δείχνει, έτσι, έπαρση σε συνδυασμό με άγνοια—δίδυμο που δεν θα προμήνυε τίποτα το θετικό για κανένα κόμμα.

Το μπέρδεμα επεκτείνεται εσωτερικά και καλύπτει τόσο το θέμα της ιδεολογικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τις προσωπικές αντιπάθειες και κόντρες.  Είναι τέτοιο το ανακάτεμα που η τριανδρία Κασσελάκη- Παππά—Πολάκη εμφανίζεται ως η δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ, η Αχτσιόγλου κάπου ανάμεσα στην αριστερά και το κέντρο και ο Τσακαλώτος ως ο εκπρόσωπος της ανόθευτης αριστεράς. Ο πασοκογενής Σπρίτζης φωνασκεί για σύγκλιση προς τα παλιά του λημέρια και ο ακραιφνής  αριστερός Σκουρλέτης υπεραμύνεται της αγνότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην μιλήσουμε, δε, για το διχασμό ανάμεσα στο κόμμα και την κοινοβουλευτική ομάδα.

Οι εκάστοτε δηλώσεις του Κασσελάκη επίσης μπερδεύουν. Δεν θα αναφερθώ και πάλι στην ιστορία των τέκνων που επιθυμεί, ούτε στο μπέρδεμα με το τουρκικό ψευδοκράτος. Αλλά, αυτά που ατυχώς ξεστόμισε στην γενική συνέλευση του ΣΕΒ ήταν ακατανόητα και για τους δεξιούς και για τους αριστερούς. Πήγε να μιλήσει για αναδιανομή εισοδήματος χρησιμοποιώντας όρους της αριστεράς – λες και υπάρχει μονοπώλιο ως προς την χρήση της λέξης «κεφάλαιο». Ποιος κατάλαβε την διαφορά ανάμεσα στον αυτοπροσδιορισμό του ως «αριστερός επιχειρηματίας» και την εξ’ αντιπαράθεσης διαφορά με τον…δεξιό επιχειρηματία; Προσωπικά γνωρίζω επιχειρηματίες φίλα προσκείμενους είτε προς την αριστερά είτε προς την δεξιά, που πρακτικά φροντίζουν για την μείωση των ανισοτήτων.

Αυτά συμβαίνουν, όμως, όταν η άγνοια οδηγεί σε κακέκτυπη αντιγραφή της τεκμηριωμένης θέσης που πήρε το 2013 ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, λέγοντας προς το Αλέξη Τσίπρα – τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έμμεσα προειδοποιώντας τον για την επερχόμενη κρίση—ότι «Η αγορά και η αριστερά μπορούν να συγκλίνουν.»

Όλα αυτά τα προβλήματα, όμως, άμεσα απορρέουν από την τραγική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα να εκλέξει ηγέτη και μετά να αποφασίσει πως θα κινηθεί πολιτικά. Ένα κόμμα που πιστεύει στην διαλεκτική ως μέθοδο ακριβώς τη αντίθετη πορεία θα είχε ακολουθήσει: πρώτα το συνέδριο για να δώσει τις κατευθύνσεις και τις αντίστοιχες πολιτικές και μετά η επιλογή του προσώπου θα τις υλοποιήσει.  Ένα κόμμα διχασμένο ως προς την ιδεολογική του ταυτότητα και, κατ’ επέκταση ως προς την στρατηγική του, αποφεύγει την ανοιχτή  σύγκρουση και προσφεύγει σε ψευτοδημοκρατικές διαδικασίες, ελπίζοντας ότι ο «αρχηγός» θα δώσει την λύση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα θερίζει αυτά που έσπειρε.

Διαβάστε επίσης 

Τι φοβάται ο Ερντογάν;

________________­_______

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023

Δείτε πώς διαμορφώνονται οι χάρτες των αποτελεσμάτων για δήμους και περιφέρειες