Λόγια του Πούτιν την 16η Μαρτίου:

“Θα τους φτύσουμε όπως θα φτύναμε την μύγα που μπήκε κατά λάθος μέσα στο στόμα μας.”

Αναφέρεται στους αμφισβητίες της πολιτικής του.

Τους βαφτίζει προδότες που συντάσσονται με τους εχθρούς της Ρωσίας.

Στη συνέχεια προτρέπει τον κάθε πατριώτη Ρώσο να ξεχωρίσει αυτούς τους απατεώνες, αυτούς τους προδότες και καλεί να τους καταδώσουν, να τους καταγγείλουν.

“Φτύστε τους για να καθαρίσει η Ρωσία, να γίνει ομοιογενής για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον πόλεμο από την Δύση.”

Ρητορική μίσους, διχαστικός λόγος. Λόγια που χωρίζουν έναν λαό, τον τρομοκρατούν, καλλιεργούν την ανασφάλεια και την καχυποψία.

Κανείς δεν είναι σίγουρος. Ανά πάσα ώρα και η στιγμή επικρέμεται η καταγγελία πως διασπείρεις ψευδείς ειδήσεις (fake news στην καθομιλουμένη…)

Με νόμο του Πούτιν από την 4η Μαρτίου 2020 όποιος δεν συντάσσεται με την επίσημη γραμμή του Κρεμλίνου σχετικά με την Ουκρανία είναι εχθρός του λαού και κινδυνεύει με πολυετή κάθειρξη μέχρι 15 χρόνια.

Βέβαια και η επίσημη γραμμή του Πούτιν αλλάζει συνεχώς.

Όταν στις 24 Φεβρουαρίου οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία, τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως επρόκειτο για μια ειδική στρατιωτική αποστολή (special military operation) στην περιοχή του Ντονμπάς.

Καμία αναφορά για την επίθεση στο Κίεβο, καμιά αναφορά για γενικευμένο πόλεμο.

Οι Ρώσοι δεν γνώριζαν ούτε το μέγεθος της στρατιωτικής επιχείρησης ούτε την έκτασή της.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν έχουν πρόσβαση σε Facebook, tweeter, ή YouTube.

Κάποιοι που είχαν γνώση μέσα από ελεύθερες πλατφόρμες ενημέρωσης παρακινούσαν σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας οι οποίες στο τέλος κατέληγαν σε συλλήψεις. Αναφέρθηκε ένας αριθμός 15.000 ατόμων που συνελήφθησαν.

Η συνέχεια όμως είναι ενδεικτική της επιτυχίας της προπαγάνδας του Πούτιν σε μια ανελεύθερη, δεσποτική και κυρίως ανενημέρωτη κοινωνία.

Οι Ρώσοι στην αρχή των γεγονότων τρομοκρατήθηκαν, έτρεξαν και άδειασαν τα supermarket, εκκένωσαν τα ATMs, παρακολουθούσαν έντρομοι την κατάρρευση της ισοτιμίας του νομίσματός τους.

Είδαν αρκετές μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων να κλείνουν, εταιρείες να εγκαταλείπουν την Ρωσία, όμως η βασική τροφοδοσία αγαθών συνεχίστηκε απρόσκοπτα.

Αυτό δημιούργησε μια αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας για τους Ρώσους.

Η ζωή τους δεν διαταράχθηκε σοβαρά. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον.

Σε αυτές τις συγκεχυμένες συνθήκες η προπαγάνδα του Βλαδίμηρου βρήκε εύφορο έδαφος για να δράσει.

Ο σκοπός του ήταν είναι να κάνει τους Ρώσους να πιστέψουν πως απειλούνται από την Δύση.

Οι κάθε είδους κυρώσεις της Δύσης δεν στόχευαν τους ολιγάρχες ή τον Πούτιν αλλά στρέφονταν κατά ολόκληρου του Ρωσικού λαού.

Η Δύση είχε και έχει στόχο τον οικονομικό αποκλεισμό της Ρωσίας γιατί η βασική στρατηγική της είναι η καταστροφή της Ρωσίας.

Όποιος δεν συμφωνεί με αυτήν την προσέγγιση, την τοποθέτηση των τίμιων, πατριωτών Ρώσων απέναντι στους απανταχού Δυτικούς εχθρούς είναι και αυτός εχθρός και του αξίζει να καταγγελθεί.

Οι φωνές αντίστασης σίγησαν, φιμώθηκαν και αυτήν την στιγμή φαίνεται πως ο αδαής και ακατατόπιστος Ρωσικός πληθυσμός συντάσσεται ή τουλάχιστον δεν αμφισβητεί το γεγονός πως ο εχθρός είναι οι Δυτικοί που επιβουλεύονται τον Ρωσικό τρόπο ζωής.

Μετά από αυτή την διαπίστωση πως η Δύση είναι ο αντίπαλος, η αναφορά στα γεγονότα της Ουκρανίας έχει αλλάξει.

Πλέον η ειδική στρατιωτική αποστολή έχει μετατραπεί σε πολεμικές επιχειρήσεις για την απελευθέρωση ολόκληρης της Ουκρανίας.

Ο Ρωσικός λαός παρακολουθεί ανήμπορος αυτές τις τραγικές εξελίξεις, δεν αντιλαμβάνεται την απομόνωση της Ρωσίας δεν μπορεί να κινητοποιηθεί, να οραματιστεί ένα διαφορετικό μέλλον.

Ο Πούτιν έχει διχάσει, έχει τρομοκρατήσει τον λαό του, έχει καλλιεργήσει την κουλτούρα της καταγγελίας, της προδοσίας, και του φόβου.

Για πόσο ακόμα θα αντέχει;

Μια απλοϊκή απάντηση ίσως βρίσκεται στις οικονομικές εξελίξεις.

Όταν αυτές βαρύνουν στις πλάτες του Ρωσικού λαού, ίσως δούμε ρωγμές στο αυταρχικό του οικοδόμημα.

Ίσως βρεθεί κάποιος άλλος εκλεχτός των ολιγαρχών να τον ανατρέψει.

Προς το παρόν η αυταρχική και διχαστική πολιτική του Πούτιν φαντάζει ισχυρή, παρόλο που όλα τα στρατιωτικά του σχέδιά έχουν ακυρωθεί στην πράξη.

Ο φόβος που έχει σπείρει και η προπαγάνδα του είναι ακόμα τρομακτικές και κυρίαρχες.

Ή εμείς ή αυτοί φωνάζει ο Πούτιν.

Και εμείς νιώθουμε, αλλά και γνωρίζουμε πως η τρομοκρατία του διχασμού όταν γιγαντωθεί χρειάζεται απίστευτες προσπάθειες, τεράστιες θυσίες και στο τέλος ίσως και θύματα για να νικηθεί.