«Η ώρα του παιδιού» με την… Κα Λένα τελείωσε. Για ένα μήνα τώρα η αντιπολίτευση με πρώτο και καλύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ εκστόμισε μία σειρά από επιχειρήματα που απλά πρόσβαλαν τη νοημοσύνη του Έλληνα πολίτη. Έχοντας υποστεί την πιο βαριά ήττα της, κατέφυγε σε παιδαριώδη τεχνάσματα, σε ακραίες τοποθετήσεις, που κανονικά θα όφειλαν να προκαλούν μόνο γέλια. Δυστυχώς για τον τόπο, δυστυχώς για την δημοκρατία, διάλογος εποικοδομητικός, με αναφορά στα ουσιαστικά προβλήματα του τόπου δεν έγινε.

Δεν θα αναφερθώ στο ΚΚΕ—οι θέσεις του είναι τόσο γνωστές και τόσο παλαιολιθικές που φαντάζομαι ότι ο ίδιος ο Λένιν θα στριφογυρνούσε στον τάφο του αν τις άκουγε. Οι λαϊκοί αγώνες όπως τις ονειρεύεται το  κόμμα δεν υπάρχουν πια. Πέθαναν λόγω της αδυναμίας του συνδικαλιστικού κινήματος να προσαρμοστεί στα νέα οικονομικά δεδομένα, στην ανατρεπτική μορφή της σύγχρονης κοινωνίας, στα πρωτόγνωρα μέσα επιρροής και διαμαρτυρίας,

Φαντάζομαι τα ρίγη ενθουσιασμού που αναπολούν τα μέλη του όταν κατεβαίνουν στους δρόμους, πιασμένοι χέρι-χέρι με την ντουντούκα να δίνει τα γνωστά συνθήματα και ο «λαός» να απαντά επαναλαμβάνοντάς τα. Λυπηρά δείγματα μίας εποχής που τέλειωσε.

Το ΠΑΣΟΚ πήγε να δώσει μία υποψία ελπίδας. Δεν κατάφερε, όμως, να προσφέρει τα δυο πράγματα που διακαώς θέλει σήμερα ο πολίτης: όραμα για πού πάει η χώρα και ασφάλεια. Αναλώθηκε στις εμμονές. Πρώτα, των παρακολουθήσεων. Μετά στο θεωρητικό βέτο για το πρόσωπο του πρωθυπουργού — με λόγο σαφέστατα υπεροπτικό και θέση που ήταν στην ουσία ά-πολιτική.

Στη νέα προεκλογική περίοδο, βιάστηκε να διαβάσει τον… καφέ και έθεσε ξανά στόχο υπεροπτικό. Το να πας από το 8% στο 11,5% είναι εντυπωσιακό ως ποσοστιαία αύξηση (30%) αλλά δεν το λες και εντολή κυβέρνησης –ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη τα απόλυτα μεγέθη. Μιλάμε για αύξηση 220.000 ψήφων, από 457.000 σε 676.000 όταν τη Ν.Δ. επέλεξαν 2,4 εκατ. πολίτες, 156.000 μάλιστα περισσότεροι από το 2019. Ποια θα είναι, δηλαδή, η ανατροπή που θέλει το ΠΑΣΟΚ; Να πάει ακόμη 2-3 μονάδες πάνω και αντίστοιχα να τις χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Στην παρούσα φάση είναι τόσο παιδιάστικη αυτή η αντίληψη, τόσο έωλος ο στόχος, που δεν θα εκπλαγεί κανείς αν το ΠΑΣΟΚ μείνει ουσιαστικά καθηλωμένο στα αποτελέσματα του Μάϊου – ίσως καμία ποσοστιαία μονάδα πιο πάνω. Η νοσταλγία παίζει κι εδώ τον ρόλο της.

Για την αξιωματική αντιπολίτευση τα λόγια περισσεύουν. Το κόμμα και ο αρχηγός πρόσφεραν στους πολίτες μία εναλλακτική: με τη Ν.Δ. και τον Μητσοτάκη καταστρέφεστε, με τον ΣΤΡΙΖΑ και τον Τσίπρα μπαίνετε σε κατάσταση νιρβάνα.

Σκιάχτρα έστηνε ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν, σκιάχτρα προσπάθησε να στήσει και τώρα, μετά την μεγάλη του ήττα.

Ο πανικός δεν αποτελεί δικαιολογία – όσο κι αν είναι αληθινός — που είναι. Αντίθετα, δείχνει κόμμα και στελέχη ανίκανα να κυβερνήσουν. Οι ταγοί δεν πανικοβάλλονται. Δρούνε. Το μπραβάτο του  αρχηγού που ξεσπάθωσε λες και είχε χάσει τις εκλογές με οριακή διαφορά δεν αποτελεί πολιτική, δεν προσφέρει εναλλακτική πρόταση, δεν αντανακλά πολιτική σκέψη, έστω σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Με την επιχειρηματολογία του ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του ξεκάθαρα δήλωσαν ότι θεωρούν τους Έλληνες πολίτες ηλίθιους. Η ακρότητα των θέσεων και των λόγων αυτό δείχνουν.

Την Κυριακή 36 Ιουνίου 2023, τα πειράματα των μαθητευόμενων μάγων τελειώνουν. Θα είναι η ώρα της αλήθειας όπου τα παιδιά θα σταματήσουν τα παραμύθια και οι υπεύθυνοι πολίτες, οι υπεύθυνοι ταγοί, θα χαράξουν για πρώτη φορά στον 21^ο αιώνα, ένα νέο δρόμο για την χώρα.

Διαβάστε επίσης

Χάος επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ και κρυφά στο χάος προτρέπει τους πολίτες

──────────────────

Εκλογές 2023