Καμία χώρα του Δυτικού κόσμου δεν βγήκε από κρίση τόσο ευάλωτη όσο η Ελλάδα. Διακρινόμαστε για το γεγονός ότι στην πτώση ξεπεράσαμε και την Μεγάλη Ύφεση. Παρά ταύτα, στα τελευταία έξη χρόνια έχουμε επιτελέσει ένα μικρό θαύμα έχοντας κλείσει πολλές από τις πληγές της χρεοκοπίας και των λαθεμένων μνημονίων – αλλού καλύτερα, αλλού όχι τόσο καλά. Λίγο έχουμε δείξει, όμως, ότι το συνειδητοποιούμε. Ζούμε ως αχάριστοι με μαξιμαλιστικές προσδοκίες. Γκρινιάζουμε ακατάπαυστα χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη πως πολύ καλύτερα δεν μπορούσαμε να πάμε. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οι κυβερνήσεις του και το κόμμα της Ν.Δ. δεν βρουν τώρα την δικαίωση τους, βέβαιο είναι ότι η ιστορία δεν θα τους την αρνηθεί.

Ως κράτος χρειάστηκε να πολεμήσουμε την χρεοκοπία, την μετανάστευση, την πανδημία, την κλιματική κρίση και τον Τουρκικό αναθεωρητισμό. Κι ας είμαστε ειλικρινείς επιτέλους – ενώ έχουμε τεράστια προβλήματα να λύσουμε επιλέξαμε να εργαλειοποιήσουμε τα Τέμπη, στο όνομα της κομματικής αντιπαλότητας. Τρεις χιλιάδες χρόνια κρατά η κατάρα του ελληνικού διχασμού, συσσωρευμένες οι δυστυχίες που έφερε, αλλά εμείς συνεχίζουμε απτόητοι.

Ο κόμπος, όμως, έφτασε στο χτένι. Κρατηθήκαμε στην επιφάνεια και αναπνεύσαμε διότι η πανδημία ήταν τελικά ευλογία—ο σωτήριος άγγελος φέρει το όνομα Ταμείο Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα, όμως, υποχρεωθήκαμε να επαναπροσδιορίσουμε ριζικά την αμυντική μας θέση, οπότε δεν είχαμε την δυνατότητα να φροντίσουμε το κράτος – πρόνοια στο βαθμό που η κοινωνία το απαιτούσε, άσχετα και πέρα από την προβληματική, διεφθαρμένη κρατική γραφειοκρατία. Το αυτό με την κλιματική κρίση: κάναμε και κάνουμε αρκετά αλλά πολύ απέχουμε από την υλοποίηση των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού Τώρα, με τον Τραμπ θα υποχρεωθούμε σε αναθεωρήσεις.

Η πραγματικότητα είναι σκληρή—γιατί θα χρειαστούμε να κινηθούμε γρήγορα και αποτελεσματικά προς τρεις μεγάλες κατευθύνσεις: τον εκσυγχρονισμό των υποδομών μας, την περαιτέρω ενίσχυση των αμυντικών ικανοτήτων μας και την στήριξη επιχειρήσεων και κλάδων (ανθρώπων και οργανώσεων) που πλήττονται από την δασμολογική τρέλα του Τραμπ.

Θεωρώ και τρία αυτονόητα. Κάθε χρόνο πλέον αντιμετωπίζουμε καταστροφές από την κλιματική κρίση, κάθε μήνα αποκαλύπτεται η σαθρότητα των υποδομών μας – όπως και η αργή ανταπόκριση μας στις διορθωτικές κινήσεις. Μετά την ψεύτικη νηνεμία, η Τουρκική απειλή είναι και πάλι εδώ, με έντονη μάλιστα την αναθεωρητική-γεωπολιτική διάσταση, που με σαφήνεια αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματά μας. Όσο για τον Τραμπ, ακόμη κι αν υπάρξουν τελικά κάποιες ευνοϊκές «ρυθμίσεις» το κακό έχει γίνει: για να προφυλαχτούμε είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε στην λογική της προετοιμασίας για το χειρότερο σενάριο.

Είναι σαφές ότι στην προσπάθεια μας αυτή αντιμετωπίζουμε ανεπάρκεια πόρων. Το Ταμείο Ανάκαμψης βαίνει προς το τέλος του, η ρήτρα διαφυγής δεν βοηθά και πολύ ως προς το χρέος, οι δασμοί μπήκαν και πολύ δύσκολα θα βγουν – άνθρωποι και επιχειρήσεις θα χρειαστούν βοήθεια.

Μπορεί ο Τραμπ να μας …λυπηθεί! Μπορεί η Ευρώπη να ξυπνήσει. Ισχύει, όμως, πάντα το «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Δεν θα βρούμε εύκολα πόρους εκτός Ελλάδος, οπότε είναι κρίσιμο να επανεξετάσουμε την σκοπιμότητα δαπανών με αναφορά στο νέο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί, στις νέες προτεραιότητες που οφείλουμε να θέσουμε.

Το επιχείρημα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κρατικών δαπανών είναι ανελαστικό, στέκει αλλά και συσκοτίζει. Διότι περιθώρια όχι περικοπής του συνόλου αλλά αναδιάρθρωσης του υπάρχουν και είναι πολλά. Γεμάτο από …ιερές αγελάδες είναι το κράτος, συνθλίβεται κάτω από το βάρος της αδράνειας και της φόβου να μη χαθεί η βολή.

Ο επόμενος προϋπολογισμός δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι σύμφωνα με το ειωθότα. Η στήλη αυτή έχει ξανά υποστηρίξει την ανάγκη αναθεώρησης και ανακατανομής της κρατικής δαπάνης με αλλαγή προτεραιοτήτων. Αν η κλιματική κρίση δεν το έκανε υποχρεωτικό, ο Τραμπ το μετέτρεψε σε θέμα ζωής και θανάτου. Αν δεν φροντίσουμε τις υπάρχουσες υποδομές, αν δεν αυξήσουμε την αμυντική μας ισχύ κι αν δεν στηρίξουμε τα θύματα των δασμών (θα πρόσθετα και της τεχνητής νοημοσύνης) μέλλον δεν θα έχουμε.

Τόσο απλά.

Διαβάστε επίσης:

Λεπέν για την καταδίκη της: «Αυτή δεν είναι μια νομική απόφαση, είναι μια πολιτική απόφαση»

Τουρκία: Πραγματοποιήθηκε το έκτακτο συνέδριο του CHP – Πρόεδρος επανεξελέγη ο Οζγκιούρ Οζέλ

ΗΠΑ: Οι δασμοί θα παραμείνουν σε ισχύ για μέρες, εβδομάδες, δηλώνει ο υπουργός Εμπορίου