Οι ανατροπές που θα φέρει, πρωταρχικά στο εσωτερικό της Αμερικής, θα έχουν σημαντικές παγκόσμιες προεκτάσεις και όλοι οι παίκτες, συμπεριλαμβανόμενης της Κίνας, θα υποχρεωθούν ως ένα βαθμό να παίξουν στο δικό του γήπεδο. Με βάση τις δηλώσεις του και βλέποντας την αποφασιστικότητα του, διόλου δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί μία νέα Γιάλτα.

Στα καθ’ ημάς, τώρα, το πολιτικό σκηνικό θυμίζει ιλαροτραγωδία. Δεν θα αναφερθώ στα άκρα, όπου μόνο το ΚΚΕ είναι σοβαρό με την έννοια της συνέπειας και των πράξεων του – άσχετα αν διαφωνεί κανείς μαζί του κάθετα. Αλλά, η εικόνα των δύο «μεγάλων» κομμάτων τη αντιπολίτευσης, μόνο θλίψη προκαλεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μόνο κατ’ όνομα. Αυτά που συνέβησαν παραπέμπουν σε Σοβιετικές εποχές – πράγμα διόλου παράδοξο αν ληφθούν υπόψη οι καταβολές του κόμματος. Η ιστορία Κασσελάκη θυμίζει κανονικό Λενινιστικό πογκρόμ  (ο Στάλιν ήταν πολύ πιο μπρούτος). Το αν ο Κασσελάκης τελικά δεν έκανε για αρχηγός, δεν δικαιολογεί τις μεθόδους αποκλεισμού του. ΟΙ σύντροφοι δεν έχουν υπολογίσει ότι είμαστε στον 21ο αιώνα, η ΕΣΣΔ έχει εξαφανιστεί – όσο κι αν ο Πούτιν προσπαθεί να την αναβιώσει εν μέρει—κι αυτές οι πρακτικές ισοδυναμούν με πολιτική λαιμητόμο.

Αν οι εξελίξεις είναι ιλαρές στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε τραγωδία. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να ξεπεράσει την προσωπική του αντιπάθεια προς τον Πρωθυπουργό, κι αυτή έχει αρχίσει να χρωματίζει το σύνολο της αντιπολιτευτικής στάσης του ΠΑΣΟΚ.  Φαίνεται να διακατέχεται από μία αίσθηση δικαίου, και παραβλέπει ότι στην πολιτική αυτό το συγκεκριμένο κίνητρο μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Η Ν.Δ. έχει ήδη κατανοήσει αυτό το αδύνατο σημείο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και τον έχει ήδη βάλει στο κάδρο της επίθεσης, ντυμένο με ζωηρά πρασινοκόκκινα χρώματα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Ανδρουλάκης θα μπορεί πάντα να βρει λόγους (θεμιτούς ή αθέμιτους) για να διαφωνεί με τη Ν.Δ. και να μένει σταθερός στην γραμμή «όχι σε όλα». Ας αναρωτηθεί μήπως αυτή η αντιγραφή της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την ήττα της αριστεράς σε τρεις συναπτές εκλογικές αναμετρήσεις;

Εύστοχες οι ατάκες του Άδωνη Γεωργιάδη—ακριβώς επειδή αντικατοπτρίζουν την πολιτική πραγματικότητα που έχει επικρατήσει στο ΠΑΣΟΚ. Τι κι αν το κόμμα έχει σοβαρές προτάσεις; Πνίγονται στην στόφα, στο ύφος, στον θυμό που εκπέμπει, στην κάθετα αρνητική στάση που έχει υιοθετήσει.

Σταθερό σημείο αναφοράς η Ν.Δ. καθώς τα φαινόμενα της έπαρσης δείχνουν να υποχωρούν, τα νομοσχέδια έρχονται το ένα μετά το άλλο, η έμφαση είναι τόσο στην εξωτερική πολιτική και στην άμυνα όσο και στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Πολλά έχουν να γίνουν ακόμη, λάθη συμβαίνουν, αλλά για πρώτη φορά μετά τις ευρωεκλογές η κυβέρνηση δείχνει να βρίσκει τον βηματισμό της.

Ας μην εφησυχάσει, όμως. Τα πολλά και τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά της. Η καταστροφή μίας δεκαετίας απαιτεί τεράστια προσπάθεια, απόλυτη συνέπεια και διάθεση να σπάσουν αυγά για να ξεπεραστεί.